De fiscus en multinationals; een nieuwe wind ?
 

Waarom laat men landen en staten niet serieuze financieel onderhandelen met multinationals.
Voor mijn part gebruiken landen een deel van hun dopgeld om multinationals openlijk en bloot om te kopen en ze binnen te rijven.
Zo worden multinationals eindelijk homogeen verdeeld over de verschillende staten.

Dit zou een trigger kunnen zijn voor het broodnodige mondiale herstel, politiek is (nog) niet klaar voor zoiets dat verruiming van visie impliceert. Maar wie weet, morgen is er nog een dag om ons terug te herinneren wat economie wil zeggen.

Multinationals bepalen zelf waar ze gaan en staan en met de huidige stakingen staat België laag op de ranglijst van waar ze gaan en staan.

Ik noem het even anders:

Staten en landen die lobbyen met multinationals !!!

Je krijgt dan wel een zeer belangrijk evenwicht :

Het geld wat de staat geeft in de tijd aan een multinational, moet opwegen tegen het geld wat de multinational hieraan verdiend in de tijd, moest het in plaats hiervan naar een lageloonland gaan, en het moet opwegen tegen het geld wat de staat hieraan verdiend door loonlasten.

Alleen moet je James Bond niet laten lobbyen, want de tegenpartij kan vrouwen sturen.

Misschien volstaat een deugdzaam monetair beleid om hetzelfde te realiseren, gaat nog sneller. Kinderen van zes begrijpen dat en dat is niet omwille van de clown in het beeld, wel omdat ze getuigen van gezond verstand. Noem het een binnenweg:

Gelukkoos dat onze politici niet in dergelijke onzin meedenken.

Voorlopig werkt het precies andersom. Er is een vrije markt en de overheid trekt de multinationals voor. Kleine bedrijven betalen veel belasting en multinationals betalen weinig of niets (Starbucks, H&M enzovoort).

Momenteel klaagt de Nederlandse boekhandel bij de overheid wegens de belastingvoordelen die stiekem worden toegekend aan Amazon.com.

De bewuste passage in het 78 pagina's tellende rapport leidde pas deze week tot ophef, met name in Groot-Brittannië, waar Amazon de afgelopen drie jaar een omzet genereerde van 7,6 miljard Britse pond (9,2 miljard euro).

De Britse fiscus int geen 'penny' van deze omzet, aangezien het Europese verkoopkantoor van de Amerikaanse winkel sinds 2006 in Luxemburg ('Amazon Eu S.a.r.l.') is gevestigd. http://www.nu.nl/nuzakelijk-overig/2...gdiensten.html


#LuxLeaks legt geheime Luxemburgse belastingafspraken van bedrijven bloot http://www.mo.be/nieuws/luxembourg-l...edrijven-bloot

U weet toch dat duizenden bedrijven lobbyen bij de EU en de afzonderlijke lidstaten? En zolang grote bedrijven de verkiezingskas kunnen spekken, wat verwachten we dan?

We zouden bijna vergeten dat in vrijwel alle EU-landen de realisatie gegroeid is dat Multinationals niet meer de grote tewerkstellers zijn die ze ooit waren...

Dat was hun sterke punt vroeger,laat ons financieel/fiscaal een beetje met rust,of geef ons zelfs ("opleidings")steun en wij stellen tienduizenden mensen te werk en bestellen enorme bedragen bij lokale ondernemers.

Dat "ongeschreven contract" is gebroken.....en nu zullen fiscale voordeelwetgevingen geleidelijk ook op de schop gaan.
Dat is dan jammer voor kleine naties als Luxemburg,Liechtenstein en zo voor wie de procentueel kleine belastingsafdrachten van de postbusfirma's ruim voldoende waren voor een hoge levensstandaard en "grote" overheid....

Zij zullen iets anders moeten vinden want hun economische toekomst is bedreigt door de oorlog tegen fiscale gunstmaatregeltjes...Multinationals zullen geen voordeel meer halen uit het hebben van postbusfirmas in- of net buiten de EU.Daar zullen al de andere EU-landen wel voor zorgen.Daar was niet eens een nationale staking voor nodig.Het moet alleen een beetje gecoordineerd gebeuren.

Misschien zal Luxemburg op den duur een soort "hulp" moeten krijgen zoals Ijsland indertijd?

@kelt
Als de EU een einde maakt aan de bevoorrechting van multinationals qua belastingheffing dan zullen deze bedrijven gewoon doorgaan met hun perverse methoden om de kosten te drukken en de winsten te maximaliseren. Dit kunnen zij doen zolang er internationaal een moordende concurrentie bestaat en zolang consumenten kopen zonder morele vragen te stellen. De mens wordt door zelfzucht gedreven maar hij houdt de schijn van onbaatzuchtigheid op.

Al kunnen nadenken?

In de jaren '50 had je het regionale boerenleven.
Daarna een hele nijverheid min of meer binnen de landsgrenzen.
Nu heb je appelen uit Australië, terwijl men in de fruitstreek een deel van de appelen weggooit.
Ik noem dit de wereld op zijn kop.

De staat geeft niks, de staat pakt af, steekt een deel van dit andermans geld in de eigen zakken, en gebruikt de rest om aanhang te kopen.
De staat verdient niks, want om te verdienen moet je eerst doen wat mensen willen aan de prijs die ze willen betalen. Staat dwingt. Dat is niet "verdienen".

Het regionale boerenleven werd economisch-planmatig uitgemoord door de politieke EU van weleer, die het grootste deel van haar buit gebruikte om grote massaproductie in de hand te werken middels selectieve (op basis van grootte areaal) sponsoring. Vele kleintjes weggerangeerd om nog enkele grote over te houden, die dan permanent (tot op heden ten dage) aan de staatslijn hangt.
Enerzijds is grootschalige productie positief, en laat specialisatie toe, anderzijds wordt het concurrentiemechanisme uitgeschakeld, en na zoveel decennia blijkt duidelijk dat het negatieve van dit laatste het positieve van het eerste ver overtreft.
Appelen en peren zijn een verhaal apart, door het politieke EU - Rusland conflict zogezegd wegens het neerhalen van het passagiersvliegtuig.
De EU sponsort fruitproductie en daarna sponsort ze fruitvernietiging (product op peren sproeien waardoor ze vlugger afvallen en wegrotten, met "vergoeding" voor het gederfde verlies.
Echter, als u dit de wereld op zijn kop wilt noemen, dan staat die al vele decennia op zijn kop.
Herinner hoe overheid in de jaren zeventig boeren premies gaf om fruitbomen te rooien. Een paar decennia later sponsort de overheid het planten ervan.
Dat is wat overheid doet, simpelweg omdat haar bestaansreden het weg kunnen lopen uit de echte economie is, en al haar over de tijd netto-nul zijnde activiteiten vormen gewoon de excuses ervoor.

Men moet toch eens een berekening maken hoeveel euro het per werkende belg kost aan het koningshuis, regeringsleiders, burgemeesters, en schepenen.
Ik doe een gooi : een paar euro per maand ??

Hoezo? Zonder die bevoorrechting staan die multinationals (of accurater, want dit kenmerk zegt op zich niks, eender welke bedrijven), 1 op 1 met nieuwkomers. Concurrentie moordt wanprestatie en beloont prestatie, waarbij prestatie gemeten wordt door klanten. Het is een correctiemechanisme dat voor betere producten en diensten en lagere prijzen en dus meer welvaart zorgt.
Het probleem echter is dat de centrale planning, spijts ze in de media voortdurend het omgekeerde kweelt, concurrentie SELECTIEF poogt uit te schakelen. Als bepaalde bedrijvengroepen prijzen afspreken dan noemt overheid dat fraude/illegaal. Als overheid en haar gesponsorde belangengroepen krak hetzelfde doen, dan noemt ze dat "harmonisatie".
De mens wordt door zelfzucht gedreven, maar is daartoe genoopt om anderen te helpen. Totdat overheid die vereiste afzwakt tot botweg uitschakelt.
Een uitstekend macro economisch voorbeeld hiervan is hoe overheden onderling de koersen van munteenheden afspreken. Ook reeds vele decennia, herinner het EU muntslangensysteem van in de tijd van Gaston Eyskens, en het plan van de Luxemburgse topbankier Werner. Al die "interventies" die overheden heden ten dage toen via hun centrale banken, staan in het teken van het afzwakken / limiteren van de onderlinge verschillen tussen munteenheden. Als de koers van 1 te hoog wordt opgedreven tov de andere, dan verzwakken ze die ene en versterken ze de andere.
De schaal van kartels en multinationals volgt gewoon de schaal waarop overheden samenwerken (lees: "harmoniseren"). Als overheden op wereldschaal hun zaakjes beginnen af te spreken, dan krijg je kartels en multinationals op wereldschaal.

Denkt u dat staat enkel bestaat uit de zaken die u opsomt?
Google eens op "overheidsbeslag".

Innovatie is modernisering, plus zaken die scheef lopen terug recht trekken.
Het een kan niet zonder de andere.

De EU lijkt me de facto net een grote verdediger van de belangen van de multinationals. Bedenk maar eens hoeveel makkelijker het is om er op europees vlak allerhande voordelige wetgeving door te krijgen ivgm dat in alle individuele lidstaten te moeten klaarspelen.