LEF in het onderwijs
 

http://m.knack.be/nieuws/belgie/vluc...on-512483.html

Alle levensbeschouwelijke vakken in één vak onderbrengen opdat mensen elkaar leren kennen en verdragen. Ik heb dat altijd zo'n vanzelfsprekendheid gevonden dat ik echt niet kan begrijpen dat dit nog steeds niet het geval is. De voordelen wegen zoveel zwaarder dan de nadelen.

Wil men de levensbeschouwelijke keuze in het officieel onderwijs veranderen, dan moet men het Schoolpact veranderen.
Daar is een grondwetswijziging voor nodig, 2/3de meerderheid.

Levensbeschouwelijk onderricht is iets voor thuis en de vrije tijd.
Als bepaalde scholen het toch willen aanbieden, dan maar op eigen kosten of op die van de ouders, maar niet via toelagen van belastinggeld.
In elk geval taboe in elke school die op een of andere wijze geld van de hele gemeenschap toegestopt krijgt.

Helaas is het grootste net in Vlaanderen het niet met u eens.

Ok, maar dan is hun gezeik over besparingen nogal ongeloofwaardig.
Het afschaffen van nutteloze en zelfs ronduit gevaarlijke afzeik, zoals religie en ideologische indoctrinatie in scholen, zou niemand van het leerlingenpubliek schaden.

Moraal aka zedenleer/religieus onderricht is eigenlijk samen te vatten onder maatschappijleer.
Wat op zichzelf een combinatie is van geschiedenis en geografie. Als men dat "samengeperst" vak over de leerjaren heen laat stromen, met elke week 2 lesuren, dan kan in die 320 uur door een inspirerende leraar een hoop informatie in de leerling gelepeld worden.

Natuurlijk op voorwaarde dat de leerling mee wil werken.

Schaf godsdienst af en vul die uren in met ICT.

Ik ben het ermee eens dat het voor sommigen een vanzelfssprekendheid is. In Noord-Korea wordt alles samengeperst in één vak.

'Gleichschaltung' noemde Goebbels dat. Een essentiele voorwaarde om afwijkende meningen die enkel leiden tot onverdraagzaamheid te liquideren.

Full mind control. De natte droom van allesstromers.

Ik ben er eigenlijk eerder voorstander van om 'levensbeschouwing' als een privé-aangelegenheid te beschouwen. Bijgevolg vind ik ook dat dit buiten de normale lessenrooster moet vallen. Ouders die dat wensen, kunnen hun kinderen dan additioneel nog een godsdienst of zedenleer laten volgen. De vrijgekomen twee uren in de week, kunnen dan eventueel aangewend worden om inderdaad een soort van overzicht van de levensbeschouwingen te geven. Eventueel door verschillende gastleerkrachten van de uiteenlopende strekkingen. Maar wel op een objectieve, overschouwende manier, niet om iemand naar een bepaalde richting toe te duwen. Maar dan ook bij voorkeur enkel in de derde graad van het secundair onderwijs, op die leeftijd mag men van leerlingen al genoeg maturiteit verwachten om zich te verplaatsen in de 'overtuiging' van anderen.

Zulke voorstellen komen overigens al vele jaren op tafel. Maar eigenlijk is het overbodig te zeggen dat vooral het almachtige katholiek onderwijs, met een 'marktaandeel' van + 70 % in Vlaanderen, deze voorstellen met alle kracht tegenhoudt en boycot. Want zij willen immers hun 'zieltjes' blijven winnen met hun 'catechese' en 'heiligenverering', kwestie van de jonge generaties te blijven indoctrineren en hen in de pas te doen lopen. Zodat het potentieel van 'feestdagkatholieken' (mensen die de moeite niet meer doen om op een gewone zondag naar de kerk te gaan of de regeltjes volgen, maar enkel nog deel uitmaken van de katholieke goegemeente op bepaalde feestdagen en speciale gelegenheden) goed op peil blijft ! De Kerk blijft daar dan subsidie voor trekken en het katholiek onderwijs blijf zijn almacht behouden op kosten van de belastingbetaler, want zowel haar leerkrachten in hun scholen als hun geestelijkheid (pastoors e.d.) worden door de gemeenschap of de staat onderhouden.

Scheiding van Kerk en Staat in België: laat me nu niet lachen !

Zeker in de tweede graad SO (alle opleidingsvormen) vind ik dat een goed plan. In de derde graad SO kan er dan een vak 'diverse levensbeschouwingen' komen, waarbij de leerlingen bekend worden met de gebruiken en de achtergrond van de diverse godsdiensten en ook de 'vrijzinnigheid'.