| thePiano |
3 september 2004 13:11 |
Waarom verzweeg deel pers huldiging Staf De Clercq op IJzerwake?
Het was ongetwijfeld het meest opmerkelijke aan de IJzerwake van zondag 22 augustus 2004 in Steenstrate: de bloemenhulde voor Staf De Clercq, de leider van het met Hitler collaborerende Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV). Wie er was kon er niet naast kijken, en wie er niet was had er alle belang bij het te weten komen.
En toch waren er meer kranten die er geen melding van maakten dan kranten die dat wel deden. De honderdduizenden lezers van Het Volk, De Tijd, Het Belang van Limburg, Gazet van Antwerpen en Het Laatste Nieuws kwamen het niet te weten. Zeker voor die twee laatste kranten is dat een gemiste kans: net zij worden immers het meeste gelezen door Blok-kiezers. Slechts drie van de acht Vlaamse kranten berichtten in hun edities van maandag 23 augustus 2004 wel over het omstreden eerbetoon aan Staf De Clercq.
Het meest uitgebreid ging De Morgen erop in. De krant gaf in een stuk van Koen Vidal een duidelijke situering van De Clercq’s positie tijdens de Tweede Wereldoorlog en stond ook stil bij de appreciatie van het IJzerwake-publiek voor de huldiging:
“Met witte rozen en kransen brachten tieners van het Vlaams Nationaal Jeugdverbond gisteren op de IJzerwake hulde aan Staf De Clercq, tijdens de Tweede Wereldoorlog leider van het collaborerende Vlaamsch Nationaal Verbond en tot aan zijn dood aanhanger van Adolf Hitler. Onder de 4.800 aanwezigen: de top van het Vlaams Blok, onder wie Philip Dewinter en Frank Vanhecke. (...)
Terwijl de IJzerbedevaart zich de laatste jaren in een modern kleedje probeert te steken, houden de organisatoren van de IJzerwake vast aan de traditionele Vlaams-katholieke tradities: eucharistieviering, vendelzwaaien, tromgeroffel en Vlaamse gezangen. Opmerkelijk was dat er ook hulde werd gebracht aan wat de organisatoren 'vooraanstaande personaliteiten van de Vlaamse beweging' noemden. Dit jaar waren dat componist Armand Preud'homme, de in mei 1945 wegens verraad en verklikking terechtgestelde Irma Laplasse en Staf De Clercq, voor en tijdens de oorlog leider van het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV). Na de Duitse inval van mei 1940 koos De Clercq met zijn VNV onmiddellijk voor de collaboratie met Adolf Hitler.
"Reeds op 3 juni 1940 voerde hij besprekingen met het Duitse militaire bestuur", leest de Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse beweging. "De Clercq stelde zijn beweging ter beschikking aan de Duitse bezetter 'volledig en met raad en daad' (...) In zijn eerste openbare toespraak tijdens de bezetting verklaarde De Clercq het volste vertrouwen te hebben in de Führer. Iedereen die de zijde van Groot-Brittannië koos, verklaarde hij ten vijand. In latere redevoeringen ontwikkelde De Clercq alle aspecten van het nationaal-socialistische gedachtegoed, incluis de antisemitische en racistische kern ervan." Na de Duitse inval in Rusland in 1941 richtte De Clercq het Vlaams Legioen op, waarna duizenden Vlamingen naar het Oostfront trokken.
Dat alles kon niet beletten dat De Clercq gisteren als een Vlaams-nationale held werd geëerd. Tienermeisjes, gekleed in de rokjes van het Vlaams Nationaal Jeugdverbond, legden gisteren kransen en witte rozen neer naast zijn foto. Dat gebeurde onder applaus van de kleine 5.000 aanwezigen, onder wie de toplui van het Vlaams Blok, militanten van de extreem-rechtse partij maar ook aanhangers van de Nieuw-Vlaamse Alliantie van Geert Bourgeois.”
De Standaard besteedde er in het verslag van Wouter Verschelden slechts één al bij al niet zo veelzeggende zin aan:
“Onder het goedkeurend oog van een norse Staf De Clercq en een onschuldige Irma Laplasse – hun kolossale hoofden hangen in ware Sovjet-stijl aan de zijkant van het podium – hebben de ouderen plaatsgenomen op de 2000 stoelen vooraan op de wei.”
Zusterkrant Het Nieuwsblad, waar Wim Winckelmans het verslag schreef, zorgde al voor wat meer sfeerschepping:
“De IJzerwake is een Vlaams Bloksatelliet, niet meer en niet minder. De viering heeft dat gedeelte van het Vlaams-nationalisme aan zijn zijde gekregen, dat vroeger van de IJzerbedevaart een verkooppunt van nationalistische prullaria en revisionistische literatuur maakte. De liefhebbers van vendelzwaaien, aftandse retoriek, glimmende schedels en laarzen kunnen er eveneens hun hartje ophalen. Was dat niet het beeld waar het Vlaams Blok van af wou? Het was gisteren alvast niet te merken. Die bedenkelijke nostalgie, met dit jaar onder meer een bloemenkrans voor de notoire collaborateur Staf De Clercq, was gisteren alom aanwezig.”
Ook het Vlaams Blok plaatste op zijn website een verslag van de IJzerwake. Daarin wordt de huldiging van Staf De Clercq opvallend vermeden, terwijl de pers die dat wel ter sprake bracht er ongemeen hard van langs krijgt. Omschrijvingen als “een overdosis azijn”, “verzuurde commentaren” en “het gebruikelijke scheldproza” behoren nog tot de vriendelijkste soort. Sommige journalisten worden ook persoonlijk aangevallen:
- Wouter Verschelden (De Standaard): “heeft zijn naam niet gestolen” en “kakelt in het politiek-correcte jargon”.
- Wim Winckelmans (Het Nieuwsblad): “De knaap schrijft zijn slechte spijsvertering, seksuele of politieke frustratie van zich af in ware pamfletstijl tegen de IJzerwake. (...) Bedenkelijke journalistiek, maar we hopen dat het haatproza toch nog enige therapeutische waarde heeft voor de auteur.”
Benieuwd of het Vlaams Blok ook zo lief zal zijn voor het nochtans ook extreem-rechtse ’t Scheldt, dat – zoals hier al eerder gemeld – evenmin was opgezet met de huldiging van de VNV-leider. ’t Scheldt sprak over “een miskleun” en vroeg zich af: “Is het Vlaams Blok dan toch een VNV-bis?”
Wie het laatste nummer van het Vlaams Blok Magazine (september 2004) inkijkt, kan zich dat terecht afvragen: daarin een opvallende aankondiging van de “ Staf De Clercq Herdenking” die Voorpost op 19 september organiseert. Waarover later meer...
Bron: http://blokwatch.skynetblogs.be/
|
