Laruelle: "Geen regering met N-VA na verkiezingen"
 

Bron

Detail tekst:

Beetje petatten gaan poten misschien? :lol:

Ik heb ook een beter idee dan een federale regering met PS en N-VA.

Namelijk geen federale regering. Tenzij .... de allerlaatste federale regering.

.

Madamme is wel bezig haar valiezen aan het inpakken, zij gaat nl de aktieve politiek verlaten maar toch gaat ze nog eens vlug zeggen wie wel en wie niet in de regering mag zitten tijdens haar afwezigheid. Omhooggevallen kutwijf ja, we zullen wij wel eerst eens gaan stemmen alvorens dat nog maar iemand kan zeggen wie wel en wie niet mag meedoen. Like it or not, truttemieke.

Met wie ga je die allerlaatste federale regering vormen en welke compromissen stel je voor om tot een akkoord te komen?

Of de N-VA nu 30 of 40 procent haalt. In de praktijk maakt dat die partij niet meer of minder nodig voor een regering, he. Stemmen halen is één ding, kunnen regeren een ander.

Als de N-VA 50%+1 van de Belgische stemmen haalt, dan zijn ze ongehinderd aan zet. Tot die tijd zullen ze toegevingen moeten doen om in een regering beetje bij beetje standpunten te kunnen doorvoeren.

Ik stel vast dat die redenering hier regelmatig naar voren wordt gebracht, vooral door belgicisten. Puur theoretisch is ze juist, weliswaar met dien verstande dat het relevant omslagpunt niet 50% + 1 van het totaal der uitgebrachte stemmen is maar wel 50% + 1 der zetels in het parlement, al zullen we daar in dit verband nu eventjes niet moeilijk over doen.

In de praktijk evenwel is het feit in overweldigende mate de grootste partij te zijn en dit verkiezing na verkiezing in alsmaar duidelijker mate te blijven, reeds voldoende om de compromisbereidheid van mogelijks in een bestuurscoalitie stappende kleinere en in wezen electoraal verliezende partijtjes negatief te beïnvloeden, in casu van de partijtjes die zich aan dezelfde kant van het politiek spectrum en in dezelfde taalgroep bevinden.

Immers, die partijtjes stellen bij elke verkiezing vast dat hun weinig rechtlijnige politieke keuzes worden afgestraft en zij aldus alsmaar meer parlementszitjes moeten afstaan aan de reeds overweldigend grotere concurrerende partij. Wil daarbij niet vergeten dat het voor beroepspolitici bij een verkiezing in de eerste plaats en meestal zelfs uitsluitend gaat om het persoonlijk binnenrijven van een flink bezoldigd mandaat : iedereen kan nu reeds bij de bedoelde partijtjes de interne strijd om de verkiesbare plaatsen bij de lijstvorming vaststellen, en dergelijke telkens terugkerende interne strijd zal er uiteraard niet beter op worden als het aantal onderling te verdelen mandaten iedere keer kleiner blijkt te worden…

Om het eenvoudig te stellen : de naar voren gebrachte “meerderheidscoalitie der verliezers”-redenering, waarbij de veruit grootste partij door bedoelde verliezers herhaaldelijk opvallend uit een beleidspositie wordt geweerd, is in wezen een weinig pienter fantasietje. Voor een winnende en veruit grootste partij, in dit geval de N-VA, is het door de kleinere partijtjes aan de kant geschoven worden in werkelijkheid een droomscenario : zij wordt aldus quasi slapend electoraal rijk, want vermits ze geen beleid mag voeren kan ze er uiteraard ook de vingers niet aan verbranden, wijl de andere partijtjes dat middels een gebrek aan eenduidigheid – lees : al te grote compromisbereidheid – constant wél doen.

De N-VA bepaalt evenwel in werkelijkheid, al ware het slechts middels de overweldigende schaduw welke die partij op de andere partijtjes afwerpt, nu al een deel van de beleidskeuzes, en dat kan ze bovendien totaal risicoloos doen en blijven doen vermits de andere partijtjes haar van het beleid uitsluiten.

Voor de N-VA zijn de komende verkiezingen electoraal-tactisch erg makkelijk : zij dient bij haar verkiezingsprogramma slechts de voor haar voordelige en dus juiste afweging te maken tussen enerzijds het in beperkte mate vertonen van “goede wil” en anderzijds het handhaven van politieke rechtlijnigheid. Grote compromisbereidheid hoeft er bij haar niet te zijn, wel integendeel : het is vanzelfsprekend aan de kleinere partijtjes die haar eventueel willen volgen om “te plooien”, en indien deze dat niet willen doen en zij de N-VA middels een verliezerscoalitie van het beleid weghouden, dan zitten De Wever en zijn partij voor de komende jaren in een zetel, en kunnen zij bij een volgende verkiezing andermaal een ruim aantal van de zich van het onkundig beleid afkerende kiezers van de andere partijtjes wegplukken.

Voor die andere partijtjes is het quasi bij voorbaat uitsluiten van de N-VA en het volgen van een « meerderheidscoalitie der verliezers »-redenering derhalve zowat het domste dat zij kunnen doen. De enige pientere tactiek is om de N-VA gegarandeerd deel en zelfs de hoofdmoot van de komende beleidscoalitie te laten zijn (zowel op federaal als op regionaal niveau), ondanks de toegevingen die men ten aanzien van de N-VA zal moeten doen, tenzij men als klein partijtje zelf de keuze maakt om gedurende een aantal jaren uit te blazen in de oppositie en aldus nieuwe krachten op te doen.

Eén aspectje van het “meerderheidscoalitie der verliezers”-denken is in zijn kinderlijke eenvoud echter wel degelijk juist : als de stommiteiten der anderen er voor zorgen dat de N-VA, ondanks (of dank zij) de uitsluiting, ooit op eigen kracht 50 % + 1 der zetels weet te halen, of met andere woorden, als een coalitie der verliezers in de praktijk ooit geen meerderheid meer kan halen, dan is het over and out met het huidig Belgisch staatsbestel. Zo ver is men in België nog niet, maar de vaststelling is dat de politieke stroming die momenteel vorm wordt gegeven door de N-VA wel degelijk gestaag groter en belangrijker wordt….

[quote=Gwylan;7049621]

idem

Dat is inderdaad een zuiver democratische en terechte overweging; maar dat is wel compleet naast la Belgique gerekend en la Belgique is alles behalve een demodratie.
La Belgique is al lang bezig met zijn plan B en hun plan B is inderdaad een Belgique waaruit Vlaanderen, natuurlijk zonder Brussel en zelfs zonder grote delen uit Vlaams Brabant om niet te zeggen heel Vlaams Brabant wordt afgescheurd maar dan 100% onder hun franstalige voorwaarden en 100% in hun franstalig voordeel; natuurlijk wel 100% op de rekening van de Vlamingen.
La Belgique heeft internationaal al enorm veel pionnen in die richting verplaatst. Internationaal is het alleen het terugbetalen van de enorme Belgische schuldenberg die de geldbaronnen (Europa) interesseert en in die richting heeft la Belgique die schuldenberg institutioneel enorm goed verplaatst en ondergebracht bij de Vlaamse tegoeden en daar kan Vlaanderen indien het zijn onafhankelijkheid wil bekomen nooit onderuit. Waarom blijft Europa la Belgique goede punten geven ondanks zijn desastreus beleid? Wel Europa kijkt alleen maar of La Belgique zijn financiële aflossingen nakomt en kan blijven nakomen en daar heeft EDR met zijn zesde staatshervorming, die compleet en falikant ingaat tegen de meest elementaire Vlaamse belangen Europa van overtuigd.
Over de desastreuze anti-Vlaamse territoriale gevolgen, Bruxelles is al compleet uit Vlaanderen gelicht en de rand ondergaat een verfransingsgolf zonder weerga, natuurlijk onder de goedkeurende auspiciën van de francofonie in de federale regering, waar de Vlaamse vazallen alleen nog maar braaf mogen knikken en, om nog te kunnen overleven verplicht zijn om in Vlaanderen alleen nog maar braaf en constant een goed-nieuws-show op te voeren zonder de Vlamingen ook maar in het minste in te lichten over de ermbarmelijke gevolgen voor de Vlamingen van het federale beleid als ze al over het beleid zelf durven spreken, laat staan er commentaar over durven te geven.
Franstalig België lacht zich rot over de Vlaamse achterhoede gevechten, die met de dag meer en meer te laat komen. Albert heeft Vlaanderen verraden, EDR is een regelrecht imposteur en alleen een regelrechte Vlaamse opstand kan iets wezenlijk veranderen aan de plannen die nu op federaal vlak tegen Vlaanderen gesmeed en uitgevoerd worden. Elke dag is een dag gewonnen voor het aan Parijs gelinkte Belgique. Hoe komt het dat over die thema's men nooit en nimmer ook maar één enkel woord in media kan lezen?
Welke chantage heeft de Vlaamse klassieke partijen zo ver kunnen drijven dat ze hun eigen volk zo verraden en in feiten hun eigen macht zo verder laten afbouwen? Is het Arco-débacle alleen genoeg om dit te verklaren; moeten we nog spreken over Dexia, Fortis, Electrabel... En vreemd altijd zit Parijs midden in de krabbenmand.

Omdat het onzin is die enkel bestaat in de geest van een conspiracy nutcase ?

Welke nietszeggende reactie van een struisvogel die liever zijn kop in het zand steekt dan de realiteit onder ogen te zien.
Slaap rustig verder of blijf hier verder wat nietszeggende praat rondstrooien; u bent er inderdaad goed in.

Je onderschat hem danig, hij steekt helemaal zijn hoofd niet in het zand, hij is de typische anti-Vlaming die absoluut ter kwader trouw staat tegenover alles wat Vlaams is.

Dan is hij wel al vele malen totaal door de mand van zijn ambities gevallen; ook al zal hij natuurlijk de laatste zijn om dat zelf te erkennen.

Hij wil het niet weten dat hij prietpraat vertelt...:-)

Toch merkwaardig... Ongeacht als de SPa met moeite slechts 13-14 % haalt, regeren kan ze in ieder geval. Daarentegen, N-VA mag zelfs 40 % halen, maar van regeren is er geen sprake. Volgens u toch.

Zozo, en wie zal daarover beslissen als ik vragen mag?

Ik zou niet weten wie U juist met "belgicisten" bedoelt. De redenering wordt hier vooral geponeerd door zelfverklaarde Vlaams-nationalisten.

Nu N-VA ondervoorzitter dit weekend heeft verklaard dat voor hem de onafhankelijk niet hoeft en dat confederalisme geen doel op zich is toont N-VA meer en meer bereidheid om hun programma te laten wat ze is.

Al die unilaterale uitlatingen van de andere politieke partijen in aanloop van de verkiezingen zijn er voor N-VA te waarschuwen. Als N-VA de federale regering wenst te leiden zullen ze net als in Antwerpen het programma van de socialisten dienen uit te voeren. Diezelfde N-VA ondervoorzitter heeft verklaard dat N-VA in geen enkele mate liberaal is maar dat zij socialer zijn dan de socialisten.

N-VA is dus niet tevreden van Elio Di Rupo I die zij in 2010-2011 aan de macht hebben gezet. Hun gevoerd beleid is hen niet sociaal genoeg. Wat N-VA wil in 2014 is zonder dralen een coalitie opstarten op Vlaams & federaal niveau zonder de liberalen.

Sabine Laruelle behoort tot de strekking Didier Reynders bij MR. Didier Reynders heeft tegen zijn zin FDF uit de MR laten losrukken door de N-VA. Didier Reynders heeft tijdens de laatste regeringsformatie ook een rol gespeeld. Gedurende enkele weken heeft hij met N-VA onderhandeld. De PS heeft meer dan een jaar zitten onderhandelen met hun dierbare vijanden van de N-VA.

Het absolutistische La Belgique met de hulp van zijn horige onderdanen, die men politiekers noemt en die dan slechts in staat zijn de politieke ladder te beklimmen wanneer ze duidelijk aangetoond hebben dat ze totaal horig zijn aan de absolute macht van die kaste die la Belgique als zijn eigendom en zeker als zijn wingewest beschouwd.
De democratie is enkel een dekmantel om de burger wijs te maken dat hij zogezegd zelf voor zijn ongeluk heeft gestemd en er dus zogezegd zelf voor verantwoordelijk is; zodat die upperclasse zich al niet meer moet ledig houden met de bevolking gunstig gestemd te houden.

Dat absolutisme dat jij aan jouw denkbeeldig "La Belgiqe" toedicht fascineert mij enorm. Het is een apart topic waard.

2