Werkgemeenschap De Lage Landen een herinnering....
 

Vandaag is het exact 100 jaar geleden dat België, dit zijn: de Zuidelijke Nederlanden, betrokken werden in een conflict dat gaandeweg zou uitgroeien tot een wereldoorlog. Hoe men de geschiedenis ook bekijkt, hoe men ook over schuld of onschuld oordeelt – en voor wie de geschiedenis bestudeerd heeft is het duidelijk en onloochenbaar dat alle hoofdrolspelers boter op hun hoofd hebben – feit is dat ons als klein land daaraan geen schuld treft.

Onze neutraliteit en veiligheid was door de grote mogendheden (destijds Engeland, Frankrijk, Pruisen en Rusland) gewaarborgd en dit verdrag werd door één van hen brutaal geschonden. Op 4 augustus in de ochtend werd aan de hoeve Bolsée in Thimister, in het mooie en o zo vredige land van Herve, Antoine Fonck uit Verviers, 21 jaar, die als cavalarist op verkenning was gestuurd, van uit een hinderlaag neergeschoten. De eerste Belgische soldaat was gesneuveld. Er zouden er helaas nog vele tienduizenden volgen, meestal jonge levens, vier jaar lang. Jaren van onnoemelijk leed, ellende en verderf, zowel aan het front als in het bezette gebied. Deze wereldoorlog zou overigens het aanschijn van de hele aarde grondig en voor altijd veranderen. Niets zou nog worden zoals voorheen. En het vredesverdrag dat hem zou afsluiten zou de kiemen van nog een gruwelijkere oorlog in zich dragen.

Als beweging, begaan met het welzijn en de toekomst van onze Nederlandse natie, achten wij ook - temidden vele andere herdenkingen - het onze plicht u daar even aan te herinneren. Bloed weegt zwaar in het leven van een volk. Laten wij even een moment van stilte inlassen.



Werkgemeenschap De Lage Landen

Bron: politics.be