Politics.be - Frankrijk neemt in stilte afscheid van de rijkentaks

Die socialisten zijn echt hopeloze zielepoten. Van de eerste tot de laatste, zowat overal waar je ze bezig ziet...

Citaat:

Het was de symboolmaatregel bij uitstek in de presidentscampagne van François Hollande in het voorjaar van 2012. Met de socialist aan het hoofd van Frankrijk zouden ook de absolute grootverdieners hun steentje moeten bijdragen om de economische crisis het hoofd te bieden. Maar na amper twee jaar en amper resultaten is de veelbesproken rijkentaks van 75 procent gisteren discreet ten grave gedragen. De kroniek van een aangekondigde dood.

In februari 2012 voelt de socialistische presidentskandidaat François Hollande de hete adem van de nog linksere kandidaat Jean-Luc Mélenchon in zijn nek. Hij doet daarom een opgemerkt voorstel voor een in zijn ogen eerlijker belastingsysteem: een rijkentaks van 75 procent voor iedereen die meer dan een miljoen euro per jaar verdient. Want wie het meest verdient, moet voor Hollande ook de zwaarste lasten dragen.

Meteen krijgt Hollande zowat heel vermogend Frankrijk over zich heen, vooral bij werkgeversorganisaties en bedrijfsleiders is het protest groot. Toch legt het voorstel hem geen windeieren: Hollande haalt het bij de verkiezingen van zittend president Nicolas Sarkozy.

Na zijn verkiezing probeert de president de gemoederen nog te bedaren door te zeggen dat niet elke miljonair de taks zal moeten betalen. Bedrijfsleiders die hun onderneming van de hand doen, zullen bijvoorbeeld vrijgesteld worden. Maar één ding is zeker: de taks komt er.

Al is dat buiten de Constitutionele Raad, de Franse Raad van State, gerekend. Die maakt in december 2012 brandhout van het wetsvoorstel dat de belasting moet invoeren en ziet het als onwettig. In de kranten gonst het van de geruchten dat de taks volledig afgevoerd zal worden, maar premier Jean-Marc Ayrault is vastberaden: de regering zal een nieuw wetsvoorstel uitdokteren.

Dat komt er na veel wikken en wegen uiteindelijk in maart 2013, al is het behoorlijk afgezwakt. Het zijn niet langer de grootverdieners zelf die de belasting zullen moeten betalen, maar hun werkgevers of hun ondernemingen. Bovendien daalt de aanslagvoet naar 50 procent. Om toch aan het magische getal van 75 te komen, telt de regering er met een handigheidje de al bestaande 25 procent aan werkgeverslasten bij op. En om die werkgevers niet te veel voor het hoofd te stoten komt er een limiet op het te betalen bedrag. Dat mag nooit meer dan 5 procent van de omzet zijn. Tot slot mag de rijkentaks ter compensatie ook afgetrokken worden van de bedrijfsbelasting en zal ze enkel voor de lonen van 2013 en 2014 gelden.

Toch is het voor sommigen 'too little, too late'. De acteur Gérard Depardieu neemt de wijk naar Rusland, Bernard Arnault, de schatrijke topman van luxeconcern LVMH, verhuist naar ons land. Ook bij de grote voetbalclubs rijst er protest. Paris-Saint Germain berekent dat het 21 spelers op de loonlijst heeft staan die voor de rijkentaks in aanmerking komen. Een extra uitgave van 20 miljoen euro. Ook andere clubs als Bordeaux, Lille en Lyon zouden diep in de buidel moeten tasten.

Pover eindresultaat
Het eindresultaat is uiteindelijk, na twee jaar van politiek gekrakeel en borstklopperij, gering: in totaal werden niet meer dan een kleine 500 bedrijven, goed voor een duizendtal topverdieners, door de rijkentaks getroffen, en zal de maatregel volgens het Franse ministerie van Financiën 420 miljoen euro opgebracht hebben. Peanuts in een land met een staatsschuld van meer dan 2 biljoen euro.

De maatregel werd daarom niet verlengd en doofde gisteren in alle stilte uit. Meer zelfs, de Franse bedrijven kregen er ineens een cadeautje bij ter 'wiedergutmachung'. Het 'pacte de responsabilité en de solidarité' (pact van verantwoordelijkheid en solidariteit) dat gisteren inging bij onze zuiderburen, heeft voor de bedrijven een grootschalige lastenverlaging in petto. In totaal zullen de werkgevers dit jaar 6,5 miljard euro minder lasten betalen. Op die manier moeten de arbeidskosten naar omlaag en moeten de Franse bedrijven opnieuw competitiever worden.

Bron