Spanje: Weg met de monarchie [Of weg met Carlos] ?
 

bron: De redactie

Het artikel:

Persoonlijk hoop ik op een totaal welslagen.

Monarchie is een achterhaalde en achterlijke vorm van bestuur. Een volbloed idioot kan koning worden, gewoon omdat hij op de wereld is gekomen, door uit het juiste hol te kruipen ...

Een protocolaire functie, is evenmin een optie; daar dit nog steeds geld kost. Een koning heeft vandaag totaal geen meerwaarde. Het is een nutteloos obstakel. Weg ermee!

Heel die situatie doet me zo aan Marie Antoinette denken... 'Let them eat cake'...

Marie Antoinette sprak natuurlijk geen Engels, in feite was ze zelfs een Oostenrijkse (maar in alle Europese hoven werd toen Frans gesproken). Voor het Franse volk en aan het hof bleef ze l'Autrichienne.

Toen het Franse volk in opstand kwam omdat ze geen brood meer hadden reageerde ze met de fameuze repliek "qu'ils mangent de la brioche". In tegenstelling wat men in veel geschiedenisboeken leest was het niet "des brioches" (boterkoeken). In die tijd bakte de bakker één grote brioche die in stukken werd gesneden en per gewicht werd verkocht.

Pour la petite histoire.

Zoals onze stijve hark Fluppe...
Koningen en hun familie zijn fossielen van de geschiedenis, en moeten als dusdanig behandeld worden. Wassen beelden van maken en te kijk zetten in't museum. De originele exemplaren worden beter vernietigd. Ze kosten te veel geld.

Paradoxaal genoeg kijkt men vanuit republieken met een beetje bewondering naar monarchiën. Dat ze een zuivere protocolaire rol moeten krijgen akkoord en ook dat men de dotatie beperkt tot de koning(in) en de kroonprins(es). Een protocolaire president kost ook geld trouwens en soms meer.

In het verleden heb ik deelgenomen met de toenmalige prins Albert en later een paar keer met prins Philip aan buitenlandse handelsmissies in Rusland, het Midden Oosten en de USA etc. Ik kan verzekeren, en dat zullen alle mensen bevestigen die ooit aan een handelsmissie hebben deelgenomen, dat die aanwezigheid de doorslag gaf voor succes.

Vooral in het Midden Oosten en de USA gingen deuren open en waren de potentiele handelspartners en overheid één en al in hun nopjes om een prinselijke gast te begroeten en meteen ook interessante connecties aan te trekken. Vooral als het om grote projecten ging. De prins trok dan de meeste aandacht maar meteen kreeg de missie veel meer aandacht.

Er zou nooit in de New York Times gestaan hebben dat er een Belgische handelsmissie was maar met de prins erbij was dat wel nieuws en het hielp inderdaad om contracten te sluiten. In het Midden Oosten was dat dan nog een graad hoger met ontvangsten in de paleizen of zelfs in Rusland in het Kremlin.

Het zou alleszins een historische vergissing zijn die rechtgezet wordt moest Spanje een republiek worden. Ik ga hier niet over uitweiden want dan zal er iemand beginnen over Godwin.

Mijn vader was een Schots-Ierse rebel dus kom bij mij niet aan met koningshuizen. Uit eigen ervaring mag ik vaststellen dat het te gek voor woorden is dat dit instituut, monarchie geheten, nog bestaat. Ik zie evenals anderen niet de meerwaarde ervan.
Het zijn bedelaars op hoog niveau. Ze bedelen dan niet om geld, maar wel om jachten en andere kostbare speeltjes, de dure betaaljuffen niet te vergeten.

Twee koningshuizen klopten aan bij de werf van een van mijn cliënten voor een schip van redelijke omvang. Alleen mocht het niets kosten. De eer te leveren zou voldoende moeten zijn. Het huis Carlos was een van die twee, echter bij monde van een groep Duitse industriëlen die door Carlos een nieuw schip te schenken, dachten de groeiende antipathie tegen de Duitsers op de Balearen de kop in te drukken. Het eigen schip van de koning kon het jarenlange achtergebleven onderhoud niet meer bolwerken en kapte er mee.
De kosten van renovatie waren dusdanig hoog dat het beter was een nieuw schip te bouwen. Edoch, geld of geen geld, ze hebben het er niet voor over.

Het ander koningshuis ga ik hier niet benoemen. Daar was de bedelarij nog tig erger dan die van de Duitsers. Die wilden in ieder geval nog wel betalen. Dit koningshuis wilde het schip totaal generaal cadeau hebben. Het is er derhalve niet van gekomen.

O ja, Carlos zelf heeft niets betaald voor dat olifantengebeuren in Botswana. Koningshuizen zijn eigenlijk armoedige bedelaars op een ander platform dan de clochard in de straat. Geef mij dan de clochard in de straat maar.

ja voor uw party s en feestjes zal het inderdaad geholpen hebben ,maar kan je ook iets concreet opnoemen dat het opgebracht heeft ,buiten de champagne die jij gratis gezopen hebt????

Koningshuizen zijn poppenkasten die jaarlijks imponeren en dure carnavalstoeten organiseren om macht uit te stralen.
De Nederlandse en Engelse poppenkasten zijn hier typische voorbeelden van.
Ze leven op een middeleeuwse manier op de kap van het onderdanige volk.

Ik heb geen interesse voor feestjes in connectie met mijn professioneel leven. Soms kan je daar niet onderuit vooral als je deel uitmaakt van een groep. En ik drink niet eens graag champagne.

In die tijd was het bv de glorieperiode van de tapijtfabrikanten en die bemachtigden enorme contracten voor openbare gebouwen, paleizen, vliegvelden etc in het Midden Oosten. Wat mijn bedrijf betreft heeft dat ook zonder twijfel geholpen. Potentiele klanten werden ook uitgenodigd op vergaderingen en dit soort "feestjes" waar zij dan wel gevoelig voor waren.

Inderdaad.

Het is maar de vraag of Juan Carlos op dat ogenblik wel degelijk door de Spaanse bevolking als "Vader van de Spaanse Democratie" werd aanzien (zoals wordt gesteld in het artikel uit de openingspost). Hun mening werd niet gevraagd.

Betrokkene was namelijk én klaargestoomd én aangesteld door Franco als zijn opvolger (met een bureaucratie die op vrijwel alle niveau's werd gedomineerd door de Falangisten).

Weinig democratisch aan, me dunkt.

Vaak gaan er deuren open voor mensen met een titel die voor de rest gesloten blijven.

In het midden-oosten doen ze zelfs geen moeite om aanwezig te zijn als er niet minstens een prins aanwezig is.
Het klinkt misschien achterlijk, maar vele gaan net naar die feestjes en receptie, gewoon om te kunnen zeggen dat ze samen met een prins of koning op een feest aanwezig waren.
Via die feestjes worden er dan contacten gelegd waaruit veel handelsovereenkomsten groeien.

Weinigen kennen blijkbaar de echte manier van handeldrijven.
Dit gebeurd door het opbouwen van vertrouwen en de basis daarvan word vaak gelegd op feestjes waar een prins of koning aanwezig is.
Vaak komen de aanwezige handelaars niet eens in contact met de prins of koning en zitten ze aan de ander kant van de zaal.

Uit dergelijke handelmissies komen de vele transporten die via de haven van Antwerpen en Rotterdam lopen.


En gratis zuipen en vreten is relatief, want de handelaars betalen om mee te mogen of aanwezig te mogen zijn. En zij betalen voor de aanwezigheid van het adellijk bloed.

Lijkt me eerder dat wij met z'n allen betalen voor hun aanwezigheid, niet enkel degenen die er aan kunnen verdienen.

In Catalonië en Baskenland zien velen hem alleszins niet als "Vader van de Spaanse Democratie", eerder als "Zoon van de Spaanse Bezetting".

hè bien! sinds wanneer prevelde Marie Antoinette deze beroemde woorden en anglais?
Neenee, madame had het ook niet over cake.

"qu'ils mangent de la brioche" zei madame.

Beter kan je het niet meer zeggen.

Gelukkig zijn we beter af met die moderne democraten.
Wat die de laatste decennia allemaal voor ons gedaan hebben zeg: massa-immigratie, multicul, subsidiëring van de islam, waardenrelativisme, antiracismewetten, geldverslindend overheidsapparaat, torenhoge belastingen...
Het gaat echt de goede kant op dankzij de democratisch verkozenen.

Een volbloed idioot kan ook verkozen worden.
Is al meermaals bewezen.
Ook een extremistische islamiet die hier de shariah wil invoeren kan democratisch verkozen worden.
Wordt in de toekomst wellicht een optie om rekening mee te houden.

Het gevoel van 'voorbestemdheid' kan juist aanleiding geven tot een groter verantwoordelijkheidsgevoel.

http://en.wikipedia.org/wiki/Great_Mosque_of_Brussels


The Great Mosque of Brussels is the oldest mosque in Brussels. It is located in the Cinquantenaire Park. It is also the seat of the Islamic and Cultural Centre of Belgium.
The original building was built by architect Ernest Van Humbeek in an Arabic style, to form the Oriental Pavilion of the National Exhibition in Brussels in 1880. At that time the pavilion housed a monumental painting on canvas: “Panorama of Cairo”, by the Belgian painter Emile Wauters, which enjoyed major success. However, lack of maintenance in the twentieth century caused the building to deteriorate gradually.

In 1967, King Baudouin made a gift of the building to King Faisal ibn Abd al-Aziz of Saudi Arabia, on an official visit to Belgium, that it might be turned into a place of worship for the use of the Muslim community of Belgium which had grown considerably by that time. The mosque, after a long reconstruction carried out at the expense of Saudi Arabia by Tunisian architect Boubaker, was inaugurated in 1978 in the presence of Khalid ibn Abd al-Aziz and Baudouin. The Mosque's role [as] the leading religious institution within the Belgian Islamic community — as well as its intended role as diplomatic bridge between the Saudi and Belgian monarchies — has been a point of debate since its re-foundation...


Wie wil het laatste woord over de 'voorbestemdheid' tot 'verantwoordelijkheidsgevoel' van Saint-Baudouin?

Zulk een daad van een moderne vorst als Boudewijn is eerder symptomatisch voor het verval van de RKK en de adel, in de 20ste eeuw beide gegijzeld door het burgerlijke establishment (in die zin dat ze enkel nog bestaan omdat het burgerlijke establishment ze laat bestaan).
Er zit voor hen dus weinig anders op dan collaboreren met de burgerlijke moraal (anders worden ze in het beste geval eventjes afgezet, zoals Boudewijn overkwam toen hij bezwaar had tegen de abortuswet).

Toen de adel het voor het zeggen had, vanaf de vroege middelleeuwen tot aan het guillotinefeest van bloeddorstige burgergepeupel in 1792, hebben Europese vorstenhuizen eeuwenlang het Christelijke europa verdedigd tegen de islam.
Dankzij die vrijwaring van de islam is in Europa de renaissance mogelijk geweest, met de welbekende wetenschappelijke en culturele ontwikkeling tot gevolg.
Anders stonden we nu op het niveau van de Zuidkust van de middellandse zee. Hun voorouders zijn er niét in geslaagd de islam buiten te houden.