Het gevangeniswezen
 

Het mag duidelijk zijn dat de mensheid gevangen zit in een economische crisis, een gigantische schuldenberg werpt een schaduw over onze toekomst. Het is bijna onwaarschijnlijk dat we in deze hachelijke positie beland zijn, hoe kunnen we dit verklaren in een wereld die letterlijk bol staat van de economen? En als het gaat over gevangenissen dan kunnen we Foucault inroepen, hij definieerde 4 elementen die simultaan beschouwd kunnen worden, kunnen we deze elementen gebruiken om meer inzicht te verwerven in het onstaan van de crisis en beter, kunnen we ons dan ook uit deze gevangenis bevrijden?

Je gebruikt hier wel een erg afgezaagde metafoor met die gevangenis. Klopt dat beeld wel? Zit iedereen in die 'gevangenis' van een geweldige schuldenberg? Voor 90% van de wereldbevolking maakt het weinig uit. Wat mij betreft, ik heb er niet zo veel last van. De 'crisis' van nu is veel minder ernstig dan ik ca tien jaar geleden verwacht had. Mijn financiële schade valt tot nu toe reuze mee. Ik verwacht dat het de komende jaren nog veel slechter zal gaan met de economie. Het is nog te vroeg om aan bevrijding te denken.

De vraag waarom de schuldenberg er gekomen is is toch duidelijk omdat er een hoop mensen, zonder hun gat op te lichten er enorm veel geld mee verdienen. Neem de Belgische toestand; hoe verklaart u de enorme macht van een PS, die zogezegd opkomt voor de belangen van de kleine man en om dat te verwezenlijken het zogezegd nodig vond om een enorme schuldenberg op te bouwen zodat ipv dat er geld van boven naar onder herverdeeld wordt, wat sociaal is, nu weer alle geld richting top voyageert wat uitbuiting betkent. In België hebben ze de communautaire scheiding gebruikt om de twee bevolkingsgroepen tegen elkaar op te zetten zodat ze voortdurend elkaar de schuld van het slechte beleid zouden geven terwijl ze daarboven hun handen vrij hadden om zich crimineel te verrijken. Maar in de andere landen hebben zich dezelfde strategies voorgedaan, minder duidelijk zichtbaar dan bij ons omdat nu juist die communautaire tegenstellingen ons toelaten om via de breuk in België de corrupte werking van de top te zien. Die mondiale schuldenbergen zijn echt niet op een mirakuleuze wijze tot stand gebracht; die mondiale schuldenbergen zijn het werk van het grootkapitaal dat zo zijn opbrengsten exponentieel zag stijgen; volkomen hun broek vegend aan de werkende bevolking, een ver van hun bed schow.

Inderdaad. Ik krijg het ervan als er op het nieuws gezegd wordt - of door de regering - dat er crisis is of dat de crisis weg is.

Als bediende in de IT heb ik lang geen invloed gemerkt van de crisis. Waarom? Contracten van meerdere jaren. Ok kleine projecten werden op hold gezet indien niet dringend of er werden andere creatieve oplossingen bedacht maar zoals met eten, zonder IT kan geen enkel bedrijf en 'the show must go on'. De onbekwame IT'ers die waren aangenomen omwille van de gevreesde milleniumbug onder meer zijn wel afgevloeid. Maar de IT is nog altijd een sector waar je je boterham kan verdienen als je die waard bent. De laatste jaren echter beginnen we de crisis te merken omdat een zekere Di Rupo pestbelastingen begint te heffen op bvb bedrijfswagens. Loonstop invoert. Dat maakt de sector labiel. Mensen zijn geneigd over te stappen voor hoger loon. Andere moeten worden opgeleid. Meer werk, meer stress en mijn baas neemt minder risico door minder snel mensen aan te nemen omdat je van Di Rupo alles kan verwachten. Mijn crisis is begonnen met Di Rupo ondanks dat hij zelf zegt dat de crisis gedaan is. 't liep verdorie beter tijdens de crisis.

Beste Piero, ik neem even aan dat je reactie met enige ironie te lezen is, in het andere geval bevestig je mi enkel het 'gevangenschap' waar dit topic over gaat. De 'schuldenberg' kan je hier zien als de vertegenwoordiger van veel meer fenomenen en neveneffecten die het 'gevangenschap' bepalen. In het beeld zijn de elementen simultaan te beschouwen, ik weet echter niet hoe je zelf het element van 'utopische gespletenheid' zou willen interpreteren?

Beste Marie, op zich is het mooi om zien hoe je verschillende elementen door elkaar heen gebruikt. Ondanks ze in wisselwerking staan met elkaar kunnen we ze ook afzonderlijk beschouwen, dit vergt even wat aandacht, verbeeldingskracht en inlevingsvermogen. Om dit duidelijker te krijgen maken we gebruik van vereenvoudigde modellen, dit maakt bepaalde dynamieken transparanter. Wat betreft 'schulden' en het element van 'omgekeerde effectiviteit', in sommige gevallen kan een beslissing op een bepaald moment goed zijn en komt de omgekeerde effectiviteit pas veel later aan het licht. Het volgende doet zich voor en doe dit even in telegramstijl, stel je een situatie voor waarbij nog geen welvaart bestaat (bv na-oorlogse situatie):

Welvaartsopbouw

• we lenen van de bank
• we bouwen huizen (cfr kapitaalsgoederen)
• we voorzien in andere behoeften (cfr consumptiegoederen)
• volledige tewerkstelling om dit te realiseren

Onderhoudsniveau

• we onderhouden de huizen
• we voorzien in andere behoeften
• halvering van de tewerkstelling

Overconsumptie

• welvaart werd gerealiseerd
• schuld is nog af te betalen
• volledige tewerkstelling

Eenvoudig gesteld, de lening betekent dat we de toekomst naar het heden kunnen halen en in versneld tempo welvaart kunnen opbouwen, dat is het goede nieuws. Normaal zouden we dan tot het onderhoudsniveau kunnen overgaan maar dat lukt niet omdat die schuld over een langere periode gaat dan de welvaartsopbouw. En om die schuld te kunnen afbetalen moeten we meer werken (produceren) dan strikt noodzakelijk is, dat is het element van omgekeerde effectiviteit. De meningen hierover zullen wellicht verdeeld zijn, op dat moment kunnen we naar de andere elementen gaan kijken.

Mooie getuigenis, alweer een schoolvoorbeeld van hoe we gevangen zitten in een chaotische brij van conflicterende beslissingen. Met de opkomst van IT dachten we misschien om minder te kunnen gaan werken, dit blijkt nu volledig tegengesteld te zijn. En dat is dan weer contextueel te beschouwen, in Europa gaat dat over miljoenen mensen en iedereen wordt er een beetje lastig van. Het element van 'utopische gespletenheid' komt hier dan ook mooi tot uiting, elke partij wil misschien wel vooruit maar we rijden onszelf vast, gevangen in een systeem waar elke beslissing - hoe goed bedoeld ook - leidt tot heel wat turbulentie en bijhorende neveneffecten.

Misschien handig om er indicatieve voorbeelden bij te geven, op deze manier wordt de 'vaagheid' wellicht iets levendiger. Het aanbod is immens.

Element van overmacht


Element van omgekeerde effectiviteit

Wie vervolgens gaat kijken naar het element van 'samenhangende kennis' zal mogen besluiten dat er wel degelijk iets heel fundamenteel verkeerd gaat. 'Ergens' (al was het een buikgevoel) zullen we dit wel weten en ook hier een overschot aan argumenten en nobel studiewerk. Maar dan?

Zolang u geen onderscheid maakt tussen investeringen om het produktieproces en de produktieverspreiding en alles wat er rond hangt te bevorderen, investeringen die dus een meerwaarde geven of de mogelijkheid geven om een meerwaarde te creëren en aan de andere kant het zuiver uitdelen van geld om de consumptie in stand te houden, maar van welk geld eens opgesoepeerd geen enkele meerwaarde overblijft, zolang gaat heel het patroon niet op. Het socialistisch model gaat zo gezegd uit van het in stand houden van de consumptievraag; wat in feiten de rekening van onze huidige welvaart doorschuift naar onze kinderen zonder er ook maar enige meerwaarde voor in de plaats te zetten. Dat is gewoon crimineel en dat heeft totaal niets met sociaal zijn te maken.
U kunt inderdaad aanhalen dat we in een wereld leven die totaal ontregeld is door overconsumptie, en dan heel dikwijls nog door overconsumptie van totaal nodeloze produkten en dat de westerse mens hoogdringend terug moet vallen op hogere waarden dan alleen maar consumptie; maar de schuldenbergen zijn gemaakt juist door de aanhangers van de consumptiemaatschappij, socialistisch of niet.

Er zijn veel aspecten aan verbonden natuurlijk. Maar stel dat die schuldenberg morgen plots weg is, hoe zouden we dan de wereld inrichten en/of ervaren?

Indien die schuldenberg morgen als bij toverslag plots verdwijnt, dan beginnen ze overmorgen opnieuw met hetzelfde stramien en hebben we niets bijgeleerd. Dus zo gezien is die schuldenberg wel positief; de vraag blijft of de gewone bevolking zichzelf zodanig kan versterken dat ze diegene die nu aan de knopjes draaien kunnen uitschakelen of toch kunnen dwingen om van strategie te veranderen; of dat de gewone bevolking zwaar de prijs zal betalen van de top, die gewoon verder gaat met zich crimineel te verrijken.

Ja, laat ons dat even doen, het element van samenhangende kennis komt hieronder tot uiting, net zoals het ontbreken van die kennis uiteraard.

Nu even zien of het bovenstaande klopt, dan krijg je het onderstaande



En dan komt het laatste element, dat van de 'utopische gespletenheid'. Wat hebben we nog meer nodig?

Je gaat er daarbij wel van uit dat de lening wordt gebruikt voor welvaartsopbouw. Dat is in realiteit uiteraard niet zo.
zowat % van de lening wordt gebruikt voor ideologische fantasieën.
OCMW voor de wereld spelen om er maar één te noemen....

Hier gaat het enkel om de dynamiek, louter een timingissue dat allerhande neveneffecten kent. De tragische grap is dat je die schulden ook gewoon technisch kan wegwerken, gewoon een kwestie van een gezond monetair beleid. Anders gezegd, de mensheid versus een virtuele schuldenberg, anno 2014. En dan hebben we het nog niet gehad over de 'voorwaardelijke lotto'.

Die schuldenberg oplossen is inderdaad niet het probleem, dat gaat letterlijk over een softwareregeltje, meer heb je niet nodig. Waarom zouden we dan terug opnieuw beginnen als je het overmorgen terug kan resetten? Dat het even afkicken zal worden, dat lijkt me logisch maar herbeginnen zou nog absurder zijn, denk je ook niet? Het is nu al zo tragisch pijnlijk.

Indien de schuldenberg zonder problemen voor de kapitaalkrachtigen die er van genieten kan opgelost worden voor iedereen dan beginnen die kapitaalkrachtigen toch morgen opnieuw om zich verder zo gemakkelijk te verrijken. Indien die schuldenberg oplossen betekent dat die kapitaalkrachtigen hun winsten missen, dan is het natuurlijk een andere zaak, maar dan zal het ook niet zo eenvoudig zijn om het door te voeren want dan zullen die kapitaalkrachtigen er alles aan doen om de mensen verder in hun winstgevend paradijs gevangen te houden.

Als we alles blijven vertalen binnen het soort denken zoals dat vandaag de collectieve waarheid uitmaakt, dan zal er inderdaad niets veranderen. Waar we over spreken is het doorbreken van het dogma 'geld=schuld', dat is wat we zonder probleem kunnen bewijzen waardoor de toekomst er heel anders kan uitzien. Bijna onvergelijkbaar anders zelfs, we krijgen dan een heel andere modus operandi en maatschappelijke doelstelling, duurzame menselijke vooruitgang wordt het dan. De vraag stelt zich hoelang we de hedendaagse economische 'kwellingen' nog kunnen volhouden en hoe lang het duurt eer de neutraliserende alternatieven opgenomen worden in het maatschappelijke besluitvormingsproces. Ook deze dynamieken kunnen we terugvinden op internet, op zich heel eenvoudig:
Anders gezegd, mits een relatief klein beetje aandacht zien we hier welke opportuniteiten we allemaal missen, hoe lang kunnen de routineacties nog standhouden?

Zolang ze de mensen met dwaze grootheidsgedachten kunnen blijven stimuleren. De dag dat de mensen inzien dat wat werkelijk waarde heeft geen geld kost, die dag valt heel hun systeem als een kaartenhuisje in elkaar.

Daar is men volop mee bezig, nu goudoorlog om dan de USD als reservemunt te verlaten, dan pas zal je wat zien gebeuren. Het alternatief biedt dan wel een menswaardiger toekomstbeeld maar dat bereikt het collectieve bewustzijn vooralsnog veel te weinig om het tij te kunnen keren. Het is als een dubbetje op z'n kant, vrijwel letterlijk te nemen.

Dus de USD wordt vervangen door de goudkoersen of door een andere munt; de chinese?