![]() |
Vive La Françe
http://www.hln.be/hln/nl/2021/Hoe-mo...e-watten.dhtml
Dat krijg je als je al onze economische pareltjes aan de Fransen schenkt, die lachen toch om onze naïviteit. Trouwens Fortis bestaat niet meer na het paniekvoetbal van de CVP met Leterme en Van"room"puy. Zij een mooi jobke met steun van de Fransen, wij onze centen kwijt en de Fransen lachen in het vuistje .... Ex Fortis, nu BNP PARISBAS draait weer op volle toeren in België en de Fransen zouden niet ontslaan, tarara. Trouwens BNP PARISBAS, als ex Fortis klant wilde ik in Frankrijk eens 500€ omwisselen voor klein geld bij hen, ik zat bijna den bak in. Zo primitief bankieren die daar nog. |
Citaat:
Ik heb in Frankrijk een rekening bij BNP, ze hebben mijn briefjes van 500 altijd zonder problemen en met de glimlach aanvaard. |
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
Durf jij het hem vragen? |
Citaat:
Durf ik het te vragen ? |
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
1 Bijlage(n)
Hmm...
|
Wie zijn rekeningen niet sluit bij Fortis, verdient het ergste.
|
Citaat:
Maar uw kritiek betreft in wezen BNP Paribas Fortis, zijnde de Belgische bank van de groep BNP Paribas, en niet de Franse bank BNP Paribas. Bovendien is BNP Paribas helemaal niet « ex Fortis » zoals u kennelijk wil doen geloven, maar een Franse bank die op 23 mei 2000 is ontstaan door de fusie van de Banque Nationale de Paris met Paribas (oorspronkelijk Banque de Paris et des Pays-Bas). Hetgeen u « ex Fortis » noemt is de Belgische bank BNP Paribas Fortis (maatschappelijke zetel te Brussel) : in 2009 kocht BNP Paribas immers zowat alle aandelen van Fortis en wijzigde de naam van die bank in BNP Paribas Fortis. Als u het niet kunt laten hoeft één en ander voor u geen beletsel te zijn om kritiek te spuien op Frankrijk en de Fransen, maar ik vind het sneu dat uw argumenten daartoe gebaseerd zijn op apert onjuiste gegevens. In ondergeschikte orde : niet dat het dikwijls gebeurt, maar ik verzeker u dat ik zonder enig probleem in eender welk Frans bankkantoor – het weze BNP Paribas of een ander – een bankbiljet van 500 euro kan omwisselen. Dat u « bijna in de bak zat » heeft dus wellicht eerder te maken met een verschil tussen uw en mijn smoeltje en/of algemeen voorkomen. Al is het vanzelfsprekend zelden of nooit een goed idee om eender waar ter wereld te proberen om een bankbriefje (ter waarde) van 500 euros om te wisselen in een bankkantoor waar u geen regelmatige of gekende klant bent : dat heeft niets te maken met “primitief bankieren” maar enkel met een risico dat een bankkantoor liever niet wenst te nemen. |
Veel Belgen voelen zich bedrogen door de Fortis-affaire. Begrijpelijk als je leest hoe die zaak is aangepakt door Leterme. De man die vandaag hoog en droog in Parijs zit als adjunct-secretaris-generaal van de OESO ...
De zaak-Fortis Door de kredietcrisis werd Fortis gered door België, Nederland en Luxemburg, die elk een belang in Fortis kochten. Na enkele dagen al besloot de regering Fortis te verkopen aan BNP Paribas. De aandeelhouders van Fortis werden daarbij echter over het hoofd gezien, en zij spanden prompt een proces aan tegen de Belgische staat. Hun advocaat, Mischaël Modrikamen, kreeg ongelijk van de rechtbank van koophandel, maar haalde in beroep bij het hof van Beroep toch zijn slag thuis. Opmerkelijk daarbij was dat één van de drie rechters, Christine Schurmans, afwezig was, officieel door ziekte (vanaf 10 december). Zij zou volgens haar man uitgeput en overstuur geweest zijn door bedreigingen, zelfs fysiek, die haar mederechters tegen haar zouden hebben geuit. Reden zou geweest zijn dat Christine Schurmans, als enige van de drie rechters, een vonnis in het voordeel van de regering wilde vellen. Haar collega's, Paul Blondeel en Mireille Salmon probeerden haar, toen ze ziek was, thuis een voor de regering ongunstig vonnis te laten tekenen, wat zij weigerde, ook al zou ze toen te horen gekregen hebben "dat haar carrière gebroken zou worden". Uiteindelijk moest een griffier in haar plaats het vonnis tekenen op 12 december 2008. Op dat moment zou zij haar beroepsgeheim echter al geschonden hebben en vertrouwelijke informatie gegeven aan haar man, Jan De Groof, regeringscommissaris en CD&V'er, de partij van premier Leterme. Die gaf die informatie telefonisch door aan Hans D'Hondt, de kabinetschef van Yves Leterme op 11 december. Ook zou zij haar boezemvriendin en voormalig raadsheer bij het hof van beroep hebben ingelicht. Deze laatste zou de informatie doorgegeven hebben aan Christian Van Buggenhout, staatsadvocaat voor minister Didier Reynders. Leterme, Schurmans, Blondeel en D'Hondt behoren tot de christendemocratische zuil, Diamant, Van Buggenhout en Reynders worden tot de vrijzinnige zuil gerekend. Het feit dat premier Yves Leterme de voorbije maanden in bijna elk dossier gefaald had, maakte dit dossier voor hem uitzonderlijk belangrijk. Op vraag van de premier zou de minister van Justitie, Jo Vandeurzen, Marc de le Court, de procureur-generaal van het Brusselse Hof van Beroep, gebeld hebben om na te gaan of het proces correct was gevoerd. Marc de le Court zou, hetzij op vraag van de minister, hetzij op eigen houtje, gevraagd hebben dat niet enkel de zieke rechter, maar de drie rechters vervangen zouden worden, ofwel omdat minister Vandeurzen hem dat vroeg, ofwel om hem in diskrediet te brengen, op 12 december 2008. Zo zou het proces opnieuw gevoerd moeten worden, wat had kunnen impliceren dat de regering het proces alsnog had kunnen winnen. De le Court wordt zoals Vandeurzen tot de christendemocratische zuil gerekend. Dit zorgde dan ook voor de nodige opschudding, temeer omdat volgens sommige kranten de procureur-generaal enkel de algemene werking van het Hof van Beroep mag controleren, en niet van één enkele zaak, zeker niet als die nog lopende is. De scheiding der machten, een basisfundament van de Belgische staat, werd dus geschonden. De bal ging aan het rollen toen premier Leterme in een brief duidelijkheid wilde scheppen door de contacten tussen zijn kabinet en Jan De Groof op te sommen op 17 december. Zonder het te beseffen leverde de premier een schuldbekentenis van een strafbare poging tot beïnvloeding van de rechters door zijn kabinetschef. Ghislain Londers, de eerste voorzitter van het Hof van Cassatie en de hoogste rechter van het land, liet via een brief weten aan Herman Van Rompuy - de voorzitter van de Kamer -, dat er daadwerkelijk pogingen vanuit de politiek geweest waren om de rechterlijke macht te beïnvloeden, en dat hij daarover meer uitleg zou verschaffen. Van Rompuy en Londers zijn vrienden en behoren tot de christendemocratische zuil. De ministerraad kwam samen, er werd geruzied: Leterme wilde niet gaan zonder Reynders, Reynders niet zonder de rest van de regering, de rest van de regering wees elke verantwoordelijkheid van de hand. Men besloot op de uitgebreidere nota te wachten; voor buitenstaanders leek dit absurd: de indruk leefde dat iedereen zelf wel wist wat hij gedaan had, maar eerst zwart op wit wilde zien dat het ontdekt was voor hij ontslag nam. Op 19 december, rond 15.30, bracht Ghislain Londers de uitgebreide nota, zes pagina's in totaal, in de Kamer. Juridische bewijzen had hij niet, sterke aanwijzingen wel. Vandeurzen, minister van Justitie, ontkende de hem toegeschreven rol, maar vond zijn positie onhoudbaar door de indruk die hij gaf en hij vroeg zijn ontslag. De rest van de regering volgde binnen het uur. |
Citaat:
|
Citaat:
O.a. toen ik m'n Fortis kaart toonde, keken ze alsof ik een bedrieger was... |
Citaat:
Zo ga ik slechts in uiterste nood richting Nederland bvb. Op de spelling ga ik niet in maar feit is dat op de Ile de Ré, nochtans tamelijk toeristisch me dunkt, dit voorval plaats vond. Uiteraard werd de politie er niet bij gehaald maar de uitdrukking en de manier waarop die loketmadam mij behandelde spraken boekdelen en wisselen deed ze niet, zelfs niet met m'n meer dan behoorlijk Franse uitleg. Wat ik in feite bedoelde was dat Fortis destijds bijna geschonken is aan de Fransen, ze hadden hier bij ons niet de minste notitie van wat die bank waard was en in petto had. De Fransen waren slimmer en hebben van het paniekvoetbal door Leterme & co gretig gebruik gemaakt. Er zijn daar ook afspraken gemaakt ivm met het personeelsbestand. Nu de Belgische tak terug goed draait slankt men af. Dat is echt op z'n Frans, en keert telkens terug. Daarmee wil ik wijzen op het te gemakkelijk verkwanselen van Belgische economische pareltjes ten voordele van buitenlandse bedrijven. Die op hun beurt en begrijpelijk, halen er het max. uit maar hebben geen enkele voeling met ons land of de Belgische werknemers meer. Fortis moest op die manier niet verkwanselt worden terwijl men Dexia enkel recht hield omdat de CVP er een hoop centen en mandaten gedeponeerd had. Wat haalden ze trouwens weer uit met AXA, ook daar zijn we gerold door de Fransen. Niet de Fransen klaag ik aan maar ons door simpelen geleide regeringen, de CVP voorop. Op uw opmerking op het persoonlijk voorkomen ga ik niet in. Als zakenman heb ik wel de ervaring dat het niet de dikke auto of dikke nek is die de dikte van de geldbeugel bepalen. |
1 Bijlage(n)
Citaat:
Ik heb hier ooit uitgelegd dat ons natiegevoel wel eens verward wordt met chauvinisme. Wij zijn naar mijn overtuiging helemaal niet chauvinistisch. Maar het staat u uiteraard vrij om dienaangaand een andere mening te hebben. Ik heb na uw bijkomende uitleg begrepen dat u met uw openingspost bedoelt dat uw “door simpelen geleide regeringen de Belgische economische pareltjes verkwanselen ten voordele van buitenlandse bedrijven”, en dat “de Fransen slimmer waren” of zijn. Ik noteer uw visie terzake, zonder verdere commentaar. Kennelijk hebt u het bezoek aan een BNP Paribas bankkantoor te La Flotte en Ré als onaangenaam ervaren. Dat is jammer, maar het lijkt mij niet meteen een aanvaardbare reden om het in uw openingspost zeer veralgemenend te hebben over “primitief bankieren” in Frankrijk. Mijn goede raad aan u : in Frankrijk kan men zowat overal betalen met een bankkaart, dus het heeft geen zin om rond te lopen met briefjes van 500 euro. Maar als u dan toch graag cash betaalt kunt u gerust in eender welke DAB (distributeur automatique de billets) met uw kaart “geld uit de muur” halen. Er zijn op l’Île de Ré bij mijn weten minstens 5 DAB’s en in het nabijgelegen La Rochelle zijn er 73, dus keuze genoeg. Vermits u blijkbaar (regelmatig ?) het Île de Ré bezoekt is dit u ongetwijfeld niet onbekend : Bijlage 92989 Ik nam de foto zelf. Het ten uwen behoeve met de rode pijl aangeduide gebouw is het kantoor van de Crédit Agricole, en daar bevindt zich een DAB. Graag gedaan, mijnheer. |
Citaat:
Hoe naïef kan je zijn? Bij overnames sneuvelen meestal eerst de buitenlandse werknemers bij herstructurering ed. Als afsluiter maar niet de kern van de zaak op de starre houding van de bankbediende op Ile De Ré. Dit voorval was net na de overname en ik was toen nog Fortis klant, dan verwacht je beter. Daarbij hoef ik U waarschijnlijk niet te vertellen dat veel handelaars in Frankrijk liever contante klanten dan kaart klanten over de vloer krijgen ....? Waar ik verbleef "kon je zelfs met de kaart niet betalen" en wisselgeld hadden ze niet. Ook dat is Frankrijk en wat me er aantrekt. Trouwens kaarten gebruik ik niet, wat ik bij me heb kan ik kwijt geraken maar niet wat op m'n rekening staat ..... Elk z'n keuze. |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 06:48. |
Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be