Leugens over transfers
 

André Decoster : Vlaamse partijen misleiden kiezer met 'transfers'-discours

De Morgen

Is het niet beter solidariteit te organiseren tussen staten dan tussen mensen? In Vlaanderen wordt vaak gesuggereerd dat daar economische argumenten voor zijn. Ik betwist dat.

André Decoster is hoogleraar Publieke Financiën aan het Centrum Voor Economische Studiën van de K.U.Leuven.

Nagenoeg alle Vlaamse partijen laten ons geloven dat 'confederalisme' in één of andere vorm niet hoeft te betekenen dat we 'niet langer solidair zouden zijn met Wallonië en/of Brussel'. Volgens André Decoster wordt de kiezer om de tuin geleid.

De ene solidariteit is de andere niet

'Nous ne coalisons pas des Etats, nous unissons des hommes". Zo beginnen de mémoires van Jean Monnet, de voluntaristische en pragmatische vader van de Europese gedachte. Geen staten, maar mensen. Het citaat drukt goed uit welke keuze we hebben op 13 juni: verenigen we? Of verdelen we? En wellicht nog belangrijker: verenigen we mensen of bepleiten we - in het beste geval - solidariteit tussen staten of volkeren? De uitspraak van Monnet even heroverwegen kan geen kwaad, zeker niet nu Vlaamse politici het begrip 'confederaal' verkopen als een revolutie, maar weinig of geen pogingen doen om het begrip aan de kiezer uit te leggen.

Zo laten nagenoeg alle Vlaamse partijen ons geloven dat 'confederalisme' in één of andere vorm niet hoeft te betekenen dat we "niet langer solidair zouden zijn met Wallonië en/of Brussel". Alleen laten ze graag in het ongewisse over welke solidariteit ze het dan hebben. We hebben in 2007 ons lesje geleerd wat betreft Hineininterpretierung van een verkiezingsuitslag. En dus hebben we recht op verduidelijking tijdens de campagne. In de verhouding tussen de regio's zijn er immers minstens twee vormen van solidariteit aan het werk. Ze worden al jarenlang allebei aangeduid met het woord 'transfers'. Maar beide vormen zijn zowel naar opzet als omvang heel verschillend.

Onbelangrijk bijproduct

De eerste vorm van solidariteit ligt ingebed in het transferdebat dat decennia geleden werd opgestart door met een regionale bril te kijken naar inkomenstransfers tussen mensen. Mensen betalen sociale bijdragen en belastingen, en krijgen daar in allerlei omstandigheden iets voor terug (terugbetaling van ziektekosten, pensioenen, kinderbijslagen, werkloosheidsvergoeding). Deze interpersoonlijke herverdeling houdt zeer expliciet géén rekening met de plaats waar men woont, wel met het feit of men werkt, ziek is, oud, laag- of hooggeschoold, of gewoon: over een hoger inkomen beschikt. Het blijft dan ook verbazen dat men vindt dat deze stroom van transfers tussen mensen transparanter' wordt als men er naar kijkt met een bril die er absoluut niet voor bedoeld is, namelijk de regionale bril. We hebben elders zelf berekend dat de transfers tussen hoog- en laaggeschoolden vijf keer hoger zijn dan tussen de regio's en deze tussen de 20 procent rijksten en de 20 procent armsten zelfs tien keer hoger. Kortom: rijke en/of hooggeschoolde Waalse en Brusselse gezinnen subsidiëren even goed de arme, laaggeschoolde Vlamingen als omgekeerd en de interregionale transfers zijn een onbelangrijk bijproduct van een bewust bedoeld herverdelingssysteem tussen mensen.

Het tweede solidariteitsbegrip is een - weliswaar klein - onderdeel van de Financieringswet. Die wet regelt de dotaties aan gewesten en gemeenschappen en bevat een solidariteitsbijdrage. Regio's waarvan de opbrengst van de personenbelasting per hoofd van de bevolking lager ligt dan het rijksgemiddelde (het armere Wallonië en Brussel dus) krijgen een extra bedrag per inwoner (in 2009 ongeveer 230 euro voor Wallonië en 250 euro voor Brussel). De rijkere regio ontvangt geen solidariteitsbijdrage. Maar let wel: niet Vlaanderen als zodanig betaalt deze transfer, wel de federale overheid (waaronder dus ook de Vlamingen natuurlijk, maar evengoed Walen en Brusselaars).

Tot zover twee mogelijke invullingen van wat men kan bedoelen als men over solidariteit tussen regio's spreekt. Nu suggereren sommige Vlaamse partijen dat we dezelfde solidariteit kunnen behouden als we het eerste solidariteitsbegrip vervangen door het tweede. We kunnen als regio toch solidair blijven met de andere regio's, nadat we de sociale zekerheid en de personenbelasting geheel of gedeeltelijk naar de regio's hebben overgeheveld? Laat ons daarom eens de omvang van beide vormen van 'solidariteit' vergelijken. De interpersoonlijke solidariteit bedraagt ongeveer 5 �* 6 miljard. De solidariteit in de Financieringswet iets meer dan 1 miljard euro. Ofwel moet men dus aan aan de kiezer zeggen dat we de solidariteit gaan terugbrengen tot op één vijfde. Ofwel behouden we de solidariteit en stellen we een Financieringswet voor met een solidariteitscomponent die vijf keer hoger is dan de huidige. Elke andere uitspraak, zoals het N-VA-voorstel om de Financieringswet af te schaffen, is misleiding van de kiezer bovenop het kiezersbedrog dat Luc Huyse al aankaartte in een opiniestuk van 15 mei.

Maar is het dan niet beter van solidariteit te organiseren tussen 'staten' dan tussen 'mensen'? In Vlaanderen wordt vaak gesuggereerd dat daar economische argumenten voor zijn. Ik betwist dat. Partijen die wel nog de moed tonen om op te komen voor een federaal samenlevingsverband kunnen probleemloos de inzichten uit de theorie van begrotingsfederalisme gebruiken. Die geeft richtlijnen over wat beter wel en niet naar een bepaald overheidsnviveau wordt overgeheveld en stelt daarbij duidelijk dat herverdeling best op het federaal niveau gebeurt. Partijen die confederalisme of Vlaamse onafhankelijkheid verkiezen hoeven geen ingewikkelde argumentaties op te zetten over "bescherming van onze toekomstige welvaart", of "responsabilisering", hoe belangrijk en relevant ik die ook vind. Ze geven gewoon een ander antwoord op de vraag 'Wie is mijn volk?' (naar de titel van een artikel van collega-emeritus Frans De Wachter).

Grotere verbanden

Daarmee volgen ze een weg die al even haaks staat op het citaat van Monnet als op de lessen die we moeten trekken uit de eurocrisis: als we ons willen staande houden op wereldvlak hebben we geen kleinschaligere, maar net grotere en meer open verbanden nodig. Bovendien moet dat gebeuren mét overdracht van soevereiniteit en beslissingsmacht naar een hoger niveau. Vlaamse nationalisten spiegelen graag voor dat onze toekomst in een Europa van de regio's ligt. Dat zal dan wel niet in een confederaal Europa van 97 regio's zijn, maar in een federaal verband. Dat is geen Jacobijns, gecentraliseerd Europa. Wel een institutionele structuur waar bevoegdheden toegekend worden aan niveaus op basis van rationele argumenten en los van nationalistische agenda's. Beweren dat we wel soevereiniteit zouden willen overdragen aan Europa, maar niet aan een federatie van mensen die onze naaste buren zijn en waarmee we eeuwen geschiedenis delen, is ongeloofwaardig. En doen alsof we vruchtbaar zullen kunnen samenwerken en overleggen met tientallen andere regio's als we er nog niet in slagen dat te doen met één andere regio en een stad waar honderdduizenden Vlamingen werken, is dat nog veel meer.

Hoeveel procenten dragen Vlaanderen, Wallonië en Brussel bij aan de federale inkomsten ? En hoeveel procenten putten Vlaanderen, Wallonië en Brussel uit die federale inkomsten ?
Als dat in dit artikel zou hebben gestaan, dan zou ik op dat artikel kunnen reageren. Nu kan ik dat stuk enkel beschouwen als blablabla..... :twisted:

"Blablabla" van een toponderzoeker van de KULeuven...Nationalisten die weer eens spuwen op hun intelligentsia. Wat een mediocriteit en bekrompenheid.
Natuurlijk dat Vlamingen meer bijdragen aan de Rijksfinanciën: ze zijn dan ook veel talrijker.
Ik wacht al jaren op cijfers van de Vlaamse regering over transfers. Zij weet hoeveel die geldstroom bedraagt. Waarom worden die cijfers niet bekendgemaakt en moeten we het stellen met de groteske cijfers van het VB over 16 miljard transfers?

Wie het schoentje past, trekke het aan. Dit schoentje is voor mij te klein, Sorry. Vast voor belgicistische Klein Duimpjes.

In De Standaard "bewees" André Decoster al in juli 2011 het ongelijk van N-VA.

Hij bejubelde daarentegen de formateursnota van Di Rupo.

http://www.standaard.be/cnt/ma3cdaol

Wie heeft nog meer zand nodig?

Het lijkt me dat de federale regering een beter zicht heeft op die transfers. Zij int immers de belastingen.

0%
De federale inkomsten komen van de inwoners-belastingplichtigen, niet van de gewesten.

Maakt niet uit. Elke belastingplichtige heeft een woonplaats, dus men kan perfect bekijken hoeveel belastingen in elk gewest betaald worden (ook al komt het in principe niet van de gewesten). Dat kan men perfect vergelijken met hoeveel de gewesten daarna effectief ontvangen.

Vervang "gewest" gewoon door "inwoner van Vlaanderen/Brussel/Wallonië" en men kan perfect de transfers berekenen.

Dat iemand met een 142 IQ de drogreden 'autoriteitsargument' niet zou kennen, lijkt mij vrij onwaarschijnlijk.


Laten we het discours van de 'toponderzoeker van de KULeuven' even aan een minder-dan-top-onderzoek van een forum-lid onderwerpen:



1) Wat betekent 'solidariteit' eigenlijk, en betekent dat hetzelfde als 'solidarité'©P$?

:?

2) Is 'een ander antwoord' op die vraag a.h.w. 'automatisch' 'een verkeerd antwoord'? Zo ja, waarom?

:?

3) Waarom zouden 'we' 'ons' staande (moeten) willen houden op wereldvlak? En 'willen' 'we' dat eigenlijk wel?

Is het niet voldoende dat 'we' 'ons' staande kunnen houden op een vlak waar 'we' tenminste nog iets van begrijpen, en bijgevolg greep op hebben?

Waarom MOETEN 'we' 'onze' soevereiniteit en beslissingsmacht overdragen aan een 'hoger' niveau?

Wat is er zo fundamenteel verkeerd aan diverse samenwerkingsverbanden 'op gelijke voet'?

:?

Als twee toponderzoekers elkaar volledig zouden tegenspreken, hebben ze dan sowieso beiden gelijk?

Maak het a.u.b. niet te moeilijk.

Per definitie kan alleen diegene met de politiek-correcte mening gelijk hebben :twisted:

Er zal één zijn die 'toppiër' is.;)

Maar ge weet niet of dat een Waal, een Vlaming, Brusselaar of allochtoon is die de belastingen betaald heeft.

Klopt, want België heeft nu eenmaal geen subnationaliteiten. Maar men kan wel perfect vergelijken of inwoners van een bepaald gewest al dan niet proportioneel meer betalen dan inwoners van andere gewesten.

Gewesten zijn gebaseerd op het territorialiteitsbeginsel, dus wat is dan eigenlijk het probleem? Men kan dan toch perfect bekijken of een inwoner van het Vlaams/Brussels Hoofdstedelijk/Waals Gewest meer of minder afdragen aan belastingen dan wat ze ontvangen?

Genoteerd ;).

Andre De Coster is gekend als een die-hard Belgicist.

Maar wat de omvang van de transferts betreft de meningen zijn even talrijk als de onderzoekers zelf. Overigens, de onderzoeken zijn tot op heden gebeurd door de meest uiteenlopende partijen: universiteiten, banken, denk-tanks, vakbonden enz. Telkens komt men te voorschijn met cijfers die hemelsbreed uit elkaar liggen. Het gaat van 6 miljard tot 16 miljard Euro. Ergens is het logisch want de hoofdoorzaak van die uiteenlopende resultaten is gelegen in het feit dat niet iedereen dezelfde elementen in die transfers stopt. Iets wat reeds vele decennia geleden had moeten gebeuren maar dat het officiële België nooit heeft aangedurfd is omtrent de transfers een onweerlegbare glasheldere tabel opnemen in de officiële Belgische statistieken. Dat is nooit gebeurd, "pour ne pas nuire �* l'unité de la Belgique", want de francofonen zouden wel eens très choqués kunnen zijn. En dat zou natuurlijk zeer erg zijn :roll:. In Duitsland bestaat reeds vele jaren een door de Duitse overheid jaarlijks publiek gemaakte statistiek (Finanzausgleich) waarin zonder omhaal wordt getoond hoeveel elke deelstaat netto doorsluist of netto ontvangt. Tot op de Euro. In onze bananenstaat is dat nog steeds een taboe.

Het is toch raar (maar niet verwonderlijk): telkens wanneer iemand een onderbouwd artikel schrijft dat u en uw vriendjes niet aanstaat, dan is hij een onvervalste Belgicist!

Zo is het gemakkelijk natuurlijk: vlug wat op de man spelen en hop, we zijn er vanaf! Het typische kneuterig Vlaams-nationalistische vermijdingsgedrag op dit forum.

http://nl.m.wikipedia.org/wiki/Belgicisme_(politiek)
Nuff saïd.

Waaruit duidelijk blijkt dat De Coster helemaal niet deel uitmaakt van Vives. Het zou mij overigens geen klein beetje verbaasd hebben. Zoals ik reeds zei, de man is uitgesproken Belgicistisch. System/Het Oosten noemt dat "op de man spelen". Dat vind ik volstrekt niet, je kunt iemand de reden van zijn standpunten veel beter begrijpen wanneer je zijn achtergrond kent. Zijn associatie met Groen past daar perfect in.

U vindt dit niet natuurlijk. Vaneiges. Maar ik vind dit wel. De term 'belgicist' wordt door u en uw acolieten maar al te vaak te onpas gebruikt om geen antwoord te moeten geven op netelige vragen of onderbouwde artikels. Zó zit het in mekaar.