| circe |
9 november 2014 12:03 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Adam Smith
(Bericht 7401786)
Nou voor de Britten, is dit wel van belang. Het paard was zowat hun heilige koe.
|
Dit is een gevolg van een Keltisch gebruik dat ginds veel langer in voege bleef dan hier. Op één van hun feesten paarde het clanhoofd symbolisch met een witte merrie, waarna het dier werd geslacht en het vlees gekookt en onder de volledige clan werd verdeeld.
De christelijke kerk indertijd wou paal en perk stellen aan dat heidense gebruik en stelde een verbod in op het eten van paardenvlees.
In onze streken is dat blijkbaar nooit aan de orde geweest want hier was de plaatselijke paardenbeenhouwer standaard.
Het gerookt paardenvlees is gewoon "normaal eten".
Maar een paardenbiefstuk zoals in de "Peerdenstal" in de Wijngaardstraat in Antwerpen, vind ik nogal sterk van smaak. |
