Arbeiderswerk moet worden opgewaardeerd en de bijdrage van CEO's geminimaliseerd.
 

Ayn Rand adoreert in haar boeken grote industriëlen en bedrijfsleiders of ondernemers als zij die de motor zijn van de wereld en karikaturiseert gewone arbeiders en bedienden als dom en meestal parasitair.
Elk overheidsingrijpen met het oog op solidariteit labelt ze als moreel slecht terwijl het individualisme of egoïsme bij haar de hoogste morele deugd is.

Persoonlijk kan ik me helemaal niet vinden in de idee dat ondernemers of industriëlen de wereld dragen, terwijl de rest (arbeiders en bedienden) hun welvaart te danken hebben aan deze grote talenten.

Dat is ook een idee dat ingang vindt in veel liberale en neoliberale kringen, die collectivisme maar niks vinden.

Volgens mij zijn het echter vooral de vele arbeiders en bedienden die de droom van een of andere CEO elke dag weer waarmaken. De samenwerking tussen veel mensen binnen een bedrijf houdt het bedrijf staande. Niet diegene die slechts de functie heeft het geheel te overzien. (CEO of ondernemer). Daarom vind ik ook dat de samenleving CEO's of ondernemers teveel individuele waardering geeft. Een onderneming en de productie of dienst die erdoor geleverd wordt is eerder een collectieve dan een indivduele prestatie. Het loon dat zo'n chef zichzelf uitkeert is in verhouding buiten proporties in vergelijking met wat een arbeider of bediende slechts toebedeeld krijgt. Beiden zijn echter slechts een andere logische schakel in een groter geheel, waarvan het resultaat en de winsten die eruit voortkomen de verdienste is van het geheel en niet van een enkeling. (de CEO's).

Het ondernemen zelf gebeurt door elke deelnemer aan het geheel als onaflatend proces doorheen de tijd. Het bedrijf is daarom een onderneming van en door iedereen, en niet van een enkeling. Het welslagen en de winsten die eruit voortkomen hangen af van het collectief, en niet van een individu die de naam 'ondernemer' krijgt.

Vandaag was de casus van Eternit nog in het journaal. Bedrijfsleiding die decennia lang gezondheidsonderzoeken achterhield waaruit bleek dat hun bouwmaterialen bij arbeiders en omwonenden dodelijke longvlieskanker veroorzaakte. Maar ja, het was een winstgevend product dus men moest zo lang mogelijk verder doen. De overheid met zijn vervelende gezondheidswetgeving werd zo lang mogelijk tegengewerkt. Na lange processen de dans ontsprongen dankzij verjaring.

Zie ook: Metallurgie Hoboken, Union Carbide in Bhopal, India.

Het staat elk van die collectief denkende arbeiders en/of bedienden vrij om een grote groep gelijkaardig denkende mensen rondom zich te verzamelen, om de nodige fondsen ervoor te werven en gezellig collectief een bedrijf te runnen.

Ik wist wel dat u een aanbidder was van de ondernemer.

Het staat iedere werknemer ook vrij om het bedrijf af te sluiten en te staken.

Zo is dat. Alleen zijn plebejers meestal te dom om dat te doen.

Staken ja, afsluiten neen.

V E R M O G E N S B E L A S T I N G :-)

Inderdaad.....
Er BESTAAT zelfs een tamelijk geschikte bedrijfsvorm voor : De Coorperatieve (cvba)

Hoe zou het toch komen dat dit niet de meest voorkomende bedrijfsvorm is.:roll:

Ik weet een ondernemer beter te appreciëren dan dergelijke prietpraat in elk geval. Stoort dat?

Ze doen maar; eeuwige non-discussies waarbij jij gaat verdedigen dat ze daarbij ook iedereen die wel wil werken moeten kunnen blokkeren, ga ik zelfs niet eens meer beginnen. Dat blijft toch dode letter.

Dus ja, ze doen maar, als ze per se bedrijven willen afsluiten en als ze willen staken. Minder ondernemers, minder bedrijven zijn goed voor dit landje, niet?


Maar concreet: wil je weerleggen wat ik zeg? Ben je het er me eens, maar wil je toch even wat syndicale onzin spuien? Wat is het nu concreet?

Een ondernemer zou in het begin beloond moeten worden voor het creëren van de begincondities en structuren van een bedrijf.
Eens de onderneming draait en vruchten begint te dragen, is zoiets altijd, in de feiten, een collectieve prestatie en zou dit niet enkel meer op het conto van de ondernemer mogen geschreven worden. De winsten die vervolgens gegeneerd worden zijn ook collectief bekomen, en zouden ook collectief evenredig verdeeld moeten worden. Ook elke werknemer zou mee inspraak moeten hebben in hoe die winsten moeten geïnvesteerd/verdeeld moeten worden.

Haha, worden de werknemers niet betaald misschien? Indien ze denken meer te verdienen voor hun bijdrage tot de winstgevendheid van het bedrijf mogen ze altijd op een ander gaan...

Is dit als grap bedoeld?

Een onderneming bestaat enkel door de visie van de ondernemer en daadkracht van het bestuur.

Arbeiders en bedienden zijn wat ze zijn: medewerkers.

Maar ze zijn totaal vervangbaar.

Dus... laat me niet lachen

werknemers krijgen een loon voor hun prestaties. Voor sommige werknemers is dat zelfs een deel variabel naargelang de prestaties, voor de meesten niets.

Pleiten dat werknemers moeten meebeslissen over de winst is pleiten voor communisme. Ik ben daar, als werknemer, radicaal tegen.
Als u pleit voor collectieve winsten, dan ook voor collectieve verliezen: probeer dat maar aan meneer de arbeider te verkopen. Ze gaan u zien komen :lol:

werknemers krijgen een loon voor hun prestaties. Voor sommige werknemers is dat zelfs een deel variabel naargelang de prestaties, voor de meesten niets.

Pleiten dat werknemers moeten meebeslissen over de winst is pleiten voor communisme. Ik ben daar, als werknemer, radicaal tegen.
Als u pleit voor collectieve winsten, dan ook voor collectieve verliezen: probeer dat maar aan meneer de arbeider te verkopen. Ze gaan u zien komen :lol:

Zo jong, en wie draait er anders op voor de verliezen?
De patron betaalt dat uit privékapitaal in uw wereldje?
In die van mij vallen er dan ontslagen.
Deelnemen in de winst; kleine kans toe, deelnemen in het verlies: gegarandeerd.

Interessante studie die mijn stelling onderbouwt dat CEO's beter minder beloond worden dan arbeiders:
https://www.youtube.com/watch?v=rrkrvAUbU9Y

Het is steeds het zelfde liedje : ondernemers zijn er nodig om arbeid te creëren en werknemers zijn er nodig om de ondernemers hierin te helpen.

Werknemers dragen ook een risico, al is die beperkter dan die van de ondernemer.
De waarheid ligt ergens in het midden. Communisme werkt niet ,maar de lonen van topmanagers staan wel degelijk niet meer in verhouding tot hun prestaties.
Er is daar een geweldige discrepantie en dat is net een voedingsbodem voor communistische ideeen.
Een voorbeeld. Een bediende doet overuren, maar die overuren worden niet betaald maar wel geregistreerd en doorgerekend naar de klant.
Volgens mijn idee van loon naar werken moet elk overuur ook aan de werknemer betaald worden of hij nu kader is of niet. Want kader zijn betekent niets.
Vakbonden willen niet dat er overuren gedaan worden.
Dus het standpunt van de egoïstische werkgevers en de vakbonden, stroken geen van beiden met mijn idee van rechtvaardige verloning voor gepresteerd werk.

Iedereen is vervangbaar ook de ondernemer zelf.

voila.
In grotere bedrijven blijven slechte managers gewoon op hun plaats.
Kijk maar naar de banken, wie betaalt het gelag.
De bevolking en de werknemers.