Politiek onevenwicht in medialand
 

Wat me de jongste dagen enorm opvalt, is het politiek onevenwicht in medialand. De Morgen bijvoorbeeld zit al een paar weken in oorlogsmodus, en trekt nu alle registers open in de hoop met ronkende koppen zoveel mogelijk schade toe te brengen aan de N-VA-campagne.

Op zich zou dat geen probleem zijn, ware het niet er geen tegengewicht bestaat. Enkele kranten (Standaard, de Morgen) stellen zich uitdrukkelijk en openlijk links op, sommige andere kranten bewaren min of meer de neutraliteit (De Tijd slaag daar m.i. het best in) maar ter rechterzijde is er ... jah... het grote vacuüm.
Idem dito in het TV- en Radiolandschap. Het doet zowat pijn aan de ogen om Ivan De Vadder bezig te zien wanneer hij zich uitslooft om N-VA en VB te pakken op details, versprekingen of andere pietluttigheden, terwijl partijen als CD&V, SPA of Groen steevast poeslief behandeld worden en het vooral niet te lastig worden gemaakt.

Over ARCO hebben we bijvoorbeeld nog maar bitter weinig gehoord. Nochtans een debacle dat zich ontplooid heeft in de schoot van een deelnemende partij.

Dat een premier zijn beleid halsstarrig weigert te verdedigen voor 60 % van zijn "onderdanen" tegenover de grootste oppositieleider van zijn bewind, is ongezien. Dat op die laffe ontwijkingsstrategie geen enkele kritische opmerking komt vanuit mediatieke hoek is hemeltergend. Indien Elio de uitdaging aan De Wever had gericht, en die laatste had steevast geweigerd, dan hadden de krantenjongens - met De Morgen en Le Soir op kop - inkt tekort gehad om hun verontwaardiging te uiten. Nu proberen sommige opiniemakers het zelfs te vergoelijken met de drogredenering "we kunnen hier toch niet op Di Rupo stemmen". Maar daar g�*�*t het helemaal niet om. Het gaat erom dat we er wel door worden bestuurd, en onze belangrijkste oppositievertegenwoordiger heeft daarom de plicht de premier aan te spreken op zijn beleid. Er komen trouwens heel veel politici in debatten aan bod waar ik niet op kan stemmen simpelweg omdat ze uit een andere provincie komen. Elio is in die optiek even waardevol voor mij in een debat als Maggie. Ik kan op beiden immers niet stemmen.

Enfin... Het wordt de hoogste tijd dat er een herverkaveling van het medialandschap komt, waarbij het monopolie van links op alle mediakanalen aan gort wordt geslagen. Ik heb soms het gevoel dat we hier in een satelietstaat van Cuba of zo leven.

Ik heb geen rechtse propaganda nodig, ik krijg elke maand een loonbrief.

=> Anderszijds zet dit de N-VA ook in een mediatieke 'underdog-rol'; dat komt hen stemgewijs misschien niet eens slecht uit. Vlaanderen kiest doorgaans voor de underdogs...

Dat uw uittredende federale regeringsleider weigert in debat te gaan met de leider van de veruit grootste oppositiepartij (en overigens de veruit grootste partij van uw land) is voor mij erg verbazingwekkend, en dat uw media én uw Nederlandstalige partijen dat kennelijk helemaal aanvaardbaar vinden is zo mogelijk nog verbazingwekkender.

HLN is anders toch behoorlijk rechts. En Clint.... :roll:
En GVA is al een hele tijd ook opvallend vriendelijk voor NVA.

Wat bedoelt u met "behoorlijk rechts" ? Hebben die kranten aangeklaagd dat uw uittredende federale regeringsleider weigert in debat te gaan met de leider van de veruit grootste oppositiepartij (en overigens de veruit grootste partij) van uw land ? Zo ja, graag een link naar die artikels.

http://www.gva.be/opinie/standpunt/w...r-di-rupo.aspx

GVA is toch behoorlijk kritisch t.o.v. Di Rupo. HLN koop ik nooit, dus geen idee.

En "premier Strikmans" als een broekschijter omschrijven lijkt me ook behoorlijk kritisch t.o.v. Di Rupo:
http://www.clint.be/actua/bart-de-we...upo-durft-niet

Oprechte dank voor beide links.

In de artikels van zowel Gazet van Antwerpen als Clint wordt de weigering van uw uittredende federale regeringsleider om in debat te gaan met de leider van de veruit grootste oppositiepartij (en overigens de veruit grootste partij) van uw land inderdaad aangehaald en beknopt besproken, maar ik merk daarin absoluut geen uitgesproken aanklacht dienaangaand.

Het is mij duidelijk dat u van hetgeen u als “behoorlijk kritisch” omschrijft een totaal andere inschatting maakt dan ik. In mijn boekje is het gehalte aan gestande kritiek in bedoelde artikels zowat nul.

Ach, de meeste kranten (vooral de online versies) staan vol van berichtjes verspreid door persagentschappen (ze nemen zelfs vaak de fouten over) met hier en daar een opiniestukje.
Maar echte onderzoeksjournalistiek?
En we hebben de laatste 6 jaar (te beginnen met het Fortis-debacle) nochtans heel wat interessante dossiers te verwerken gekregen die zelfs de institutionele stabiliteit in gevaar kon brengen.

Democratie houdt in de eerste plaats respect voor de bevolking in. De oppositie vertegenwoordigt een deel van de kiezers en dus van de bevolking, waarvoor men als regeringsleider respect dient te hebben. In onderhavig geval vertegenwoordigt de leider van de grootste Belgische oppositiepartij N-VA zelfs ruim méér kiezers en dus een groter deel van de bevolking dan de eigen partij (PS) van uw uittredende regeringsleider.

Dat Di Rupo als uittredend regeringsleider eenvoudigweg weigert in debat te gaan met Dewever als leider van de grootste oppositiepartij getuigt niet enkel van politieke lafheid maar vooral van een apert gebrek aan respect voor een deel van de Belgische bevolking en derhalve van een even uitgesproken gebrek aan zin voor democratie.

Ik herhaal en bevestig : voor mij is het onbegrijpelijk dat uw media dat kennelijk aanvaardbaar vinden.