Geloof verzet bergen
 

Dit wordt al wat interessanter, hoe kunnen we de stelling 'geloof verzet bergen' interpreteren en de wel/niet waarachtigheid hiervan aantonen? Als introductie:

Alle grote natuurrampen werden gezien als een ingreep van de goden. Simpel.

Of we kunnen zeggen, dat ondanks de vele godsdienstoorlogen, zogezegd om het geloof, ondanks alle bisschoppen en pausen dat we tot op vandaag nog maar heel weinig Geloof gezien hebben op deze aardkorst.

Of beter gezegd dat de mens nog geen enkele kaas gegeten heeft van wat geloof echt betekend, bedrog werd hen natuurlijk wel op enorme schaal voorgeschoteld en er ingetuimeld zijn ze natuurlijk wel.

Ik denk je die uitspraak beter niet in letterlijke zin interpreteert.

Dat is het leuke aan geloof.
Als het al te gek wordt, moet men het "niet letterlijk opnemen".

Zou je hieruit kunnen afleiden dat die 'bergen' dan ook niet echt bestaan?

Gezien sommige reactie misschien handig om er nog iets bij te plaatsen.

In hoeverre heeft je reactie te maken met het onderwerp? Je verwijst wellicht naar het 'schudden en beven'? Is het ook niet de mens die de aarde (milieu) consumeert op zo een wijze dat natuurrampen ontstaan?

Is bedrog een gevolg van onwetendheid?

Alle wegen leiden naar Rome? We zouden dan al moeten weten waar Rome ligt, niet?

Waar wil je hem hebben? Je mag kiezen en dan doen we dat even, ik zal je de berg tonen. Het risico bestaat wel dat je het niet gaat geloven, zullen zien.

Dan gaat het over taal.
Dat is een compleet andere discussie.

Ik zou graag de Mt. Everest even naar Groenland verplaatst zien.
(ik neem hier het risico van in de maling genomen te worden door een religioot, maar kom)

Op naar Groenland!

Of dwaasheid en het zoeken naar Eigen bevestiging en/of profijt.
Wordt dat ook niet de werking van het 'ego' genoemd?

OK, zal er een tekeningetje bij maken, coming up.

Zoals het onderstaande?

Literalisten hebben de neiging om alles letterlijk te nemen, voor dat soort bergen te verzetten zullen we iets meer geduld moeten hebben, denk ik.

Ik herhaal, ik had het er hierboven te laat bijgevoegd;
Wordt dat ook niet de werking van het 'ego' genoemd; dat denkt dat Eigen grootheid gescheiden blijft van de rest en dus genadeloos mag nagestreefd worden, want ze noemen het 'grootheid'.

Vergeet niet dat Jezus ook gezegd heeft dat indien het geloof van zijn leerlingen zo groot zou zijn als een mosterdzaadje dat ze dan aan die berg zouden kunnen zeggen verplaats u en hij zou het doen.
Ik zie geen enkele, zichzelf verklaarde gelovige, dat doen, ook niet de paus, dus zouden ze beter ophouden in de Christelijke denkwereld, met zich gelovigen te noemen.

Natuurlijk weet ik dat u hier in beeldspraak spreekt.

Of het beeldspraak is, weet ik nog niet zo zeker. Zie het volgende in antwoord op Tamil.



Die berg staat er, je ziet hem staan, niet? We denken er even over na en hij is weg, dit kan je hieronder zien.



Geloof je het? Begrijp je het?