In Nederland zijn er nogal wat ‘linkse’ en/of ‘progressieve’ partijen, wier neurotische gedachtegoed volgens dr. Rossiters visie zowel irrationeel, kinderlijk als meedogenloos is.
Een Amerikaanse top-psychiater heeft een opmerkelijk boek geschreven (“The Liberal Mind – The Psychological Causes of Political Madness”) waarin hij na grondig onderzoek stelt dat aanhangers van het linkse gedachtegoed -in Amerika ‘hope & change’ van de Democraten, in Europa het socialisme van zich ‘progressief’ noemende linkse partijen- feitelijk lijden aan een psychologische stoornis. Hij komt tot die conclusie vanwege de ‘markante irrationele overtuigingen en emoties’ van ‘links’ denkende mensen.

Lyle Rossiter is al ruim 40 jaar een gecertificeerde forensische en klinische psychiater en heeft in opdracht van talloze publieke instellingen, rechtbanken en advocaten al meer dan 1500 patiënten behandeld en ruim 2700 civiele en criminele gevallen onderzocht. De veteraan-psychiater legt in zijn boek glashelder uit waarom het socialisme (het Europese socialisme wordt in de VS meestal ‘liberalisme’ genoemd; om verwarring te voorkomen zal in dit artikel dan ook ‘socialisme’ of ‘progressieven’ worden aangehouden) zoals Barack Obama dat in Amerika aan het invoeren is niets anders dan een psychologische stoornis is.

‘Op basis van opvallend irrationele overtuigingen en emoties ondermijnen moderne socialisten op meedogenloze wijze de belangrijkste principes waar onze vrijheid op gebaseerd is,’ aldus Rossiter. ‘Zoals verwende, boze kinderen rebelleren ze tegen de normale verantwoordelijkheden van volwassenen en eisen ze dat een ‘ouderlijke’ overheid van de wieg tot aan het graf voor hen zorgt.’

‘Een sociale wetenschapper die de menselijke natuur begrijpt zal de vitale rol van vrije keuze, vrijwillige samenwerking en morele integriteit niet ontkennen, zoals socialisten doen. Een politieke leider die de menselijke natuur begrijpt zal individuele verschillen in talent, streven, persoonlijke verantwoordelijkheid en arbeidsethiek niet negeren, zoals socialisten doen. En een wetgever die de menselijke natuur begrijpt zal geen woud van regels creëren waar de burgers van een land mee worden overgereguleerd en overbelast en die hun rol reduceert tot slaafse volgelingen van de staat – zoals socialisten doen.’

Volgens Dr. Rossiter parasiteert de progressieve agenda op de zwakte en gevoelens van minderwaardigheid onder de bevolking door:
- het creëren en versterken van slachtofferschap;
- het bevredigen van kinderlijke claims op erkenning, toegeeflijkheid en compensatie;
- het aanwakkeren van primitieve gevoelens van jaloersheid;
- het verwerpen van de soevereiniteit van het individu om hem te onderwerpen aan de wil van de overheid.

‘De wortels van het socialisme -en de daaraan verbonden krankzinnigheid- kunnen duidelijk begrepen worden in het licht van het opgroeien van kinderen tot volwassenheid, en hoe een verstoord opgroeiproces leidt tot de irrationele overtuigingen van de progressieven,’ verklaart Rossiter. ‘Als de moderne linksdenkende jammert over ingebeelde slachtoffers, tekeer gaat tegen ingebeelde schurken en boven alles probeert het leven van anderen die prima voor zichzelf kunnen zorgen te besturen, komt de neurose van de linksdenkende pijnlijk aan het licht.’

In zowel de VS als in Europa hebben socialisten / progressieven sterk de neiging om sociale spanningen en hun oorzaken te bagatelliseren of te ontkennen en houden zij tot het uiterste vast aan hun droom van een tot in alle details door de overheid opgelegde ‘multiculturele’ samenleving waarin iedereen zoveel mogelijk ‘gelijk’ is – op de absolute top, de overheid, na. Dit is feitelijk niets anders dan het aloude Sovjet-model dat helaas vooral goed zichtbaar geworden is in het bestuur van de Europese Unie. In zowel sociaal, economisch als financieel opzicht is zo’n afgedwongen ‘linkse’ maatschappij echter niet alleen onhoudbaar maar ook onbetaalbaar en -mede daardoor- uiteindelijk zelfs totaal onleefbaar.

In Nederland zijn er nogal wat ‘linkse’ en/of ‘progressieve’ partijen, wier neurotische gedachtegoed volgens dr. Rossiters visie zowel irrationeel, kinderlijk als meedogenloos is.
Een Amerikaanse top-psychiater heeft een opmerkelijk boek geschreven (“The Liberal Mind – The Psychological Causes of Political Madness”) waarin hij na grondig onderzoek stelt dat aanhangers van het linkse gedachtegoed -in Amerika ‘hope & change’ van de Democraten, in Europa het socialisme van zich ‘progressief’ noemende linkse partijen- feitelijk lijden aan een psychologische stoornis. Hij komt tot die conclusie vanwege de ‘markante irrationele overtuigingen en emoties’ van ‘links’ denkende mensen.

Lyle Rossiter is al ruim 40 jaar een gecertificeerde forensische en klinische psychiater en heeft in opdracht van talloze publieke instellingen, rechtbanken en advocaten al meer dan 1500 patiënten behandeld en ruim 2700 civiele en criminele gevallen onderzocht. De veteraan-psychiater legt in zijn boek glashelder uit waarom het socialisme (het Europese socialisme wordt in de VS meestal ‘liberalisme’ genoemd; om verwarring te voorkomen zal in dit artikel dan ook ‘socialisme’ of ‘progressieven’ worden aangehouden) zoals Barack Obama dat in Amerika aan het invoeren is niets anders dan een psychologische stoornis is.

‘Op basis van opvallend irrationele overtuigingen en emoties ondermijnen moderne socialisten op meedogenloze wijze de belangrijkste principes waar onze vrijheid op gebaseerd is,’ aldus Rossiter. ‘Zoals verwende, boze kinderen rebelleren ze tegen de normale verantwoordelijkheden van volwassenen en eisen ze dat een ‘ouderlijke’ overheid van de wieg tot aan het graf voor hen zorgt.’

‘Een sociale wetenschapper die de menselijke natuur begrijpt zal de vitale rol van vrije keuze, vrijwillige samenwerking en morele integriteit niet ontkennen, zoals socialisten doen. Een politieke leider die de menselijke natuur begrijpt zal individuele verschillen in talent, streven, persoonlijke verantwoordelijkheid en arbeidsethiek niet negeren, zoals socialisten doen. En een wetgever die de menselijke natuur begrijpt zal geen woud van regels creëren waar de burgers van een land mee worden overgereguleerd en overbelast en die hun rol reduceert tot slaafse volgelingen van de staat – zoals socialisten doen.’

Volgens Dr. Rossiter parasiteert de progressieve agenda op de zwakte en gevoelens van minderwaardigheid onder de bevolking door:
- het creëren en versterken van slachtofferschap;
- het bevredigen van kinderlijke claims op erkenning, toegeeflijkheid en compensatie;
- het aanwakkeren van primitieve gevoelens van jaloersheid;
- het verwerpen van de soevereiniteit van het individu om hem te onderwerpen aan de wil van de overheid.

‘De wortels van het socialisme -en de daaraan verbonden krankzinnigheid- kunnen duidelijk begrepen worden in het licht van het opgroeien van kinderen tot volwassenheid, en hoe een verstoord opgroeiproces leidt tot de irrationele overtuigingen van de progressieven,’ verklaart Rossiter. ‘Als de moderne linksdenkende jammert over ingebeelde slachtoffers, tekeer gaat tegen ingebeelde schurken en boven alles probeert het leven van anderen die prima voor zichzelf kunnen zorgen te besturen, komt de neurose van de linksdenkende pijnlijk aan het licht.’

In zowel de VS als in Europa hebben socialisten / progressieven sterk de neiging om sociale spanningen en hun oorzaken te bagatelliseren of te ontkennen en houden zij tot het uiterste vast aan hun droom van een tot in alle details door de overheid opgelegde ‘multiculturele’ samenleving waarin iedereen zoveel mogelijk ‘gelijk’ is – op de absolute top, de overheid, na. Dit is feitelijk niets anders dan het aloude Sovjet-model dat helaas vooral goed zichtbaar geworden is in het bestuur van de Europese Unie. In zowel sociaal, economisch als financieel opzicht is zo’n afgedwongen ‘linkse’ maatschappij echter niet alleen onhoudbaar maar ook onbetaalbaar en -mede daardoor- uiteindelijk zelfs totaal onleefbaar.

In Nederland zijn er nogal wat ‘linkse’ en/of ‘progressieve’ partijen, wier neurotische gedachtegoed volgens dr. Rossiters visie zowel irrationeel, kinderlijk als meedogenloos is.
Een Amerikaanse top-psychiater heeft een opmerkelijk boek geschreven (“The Liberal Mind – The Psychological Causes of Political Madness”) waarin hij na grondig onderzoek stelt dat aanhangers van het linkse gedachtegoed -in Amerika ‘hope & change’ van de Democraten, in Europa het socialisme van zich ‘progressief’ noemende linkse partijen- feitelijk lijden aan een psychologische stoornis. Hij komt tot die conclusie vanwege de ‘markante irrationele overtuigingen en emoties’ van ‘links’ denkende mensen.

Lyle Rossiter is al ruim 40 jaar een gecertificeerde forensische en klinische psychiater en heeft in opdracht van talloze publieke instellingen, rechtbanken en advocaten al meer dan 1500 patiënten behandeld en ruim 2700 civiele en criminele gevallen onderzocht. De veteraan-psychiater legt in zijn boek glashelder uit waarom het socialisme (het Europese socialisme wordt in de VS meestal ‘liberalisme’ genoemd; om verwarring te voorkomen zal in dit artikel dan ook ‘socialisme’ of ‘progressieven’ worden aangehouden) zoals Barack Obama dat in Amerika aan het invoeren is niets anders dan een psychologische stoornis is.

‘Op basis van opvallend irrationele overtuigingen en emoties ondermijnen moderne socialisten op meedogenloze wijze de belangrijkste principes waar onze vrijheid op gebaseerd is,’ aldus Rossiter. ‘Zoals verwende, boze kinderen rebelleren ze tegen de normale verantwoordelijkheden van volwassenen en eisen ze dat een ‘ouderlijke’ overheid van de wieg tot aan het graf voor hen zorgt.’

‘Een sociale wetenschapper die de menselijke natuur begrijpt zal de vitale rol van vrije keuze, vrijwillige samenwerking en morele integriteit niet ontkennen, zoals socialisten doen. Een politieke leider die de menselijke natuur begrijpt zal individuele verschillen in talent, streven, persoonlijke verantwoordelijkheid en arbeidsethiek niet negeren, zoals socialisten doen. En een wetgever die de menselijke natuur begrijpt zal geen woud van regels creëren waar de burgers van een land mee worden overgereguleerd en overbelast en die hun rol reduceert tot slaafse volgelingen van de staat – zoals socialisten doen.’

Volgens Dr. Rossiter parasiteert de progressieve agenda op de zwakte en gevoelens van minderwaardigheid onder de bevolking door:
- het creëren en versterken van slachtofferschap;
- het bevredigen van kinderlijke claims op erkenning, toegeeflijkheid en compensatie;
- het aanwakkeren van primitieve gevoelens van jaloersheid;
- het verwerpen van de soevereiniteit van het individu om hem te onderwerpen aan de wil van de overheid.

‘De wortels van het socialisme -en de daaraan verbonden krankzinnigheid- kunnen duidelijk begrepen worden in het licht van het opgroeien van kinderen tot volwassenheid, en hoe een verstoord opgroeiproces leidt tot de irrationele overtuigingen van de progressieven,’ verklaart Rossiter. ‘Als de moderne linksdenkende jammert over ingebeelde slachtoffers, tekeer gaat tegen ingebeelde schurken en boven alles probeert het leven van anderen die prima voor zichzelf kunnen zorgen te besturen, komt de neurose van de linksdenkende pijnlijk aan het licht.’

In zowel de VS als in Europa hebben socialisten / progressieven sterk de neiging om sociale spanningen en hun oorzaken te bagatelliseren of te ontkennen en houden zij tot het uiterste vast aan hun droom van een tot in alle details door de overheid opgelegde ‘multiculturele’ samenleving waarin iedereen zoveel mogelijk ‘gelijk’ is – op de absolute top, de overheid, na. Dit is feitelijk niets anders dan het aloude Sovjet-model dat helaas vooral goed zichtbaar geworden is in het bestuur van de Europese Unie. In zowel sociaal, economisch als financieel opzicht is zo’n afgedwongen ‘linkse’ maatschappij echter niet alleen onhoudbaar maar ook onbetaalbaar en -mede daardoor- uiteindelijk zelfs totaal onleefbaar.