| Soeraya |
21 juli 2014 20:35 |
Brief van mads gilbert woont in noorwegen, naar gaza gegaan om daar helpen als arts
Lieve vrienden,
Het was de afgelopen nacht extreem. De “grondinvasie” van de Gazastrook resulteerde in grote aantallen slachtoffers, vrachtwagens vol verminkten, uiteengerukten, bloedenden, bibberenden, stervenden – allerlei soorten gewonde Palestijnen van alle leeftijden, allemaal burgers, allemaal onschuldig.
De helden in de ambulances en alle ziekenhuizen in de Gazastrook draaien diensten van 12-24 uur, grijs van vermoeidheid en de onmenselijke werkdruk (in het Shifa-ziekenhuis al vier maanden onbetaald); ze bekommeren zich om de gewonden, selecteren de ernstigste gevallen (triage), proberen de onbegrijpelijke chaos te bevatten van lichamen, formaten, ledematen, van lopende, niet lopende, ademende, niet ademende, bloedende, niet bloedende mensen. MENSEN!
Nu, opnieuw, worden ze als beesten behandeld door “het meest morele leger ter wereld” (sic!l).
Ik heb een grenzeloos respect voor de gewonden, met hun ingehouden vastbeslotenheid te midden van pijn, doodsangst en shock; mijn bewondering voor het personeel en de vrijwilligers is grenzeloos, de nabijheid van de Palestijnse “soemoed” geeft me kracht, al wil ik af en toe alleen nog maar schreeuwen, iemand stevig vasthouden, huilen, de huid en het haar van een warm kind ruiken dat onder het bloed zit, ons beiden beschermen in een oneindige omhelzing – maar dat kunnen wij ons niet veroorloven, en zij ook niet.
Asgrauwe gezichten – Oh NEE! Niet weer een lading van tientallen bloedende, verminkte mensen, er liggen nog grote plassen bloed op de vloer van de eerste hulp, bergen druppelende, met bloed doordrenkte verbanden om schoon te maken – oh – overal schoonmakers die bloed en overtollig weefsel, haar, kleren, canules – overblijfselen van de dood – snel aan de kant schuiven – alles wegbrengen… om opnieuw gereed te staan, om alles weer te herhalen. Meer dan 100 gevallen kwamen er naar Shifa gedurende de afgelopen 24 uur. Genoeg voor een groot, goed getraind ziekenhuis met alle voorzieningen, maar hier – bijna niets: geen elektriciteit, water, ziekenhuisbenodigdheden, medicijnen, operatietafels, instrumenten, monitors – allemaal verroest, alsof afkomstig uit musea van vroegere ziekenhuizen. Maar ze klagen niet, deze helden. Ze storten zich als krijgers op hun taak, met enorme vastberadenheid.
En terwijl ik je dit schrijf, alleen op mijn bed, vloeien mijn tranen, de warme maar nutteloze tranen van pijn en droevenis, van kwaadheid en angst. Dit gebeurt niet echt!
En net op dit moment begint het orkest van de Israëlische oorlogsmachine weer aan haar gruwelijke symfonie, precies op dit moment: artilleriesalvo’s van de marineschepen vlakbij het strand, de bulderende F16′s, de ziekmakende drones (in het Arabisch ‘Zennanis’, de zoemers) en het geklepper van de Apachehelikopters. Voor een groot gedeelte gemaakt in en betaald door de Verenigde Staten.
Meneer Obama – heeft u een hart?
Ik nodig u uit – breng een nacht – slechts één nacht – met ons door in Shifa. Misschien vermomd als schoonmaker.
Ik ben er 100% van overtuigd dat dat de geschiedenis zou veranderen.
Niemand met een hart EN macht kan na een nacht in Shifa weggaan zonder vastbesloten te zijn een einde te maken aan het afslachten van het Palestijnse volk.
SubhannAllah, wat een beproeving voor onze moslimbroeders en zusters! Moge Allah (swt) hen genade schenken, hen verlossen van de bezetter, hun pijn wegnemen, hun tranen, hun verdriet, het gevoel van machteloosheid. Moga Allah (swt) ze bijstaan in een strijd tegen het onrecht gepleegd door Israel en zijn bondgenoten!
|
