Kinderen krijgen: een absoluut recht?
 

Omdat het niet altijd over allochtonen of de NV-A moet gaan:

Stelselmatig zie ik in de media berichten verschijnen over problematieken met kinderen en jongeren. Armoede, mishandeling, drugmisbruik, jeugdwerkloosheid enz. ... Op bijna al deze domeinen zien we slechte resultaten en vaak zelfs negatieve evoluties (zie o.a. kinderarmoede).

Naar aanleiding van deze zaken maak ik mij de bedenking of kinderen krijgen nog steeds beschouwd moet worden als een absoluut recht. Hierover discussiëren is nog vaak taboe, maar er zijn toch een aantal pertinente vragen die ik mij stel.


Waarom grijpen we pas in wanneer het al misgelopen is terwijl in zeer veel gevallen duidelijk is dat mensen niet in staat zijn om kinderen degelijk op te voeden? Onze kinderbescherming is 100% reactief en grijpt pas in als er klachten komen. M.a.w. de schade is reeds aangericht.

Waarom worden mensen die kinderen willen adopteren aan talloze controles onderworpen (hetgeen ik op zich een uitstekend principe vind) maar kunnen mensen die natuurlijk kinderen kunnen krijgen eigenlijk doen wat ze willen?

Waarom is preventief steriliseren zo'n taboe? Het recht op kinderen krijgen blijkt vaak nog iets 'heilig' te zijn, maar waarom? Wat met de rechten van het kind? Zouden deze niet voor moeten gaan op het recht om kinderen te krijgen?


geef gerust jullie meningen en bedenkingen!

Aan welke voorwaarden moet zijn voldaan om preventieve sterilisatie als mogelijkheid te overwegen? Kan je daar iets concreter over zijn?

Wel dat is natuurlijk een heel moeilijke vraag. Het zou hoogmoedig en onnozel zijn om heel concreet dat hier al op te lijsten (wie ben ik om dat alleen te bepalen) al denk ik dat er een paar zaken zijn die voor de hand liggend zijn

-Reeds kinderen hebben die onder toezicht staan van de kinderbescherming
-Veroordelingen hebben voor zaken als verwaarlozing, misbruik e.d.
-Drugproblemen hebben (inclusief alcohol)

Dit zijn er 3 waarover ik al niet twijfel. Daarnaast zijn er volgens mij ook gevallen waar er andere factoren (huiselijke hygiene, financien, andere) kunnen meespelen, maar dat ligt allemaal moeilijker. Toch worden deze zaken bijv. bij adoptie wel gecheckt en dan stel ik me de vraag waarom het ene kind recht heeft op proactieve controle en een ander kind niet?

Verder wil ik vooral ook eens de discussie aanwakkeren en zien hoe anderen hier over denken. Moet kinderen krijgen iets 'zonder beperkingen' zijn? Of niet?
Uw vraag gaat dus ook op voor anderen en voor uzelf, hoe ziet u dit?


Volgens mij liggen bepaalde oplossingen van problemen die we meer en meer zien opduiken (bijvoorbeeld kinderen die zonder eten, schoolgerij e.d. op school verschijnen) toch in het gegeven dat bepaalde mensen beter geen of minder linderen zouden hebben. Al de rest is symptoombestrijding.

al heel wat meningen en bedenkingen

Voorts vind ik dat recht op kinderen niet absoluut... maar zoals je zelf zegt: heilige huisjes zijn nogal delicaat om aan te pakken.
Dat aanpakken zou moeten gebeuren aan de basis hé (de ouders), eens ze 'gekweekt' zijn, begin er dan nog maar eens aan. "Heropvoeden" is niet makkelijk. Gedwongen sterelisatie lijkt dan de makkelijkste manier om een halt toe te roepen aan scheefgepoepte kweekvijvers, maar daarmee schaaf je het gedrag/opvoeding niet bij (denk ik).

Gedwongen sterilisatie is tegen gelijk welke opvatting van fysieke integriteit.

Financiële stimuli beperken of afnemen is dat niet.

En wat met de fysieke integriteit van de kinderen ?

Kinderen krijgen is geen absoluut recht. Het is bijna een absoluut recht. Bij mentaal gehandicapten probeert men te voorkomen dat ze zich voortplanten.

Ik besef dat het geen evidente vraag was. Toch bedankt om er op in te gaan.
Jouw drie certitudes, daar kan ik mij wel in vinden, maar de redenen waar je zelf al vraagtekens bij plaatst zou ik absoluut verwerpen als gegronde reden voor definitieve sterilisatie. Hygiëne kan men namelijk heel gemakkelijk aanpakken en financiën zijn ook geen definitieve waardemeter voor een geslaagde jeugd.

Verder is het een gevaarlijk precedent, want je straft mensen definitief (in het geval van onomkeerbare sterilisatie) voor een situatie waar ze op termijn kunnen aan werken.

De oplossing:

Hm, veel succes met dat aan uw vrouw verkocht te krijgen :?

Gelijk bij katten
systematisch steriliseren/kastreren tot we op een aanvaardbaar bevolkingsaantal zitten
1 �* 1,5 miljard

Gelijk heb je, sommige mensen zouden geen kinderen mogen hebben en misschien moet dit taboe inderdaad ook eens doorbroken worden.

Hoe dit echter aan te pakken? Hoe te beslissen wie al dan niet kinderen kan krijgen? Hoe dit middel uit de handen houden van mensen of groepen met een bepaalde agenda?

En wat met mensen die hun leven beteren? Het process zou omkeerbaar moeten kunnen gemaakt worden, dan zou het misschien ook een incentieve zijn voor bepaalde doelgroepen om goed voor te bereiden op het ouderschap.

Wat bedoel je?

enkel succesvolle mensen zouden zich mogen voortplanten? .. nou voeg daar maar aan toe: en intelligent (IQ >120), mooi én blank (tot in de 4de generatie terug), good luck!

</sarcasm off>

Ik heb een heel slechte smaak in mijn mond gekregen, bij het lezen van de openingspost.

.

Kinderen krijgen is een recht, echter een recht dat ondergeschikt is aan de rechten van het kind. Een kind heeft recht op deftige ouders.

Definieer "deftige ouders"?

Mensen die hun kinderen een goede thuis kunnen bezorgen.

Een absolute plicht, zou ik zeggen.

De doorgedreven kapitalistische consumptie-waan heeft voortplanting vervangen door seksuele consumptie.

Met catastrofale demografische gevolgen vandien.

Voor mij mag er een nieuwe wet komen: zij die zich niet hebben voortgeplant hebben geen recht op verzorging in hun oude dag.

There you go, alvast enkele nuttige adressen;

http://www.zorg-en-gezondheid.be/upl...gsplaatsen.pdf