De EU heeft niets te zoeken op het Russisch Laagland
 

Dat de EU zich tot in de kleinste details wil moeien met de wetgeving in de lid'staten' weten onderhand allemaal helaas al te goed. Maar de missies van Verhofstadt en co naar Kiev en de bemoeienissen van de EU met Oost-Oekraïne gaan wel héél veel te ver. Zowel figuurlijk, maar vooral in letterlijke zin.

Geografisch gezien zou de EU zich best enkel bezighouden met wat er gebeurt op het 'Europees Schiereiland', gelegen ten westen van de landengte, lopend van Odessa tot Köningsberg/Kaliningrad.
Bij beperkte uitbreiding kunnen hierbij ook Scandinavië en omwille van historisch-culturele redenen ook de Baltische landen langs de Oostzee alsook de Britse eilanden toegevoegd worden.

Achter de scheidslijn van Köningsberg-Odessa ontvouwt zich in het Oosten echter een grootse vlakte die , kort onderbroken door de Oeralheuvels helemaal doorloopt tot in Siberië. Dit is een geheel andere wereld dan het erg versneden en geaccidenteerde Europese Schiereiland ten westen van deze landengte. Dit is het 'Russisch Laagland' en het is hier dat de Russische staat zich ahw op natuurlijke wijze heeft ontplooid.

Ukraine ligt op het meest westelijk gedeelte na, bijna volledig op deze Russische Vlakte. Net als Wit Rusland. Het is normaal dat Rusland - als belangrijkste staat op dit territorium, elke inmenging van buitenaf op deze Russische Vlakte als een schending en een bedreiging van zijn integriteit beziet.

Napoleon trok erheen, Hitler na hem ook. Ze hadden er niks te zoeken, evenmin als de EU.




Het ligt ten westen van zowel het Russische gebergte de Oeral als de rivier de Oeral alsook de Kaspische Zee en ten oosten van de Centraal-Europese Karpaten. Van noord naar zuid omspant het een afstand van 4000 km, van de noordelijke Barentszzee en Witte Zee tot de zuidelijke Kaukasus en Zwarte Zee. Het omvat een groot deel van Europees Rusland, de Baltische staten, Wit-Rusland, een groot deel van Oekraïne, Moldavië, Oost-Polen en West-Kazachstan.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Russisch_Laagland

Hitler had daar wel degelijk iets te zoeken; lebensraum. :lol:

Tja, alleen de vraag moet wel uit landen zelf komen. En als deze landen een dergelijke ambitie hebben vinden ze Poetin op hun pad :roll:

Dus polen, de baltische staten en oekraiene liggen volgens Emigrant op de "russische laagvlakte", terwijl de andere naam "oost-europese laagvlakte" me beter toepasselijk lijkt.
Tja, zolang je maar begrijpt dat het soevereine staten zijn en dat rusland daar geen iota over te zeggen heeft, russische laagvlakte of niet.

Een betere naam is trouwens 'Bloodlands' zoals in het boek van Timothy Snyder.

Het werd z'n einde.

De EU zou beter intern de democratie invoeren, dan zouden we niet terecht hoeven te klagen dat ze zich met ons "moeit", en dan zouden niet alleen vele Oekraïners, maar ook veel Russen haar als model kunnen zien en zich er geleidelijk bij kunnen aansluiten.

Een eerste stap zou zijn, de EU-raad niet uit de uitvoerende, maar uit de wetgevende machten van de lidstaten samen te stellen en een senaatsfunctie te geven.

Een tweede stap zou een volledige scheiding van bevoegdheden zijn tussen lidstaten en Unie, en tussen de EU-instellingen onderling, dus geen wetgeving meer laten voorstellen door de Commissie.

En een derde absoluut noodzakelijke stap is de Commissie te vervangen door een regering die door de wetgevende macht wordt verkozen, bij voorkeur direct door het volk, desnoods door het parlement.

Ten slotte zou de `subsidiariteit` geen dode letter mogen blijven, en zouden de bevoegdheden van de EU dus verregaand moeten worden beperkt.

Dáár moeten we werk van maken, en niet van inmenging in niet-lidstaten of betutteling van lidstaten.

Er valt niets "geografisch" te bezien. Er moet democratisch worden bezien, zodat wie vrij wil zijn erbij wil en mag zijn. De EU moet dus om te beginnen een democratie worden.

Geografische argumenten kennen we allang. De `natuurlijke grens` van Frankrijk is b.v. de Rijn, van Rotterdam via Keulen tot Bazel. Aan die redenering, en het stokje dat de Britten daarvoor hebben gestoken, hebben we het bestaan van België te "danken".

Het is zowat de enige verdienste van de EU dat zij de noodzaak om Lebensraum te veroveren voor grote landen overbodig heeft gemaakt. Ook voor kleine, maar die moeten daar, sinds Nederland geen grote koloniale mogendheid meer is, niet meer aan denken.

Democratie is nonsens en praat om het klootjesvolk dom te houden.

Het is ook een perverse doctrine. In Ukraïne zie je hiervan het beste bewijs: op legale wijze legt de democratische meerderheid haar wil met geweld op aan een minderheid die onafhankelijk wil zijn.

Secessierecht is een wezenlijk bestanddeel van deze "perverse doctrine" die vrijwel nergens echt wordt toegepast. Dat had hierboven mijn vijfde puntje voor de democratisering van de EU mogen zijn, maar dan moet ik eigenlijk wel veel gaan uitleggen. Voor secessie heeft nog nooit een Zwitsers kanton geopteerd, en ook in Oekraïne zou niemand daarvoor kiezen als het een democratie naar Zwitsers model was.

Het Verdrag van Lissabon bevat overigens wél een erkenning van secessierecht, maar die bestaat in een bepaling die het de lidstaten in werkelijkheid onmogelijk maakt om uit te treden. Het enige goede eraan is de erin vervatte erkenning van het recht op uittreding.