De bizarre generatiekloof -- hoe zit dat bij u?
 

Geen fictief voorbeeld. Hoe zit dat bij u?

-Mijn ouders, beiden baby-boomers die pas op pensioen zijn, hebben op z'n minst 1 miljoen euro op de bank, en 2 buitenverblijven (één aan zee, en één in de Gironde). Royaal betaald door de staat, en daarbovenop rentenierend, gaan ze voortdurend op reis, op restaurant en op recreatie.

-Wij daarentegen, mijn broer en zussen, hebben bijna niks. Wij knokken keihard, maar job-hoppen, huren te duur, en krijgen enkele dagen per jaar verlof. Op het eind van onze maand blijft er bijna niks over. Nochtans zijn wij allemaal universitairen en er loopt zelfs een doctor tussen.

-Zij: zij zijn voor de stakingen, tégen de huidige regering, want ze vinden dat die de toekomst van jongeren op het spel zetten.

-Wij: wij zijn tegen de stakingen, voor de huidige regering, want wij vinden dat de besparingsmaatregelen noodzakelijk zijn (allez, ik ben de uitzondering tussen mijn broers en zussen, dit terzijde).


Herkent u deze situatie? Rijke babyboomers tégen de regering, en hun arme kinderen voor? Terwijl het net andersom zou kunnen zijn...

Hoe zit dat bij u?

Tegen en voor is in dit geval nogal zwart-wit. Ik ben niet per se voor deze regering maar wel resoluut tegen een regering waar partijen inzitten die meer willen herverdelen zoals de PS, Groen, SP.A en PVDA. Ik neem nu voor het gemak de Vlaamse en Federale regering samen.

Aan de andere kant zou dit mijn droomregering moeten zijn maar vind ik dat de NVA zijn stempel niet genoeg heeft kunnen drukken. Het gratis verhaal valt weg, we krijgen een indexsprong maar echte verandering noem ik dat nu ook weer niet. Eerder een terug naar af. Als langs de andere kant er meer lasten bijkomen, dan had ik daar graag voor in ruil gezien dat diensten efficiënter en beter werden. Ofdat dit gebeurt, dat valt nog af te wachten. Normaal zitten mijn vader en ik nogal op dezelfde lijn politiek gezien. Mijn conclusie is dat deze regering te verkiezen valt, maar ze ook geen mirakels ten toon spreidt. We betalen nog altijd immens veel belastingen en er loopt nog steeds vanalles mis in België. De maatregels van deze regering zijn too little too late maar ik heb itt de regering Di Rupo niet de indruk dat de zaken die ik extra dien te betalen unfair zijn.

Goh, mijn ouders hadden allebei een goede job die ze hun hele loopbaan bij één werkgever hebben uitgeoefend. Ze hebben een mooie spaarcent en een mooi pensioen maar toch niet te vergelijken met uw ouders.

Ze zijn vroeg op pensioen moeten gaan: pa op 57, ma op 55. Herstructureringen en ze werden toen al te oud bevonden. Ze hebben het er sindsdien ook dik van genomen. Waarom ook niet? Ze waren nog gezond en de kinderen waren het huis uit.

Zij zijn in ieder geval tegen de stakingen. Ook al hebben ze er natuurlijk zelf van kunnen profiteren beseffen ze ook wel dat als vijftiger op pensioen gaan eigenlijk waanzin is.

Bovendien vinden ze, net als ikzelf, dat het beleid van deze nieuwe regering verre van zo rechts is als de vakbonden ons willen laten geloven.

Ik ontbreek trouwens in uw enquete: "mijn ouders hebben het goed, hun kinderen ook".

Want ondanks het feit dat we torenhoge belastingen betalen heb ik het goed en zijn er weinig landen in deze wereld waar ik liever zou wonen. Nochtans zijn mijn vrouw en ik geen universitairen maar bachelors. Ik vind het een beetje vreemd dat u zegt dat uw familie van universitairen de eindjes amper aan elkaar geknoopt krijgen.

Competenties zijn ook belangrijk en er zijn natuurlijk ook universitaire diploma's die naar praktische inzetbaarheid bijzonder weinig voorstellen, denk ik maar aan pol & soc e.d.
Ik ben al regelmatig leidinggevende geweest in mijn carriere en dat leert me dat op specifieke functies na ((IT) ingenieurs, medische beroepen enz.) universitairen vaak minder bruikbare competenties hebben dan mensen met lagere diploma's dit o.a. omdat ze denken dat ze minder hard moeten werken en het EQ van een bedroevend niveau is.
Onder veel HR-mensen wordt er al vaak smalend gesproken over meer pretenties dan competenties. Buiten de overheid stapt men ook massaal af van perse universitairen op elk postje te willen. Zonder dit te willen veralgemenen.

Bij aanwervingen kijk ik (wanneer het voor een functie niet nodig is) niet naar het opleidingsniveau. Iedereen doet dezelfde testen en gesprekken. Als ik achteraf terugkijk is het opvallend dat universitairen vaak afvallen en helemaal niet over betere competenties beschikken dan anderen. Voor mij is universitair diploma dus al lang geen maatstaf meer in zo'n debat.

Niet alle universitaire diploma's zijn evenveel waard hé. Sommige bachelors zijn dan weer meer waard dan andere. Komt er nog eens bij dat niet elke sector evenveel betaalt. Ik neem wel aan dat die eindjes die aan elkaar geknoopt dienen te worden in kader zijn van een bepaalde context zoals net een huis gekocht, alleenstaand, net beginnen met werken, wat hogere levensstandaard anders doen ze wsl toch wel iets verkeerd.

Dat hoor ik dus ook van mijn kinderen: van Universitairen die werken en niet rondkomen, terwijl zijzelf nog maandelijks geld opzij kunnen zetten om te sparen. Het verbaast hen wel niet, ze zien hoe 'ruim' velen van hen leven.
Mijn kinderen ergeren zich aan de staking. O.a. omdat ze hun taak op het werk graag op tijd zouden af hebben. En de stakers hen dat verhinderen. Omdat ze bezuinigingen noodzakelijk vinden met het oog op hun toekomst. Omdat ze goed weten hoe luxueus wij hier in België leven in verhouding met veel van hun buitenlandse collega's.....

Mijn ouders hebben gemakkelijker geld verdiend als ons. Mijn moeder heeft deeltijds gewerkt en mijn schoonmoeder niet, en als ik kijk wat zij met 1.5 en 1 salaris hebben opgebouwd (en toch regelmatig op vakantie gaan, nieuwe auto...) zonder enige hogere scholing, sta ik versteld.

In pure centen verdienen nu wij veel meer, maar ook kwa kosten liggen we veel hoger als hun om dezelfde levensstandaard te handhaven. Ok wij hebben ipads/gsms/computers....maar zij hadden grote stukken bouwgrond voor een appel en een ei, goedkope brandstof, veel meer kansen op de arbeidsmarkt om door te groeien als "simpele" A2'ers...ik heb gewoon het gevoel dat er toen meer mogelijk was (terwijl er nu vooral meer te kopen is....voor veel geld).

Mijn schoonpa formuleerde het zo: Wij leenden aan 9 %, maar we leenden weinig, en ons loon steeg ieder jaar fors, om nu een huis te hebben dat veel waard is. Ook kasbons van 10-13 % waren toen standaard. TJa, zo kan ik ook investeren en geld verdienen :)

PS: Wij leven zuinig.

De woonleningen met een intrest van 10-13% ook.

Als je bij die aankoopprijzen van grond en woningen de inflatie meerekent zal er niet te veel winst gemaakt worden na 20/30 jaar.

Over het algemeen zie ik nu jongeren die een woning kopen en denken dat direct alles in orde moet zijn. Hoeveel bouwen nu nog met eigen handen hun eigen woning?
Toen ik jong was, en vakantiewerk deed, werd dat geld grotendeels op een spaarboekje gezet voor later. Nu wordt dat door de meeste jongeren gebruikt om bv een dure GSM+abonnement te kopen.

Idd we verdienen in centen meer maar de grote kosten zijn veel duurder geworden. Bouwgrond + huis bouwen is voor veel mensen onmogelijk tegenwoordig. We kopen onze huizen duurder tov ons loon. Maar ook onze maandelijkse lasten zijn hoger geworden. Ipv enkel een kabelabbo + vaste telefoon lijn hebben we nu kabel, digitale tv, internet, gsms met eventueel nog een data-abbo erbij...

Daarbuiten zijn rentes ook enorm laag op spaarproducten of investeringen zoals je al aangaf.

Goh, dat hebben ze bij ons ook gedaan; een oude fermette kopen voor een appel en een ei, en die quasi van scratch gaan herbouwen. 'k Heb als kind/tiener zo een jaar of 8 tijdens de weekends mee zitten herbouwen of op die werf me zitten bezig houden. Klopt dus, ze deden dat inderdaad zo, maar na die belevenis had ik voor mezelf toch ook wel zoiets van: no fucking way, ik laat mijn huis bouwen en dat moet goed zijn vanaf de eerste keer :).

Mijn ouders zijn pre-bayboomers,moeder werkte van haar 14 tot haar 56,vader van zijn 18 tot 55.Beiden gingen op vervroegd brugpensioen wegens collectieve ontslagen in de firmas waar ze werkten.Vooral mijn vader is pro deze regering en vind het normaal dat anderen langer moeten werken.Mijn vrouw en ik zijn post-babyboomers en ergeren ons kreupel aan deze regering en het hypocriete gedrag van al degenen die mede de oorzaak zijn van deze crisis.

En dat kost geld, vééél geld. En of dat daarom altijd beter gedaan is betwijfel ik nog.
Dat is uw keuze. Maar dan moet men ook niet jaloers zijn op de babyboomers die voor hun eigen welvaart gezorgd hebben doro harde werken= 40uren voor de regulmiere job en 10,20 of 30 uren in de vrije tijd.
Dat is het dubbele van de huidige 36/38 uren werkweek.

Da's de andere combinatie. Die heel zeldzaam is. (Het poll-systeem van dit forum laat slechts 10 keuzes toe).

Wij overleven. Maar de manier waarop mijn ouders op zo'n korte tijd zonder moeite een enorm vermogen hebben opgebouwd blijkt voor ons onmogelijk.

Mijn pa kocht in de jaren '70 een groot sjiek herenuis voor minder dan omgerekend 100,000 euro (in die tijd als "duur" beschouwd) - hij trok dat geld cash uit z'n broekzak. Vandaag is dat huis een paar miljoen euro waard. Wij moeten daarentegen 30 jaar afbetalen voor een modale maar comfortabele, niet al te grote, niet al te esthetisch interessante woning. Een groot verschil. Een paar onder ons huren nog.

De rest is klaar: wie wat gezond en lekker wil leven, moet veel ophoesten. Op het eind van de maand liggen er peanuts die naar de bank kunnen. Ik heb al uitgerekend: ik zal nooit één miljoen euro op zo'n rekening krijgen tegen het eind van mijn carrière. Op z'n best de helft.

Heel herkenbaar. Vooral wanneer ge zegt dat zij minder kochten, maar meer kansen hadden op stabiele inkomens en de basis-dingen in het leven: huis, autotje, vaste job, neig pensioen.

Mijn grootmoeder had ook van die prachtige kasbonnen en zelfs aandelen van Petrofina -- nog voor de beurzen zo hysterisch werden. In die tijd waren aandelen een rustige belegging, die ge makkelijk decennia kon laten stijgen. Beeld u dat vandaag in.

Willen je ouders de 200,000 niet voorschieten aan je geld zoekende Afrikaanse vrouw om in vastgoed te beleggen in de Congo ?;-)

Mijn ouders, beide reeds meerdere jaren overleden, hadden het goed en mijn vader verdiende goed zijn kost.
Mijn kinderen, zijn voor deze regering, ook al zijn zij nog jong en zullen zij langer moeten werken.
Zij verklaren echter dat zij in werkelijkheid niet langer moeten werken, maar om een latere leeftijd pas op vol pensioen kunnen.
Zij verkondigen zelfs aan hun nichtjes en neefjes die pas na hun hogere opleidingen beginnen werken, dat deze zelfs pas op hun 70 op vol pensioen kunnen en dus zelfs nog 3 jaar zouden moeten blijven werken, nadat ze de pensioengerechtigde leeftijd hebben bereikt.
Om op vol pensioen te kunnen moet men namelijk 45 jaar hebben bijgedragen aan de pensioenkas van de Belgische staat.

Dat veel ouderen tegen deze regering zijn, is te verklaren door de veranderingen in het beleid.
Zij zijn namelijk gewend dat partijen zoals de N-VA en Groen!, geen inspraak hebben in het beleid en willen geen veranderingen zien gebeuren.
De jongeren zijn op dat punt realistischer en beseffen dat er veel moet veranderen, willen zijn nog een toekomst hebben.
De producerende jongeren zien vandaag namelijk 4/5 van hun verdiensten uit arbeid verdwijnen naar niet werkenden en passief werkenden ( lees ambtenarij).

De jongeren beseffen ook dat de belastingdruk op arbeid moet verlagen om hier nog arbeid te kunnen behouden, terwijl veel oudere nog denken dat alles nog is zoals toen zij jong waren en de werkgevers afhankelijk waren van de westerse arbeiders.

Toen ik jong was, waren Arabieren enkel goed om achter kamelen aan te lopen en Chinezen om rijst te planten, de Afrikaanse bevolking was enkel goed op bananen te plukken en de Westerlingen waren de enige die bekwaam waren om de technische vooruitgang te kunnen volgen.
De jongeren van vandaag weten dat die bevolkingsgroepen ons in kennis reeds lang zijn voorbij gestoken en wij te duur zijn geworden voor de bedrijven.

Hoeveel bijberoepers zijn er denk je ?

Ik klus regelmatig bij voor meer dan 1000 euro netto per maand, na mijn dagjob. Om net die verbouwingen en renovaties te betalen, want ik heb inderdaad geen afgewerkt huis gekocht omwille van de prijs.

Toch even je vooroordelen laten staan voor wat het is Pajoske, want ze zijn gewoon fout. Jongeren de dag van vandaag werken veel en hard, tov hun ouders. Mijn ouders hadden gedaan om half 4. Ik kom regelmatig om 7 uur thuis als het niet veel later wordt. Om dan soms nog in de auto te springen naar een bedrijf voor het bijberoep. En ik ben niet de enigste.

Zeker vanaf je eenmaal kinderen hebt ga je gewoon alle centen nodig hebben en ga je meer en harder werken. Toen ik thuis woonde kon ik royaal leven, maar laten we eerlijk zijn: toen u thuis, woonde, kon u ook royaal leven. Het verschil is dat uw generatie niet lang thuis woonde omdat woningen veel bereikbaarder waren.

Probeer nu maar eens de fermette te kopen of te bouwen met 2 arbeiderssalarissen. Je krijgt nog geen lening.

1 Hoe kwam uw pa toen aan 100.000 euro cash?
2 Hoeveel geld, tijd en werk heeft hij in de renovatie gestoken?

Twee van mijn 4 kinderen wonen al jaren in het buiteland en willen voor geen geld nog in België wonen. Een derde overweegt het indien hij zou opgezegd worden en de vierde heeft het moeilijk.

Ikzelf heb steeds heel hard gewerkt, zuinig geleefd en goed kunnen sparen; voor mij is de samenstelling van de regering zonder SPa en zonder Groen een goede zaak. NVA valt echter tegen door de communautaire problematiek 5 jaar in de frigo te steken en CD&V is zoals steds noch vis noch vlees met zijn o zo gematigde rechtervleugel en linkervleugel (ACW)