![]() |
Het Ik bestaat
Het Ik bestaat, maar het is een onterechte associatie.
We vereenzelvigen ons met onze zintuiglijke indrukken, terwijl ze in wezen een naamloze beleving zijn van een naamloos iets, die verwerkt worden door een naamloos subject. Alles is deel van een eenheid, dat de Indiërs 'Tat Vam Asi' noemen, dwz.'Dat ben jij'. Het lijkt echter onvermijdelijk dat de psychologische en psychische identificatie van de kenner en het gekende als een 'Ik' neerslaat in het bewustzijn. Maar dat Ik berust op een illusie, omdat we niet gescheiden zijn en niet gescheiden kunnen bestaan van al de rest. Alles is op alles betrokken. Alles wat me in staat stelt om te kennen en erover te denken bestaat ook zonder een 'Ik'. Alleen door mij ermee te identificeren als 'het mijne', kan Ik tot een Ik worden. Een illusie en een onterechte associatie. Eno2 |
Citaat:
|
simpel gezegd:
elke persoon is afhankelijk van de determinerende samenleving. De samenleving is natuurlijk ook afhankelijk van de personen. Niet? |
Citaat:
Is dat nu een geruststellende of eerder een angstwekkende gedachte ? |
Citaat:
|
Citaat:
"IK" tracht zich niet te identificeren met geld en bezit (en macht en roem en status). Shiva heeft duizenden armen en aangezien ik van armen houd meer dan van benen, bevalt me dat wel. Eno2 |
Citaat:
Als ik het eenvoudig moet uitdrukken, kan ik beter zwijgen. Maar esoterisch, daar kan ik hele boeken mee volschrijven. Ze gepubliceerd krijgen, dat is iets anders. De vinger die naar de maan wijst, is de maan niet. Eno2 |
Citaat:
Paranoia is angstwekkend. Sereniteit is geruststellend. Het ligt aan de kwaliteit van de verbinding. Eno2 |
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
Ze zetten alles in beweging. |
Citaat:
Het is het bewustzijn dat een product is van de materiële omstandigheden, volgens Marx (klassebewustzijn). Niet de persoon zelf. Voor wat de samenleving betreft, die is afhankelijk van de dialectiek, van Hegel, van Marx, etc. Van de menselijke dialectiek van Abou Jahjah. Dialectiek is eigenlijk niets anders dan voortdurende strijd. Marx zag daarin wetmatigheden. Dat zijn allemaal hersenschimmen. De mens bepaalt deels, zij het niet geheel, zelf zijn bewustzijn. Hij kan zijn bewustzijn ook leeg maken. Dat is kinderspel. Eno2 |
je Ik afleggen => de natte droom van elke boedhist.
vroeger had ik er een meer gevormde mening over, nu niet meer zo. ben nu wat te pragmatisch aant worden :) vroeger zou ik gezegd hebben: je Ik, je Ego kwijtspelen is een goede zaak; nu zeg ik: ermmmmm waarom zou ik dat willen doen? ik ben een voorstander van begeerte&co! dus mja :) geef er nog een lap op! |
Citaat:
Veel plezier met je begeerte. Dat van dat Ik kwijtspelen, dat is ook maar een manier van spreken - een cliché, zeg maar. Alsof je zonder Ik kan leven. |
iemand anders kan evengoed zeggen "alsof je met een Ik waarachtig kan leven"
|
Citaat:
|
Citaat:
Of Ik een Ik heb of niet, daar wou Boeddha niet op antwoorden, toen dat door een van zijn interlocutoren opgeworpen werd. Te verwarrend. 'Behoud de begeerte' is véél beter dan ze weg te gooien, als je daar erg ziek van wordt, bv. Niet dat je niet ziek kan worden van de begeerte, maar die balans moet ieder maar voor zich maken, en niet zich regeltjes laten voorschrijven. |
Citaat:
Je gedachten leegmaken, dan? |
Citaat:
|
Citaat:
Weinig of geen ervaring met meditatie? |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 08:57. |
Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be