Verkiezingen 2019 en consequences
 

Ik weet dat het vroeg is, maar wat zijn de consequences voor NVA, CDV en VLD om Bourgeois I op Vlaams niveau en Peeters I op Federaal niveau ten opzichte van mekaar.? Hoeveel wint NVA eruit ten opzichten van CDV en VLD?
Hoeveel wint CDV ten opzichten van NVA en VLD?
En VLD?

Laten we in deze thread alleen rekening houden aan deze 3 benoemde partijen.

Ik zie CD&V alleszins wat stemmen verliezen aan de sossen.

Maar ik denk dat verkiezingsvoorspellingen op zo'n lange termijn het laatste decennium zeer moeilijk zijn geworden. Meer dan ooit teren partijen op populariteit van één individu (De Wever, De Block) en die gaan vaak even snel als ze gekomen zijn. Om dan nog maar te zwijgen van een zeer onzekere economie.

Als ze er in slagen om de bevolking beter af te laten zijn (meer jobs, behoud sociale zekerheid, wachtlijsten, etc...) gaan ze winnen. Dit kan alleen met een behoorlijke economische groei, en die laat op zich wachten.

Als het blijft slabakken en mensen zonder werk blijven zitten, gaan de socialisten terug groter worden.

Als de N-VA een partij die in alle rust mee bestuurt blijft, kunnen we zeker in 2018 op meer dan genoeg plaatsen onze burgemeesters en schepenen houden.

Voor 2019 zie ik de PVDA nog groter worden ten koste van de SP.A, al zal die partij altijd een antwerps-limburgs fenomeen blijven en nooit boven de 7-8% gaan. De vergelijking met de Nederlandse SP is totaal misplaatst.

Groen zal ook licht vooruit gaan, maar 11% lijkt hun maximum. VB is dood tegen dan, al zullen de kiemen van opvolgers reeds daar zijn denk ik.

Het zou vrij logisch zijn dat Groen en Vlaams Belang de verkiezingen zouden winnen.

:rofl:

Dat hebben we nodig ja, groene belastingsterreur.

Waarom lacht u? Ik zeg niet dat ik die overwinningen zou aanmoedigen. Groen is logisch: de ACW-flank van CD&V zal normaal gezien ferm teleurgesteld zijn. Het Belang zal kunnen teren op "de grenzen zijn niet dicht" en "neoliberalen, waar is de Vlaamse Republiek?".

Het partijpolitieke landschap kan over vijf jaar ferm veranderd zijn. En dan heb ik het over de partijen zelf, niet de stempercentages. Linkse en (misschien ook) rechtse frontvorming zou vrij logisch zijn eigenlijk.

De consequences ... Bent u zo iemand die een vergadering "een meeting" noemt?

Ten gronde lijkt het me zeer vroeg daar iets zinnigs over te kunnen zeggen. 5 jaar is lang, en in de politiek nog veel langer. Er is bovendien nog niet eens een federaal regeerakkoord, dus weten we niet wat voor beleid er zal worden gevoerd (sociaal-economisch, communautair, internationaal).

Het lijkt me een hele uitdaging voor CD&V om de stemmen van wie dit beleid steunt binnen te halen. Ik vermoed dat ze het beleid eerder zullen vereenzelvigen met de NVA. Als de premier een CD&Ver wordt, kan dat hen wel helpen. Open VLD kan moeilijk nog veel zakken en heeft niets te verliezen.

Winnaars? Groen en PVDA, tenzij Spa uiteindelijk orde krijgt in de interne chaos.

Zelfs dan zal het moeilijk worden voor de SP.A, zolang ze enkel maar anti N-VA oppositie voeren.

En dezelfde gezichten blijven opvoeren.

Het is zelfs zeer waarschijnlijk dat dat zal gebeuren, met het scenario van die Zweedse coalitie (die geen enkele hervorming zal doorvoeren, ook niet met N-VA er bij). De ACW vleugel van CD&V gaat naar Groen en SP.A, en de Vlaamse vleugel van N-VA zal die partij de rug toe keren. Vlaams Belang heeft vijf jaar tijd om te herbronnen (of wie weet komt er een alternatief, als de N-VA uit elkaar valt).
Alleen VLD kan nog eventueel stand houden, want niks doen is voor die partij (de enige die echt "in het midden zit" van de drie) ideaal.

wat ik bedoel, deze coalitie nva, cdv, vld. wie zal het meeste winnen en verliezen na 5 jaar?

Het enige wat telt voor kiezers, na 5 jaar is, hoeveel hebben ze uit mijn portemonnee gehaald en heeft het iets verbeterd voor mij persoonlijk.

Kleine zelfstandigen merken dan dat er voor hen niets veranderd.

Schoolverlaters, werklozen, gehandicapten, ouderen en zieken merken dat ze op alles moeten inleveren en willen ze dezelfde voorwaarden, hier privé voor zullen moeten bijbetalen.

Wat belet een werkgeversregering om sociale voorzieningen af te schuiven op hun werknemers? Dat word wel zichtbaar na 5 jaar.

Dat is inderdaad de domme val waarin de N-VA en compagnie zichzelf opgesloten hebben. De situatie is zo uitzichtloos, dat het JAREN zal duren om dat te saneren. Er is decennia op de poef geleefd, en die uitgestelde belasting (dank u, papa en mama) die men op onze kop heeft gepland, is nu niet uitstelbaar meer. Het Ponzi schema loopt op zijn einde.
Dat Ponzi schema was het ding waar heel veel "sociale verworvenheden" mee betaald werden. Het is alsof de staat bij Maddoff belegd had, en de interesten aan 't uitdelen was. De mooie naam voor dat Ponzi schema heet neo-Keynesianisme. Dat is echt het idee dat men op de poef kan leven, omdat de volgende generatie zoveel rijker zal zijn dat zij onze schulden in principe kunnen afbetalen ; maar dat moeten zij niet doen, want zij kunnen hetzelfde spel spelen. En zo voort. Maw, een Ponzi schema.

Wie wil er nu de leiding van een bedrijf nemen op het ogenblik dat de lijken uit de kast zullen vallen ?

Het is de reden waarom ik fundamenteel betreur dat de N-VA nu aan de macht komt. Zij zal het probleem voor een klein beetje oplossen, maar de brokken zullen groot zijn, en zij zal die verantwoordelijkheid in haar schoenen geschoven krijgen.

Ik was veel grotere voorstander van de Sinterklazen aan de macht te laten op het ogenblik dat hun kaartenhuisje in elkaar begint te storten (en eerlijk gezegd, ik had de goeie hoop dat de politieke pretenties op communautair vlak daar wel zouden voor gezorgd hebben ; ik was mis, die grendel was minder sterk dan ik dacht).

Er waren mooie tekenen: verschillende indicaties dat men aan de verkeerde kant van de Laffer curve begon te vissen, en een hoge druk om de balans recht te trekken. Met Sinterklazen die niet aan de uitdeling van cadeautjes durven komen, is dat een gedroomde toestand: positieve feedback op een neerwaartse beweging ! De spiraal nar de hel was klaargezet.
En nu komen die onnozelaars van de N-VA dat even afremmen :cry:

Tja, ik denk niet dat N-VA problemen had om België eerst te laten ontploffen. Wel met al die mensen die dan onder het puin hadden gelegen. Sommigen vinden dat verkeerd, ik zie gewoon een N-VA die Vlamingen voor Vlaanderen stellen.

De vraag is natuurlijk of het zoveel beter is om het huidig scharminkel voor nog decennia te bestendigen, door nu trachten de scheuren in het bouwwerk wat op te kalefateren, hé. Is het echt beter voor Vlamingen (en ook voor Walen) om nu even het ineenstorten wat af te wenden, om dan nadien nog voor heel lang gedoemd te zijn om op die manier verder te sukkelen ? Eerder dan een goeie crisis, inderdaad veel puin, maar nadien de mogelijkheid om iets beters op te bouwen ?

Ik weet niet welke van de twee opties de betere is. Als ik naar Argentinië kijk, dan blijkt het niet zo simpel om de feniks optie ten uitvoer te brengen. Aan de andere kant is dat misschien wel wat laf van mij.

Het zou leuk zijn om beide opties te kunnen proberen in parallelle werelden en dan achteraf te vergelijken :) Helaas, we moeten kiezen.

Ik geef toe dat ik ook de beslissing niet op mijn geweten zou willen hebben om "op de knop te duwen". Maar hier was dat het punt niet. Er is geen partij die aan de macht zou komen met het expliciete programma: "we gaan het hier grondig naar de vaantjes helpen". Nee, het zouden de kwiebussen zijn die het ons al decennia (eeuwen !) gelapt hebben, die het vanzelf zouden doen door voort te boeren zoals vroeger: Maw het zou het scharminkel zelf zijn dat zichzelf opblaast.

Ik zie wat je zegt, en je hebt gelijk. Toch opteer ik voor deze optie. Misschien kortzichtig, of ik gebruik de verkeerde ethische code.

Als je zelf onder het puin terecht komt heb je er niets meer aan.

Fatsoenlijk renoveren kan ook. Maar dat kan enkel door een nivellering en herverdeling, zowel van werk als van inkomen.
Je mag als Europese belastingbetaler vandaag weer 5 miljard ophoesten van Europa om een Portugese privé bank te redden.
En dan hier lullen over Walen en Vlamingen en de boel laten in elkaar storten.

We hebben gelukkig allerhande Europese zilverfondsen vol met schulden om dat op te lossen.

Kijk, Europa, daar is een goeie kant aan, namelijk de liberale: vrijheid van beweging van mensen en goederen. DAT is het goeie aan Europa. De rest, dat is Belgikske in het groot.