Supe®Staaf |
18 januari 2015 13:15 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door C2C
(Bericht 7506169)
Af en toe ook aan de anderen denken. Neem nu een Marokkaanse vader die hier in de jaren '70 aankwam, hard werkte, en het goed meende. Vandaag ziet die zijn kinderen in een uitzichtloze situatie.
Zowel Burgemeester Somers van Mechelen als Burgemeester Bonte van Vilvoorde zegden in de media daarover iets interessants: van alle partijen in deze situatie van onrust, lijdt die van de ouders van moslimjongeren het meest.
De angst is drievoudig. Moslimvaders en moeders liggen 's nachts wakker van:
-de angst dat hun kind effectief zal radicaliseren
-de angst dat zij op straat door de autochtone bevolking zullen worden aangevallen
-de angst dat zij door hun eigen gemeenschap scheef worden bekeken
|
Ik beeld het me levendig in: als ik van mijn leven en dat van mijn gezin zo een puinhoop had gemaakt door moslim te blijven, dan verhuisde ik naar een moslimland.
Daar loopt het vol religiote faalhazen.
Ik zou er niet opvallen en niemand van mijn collega-debielen zou me scheef bekijken, want dan zijn we lekker met achterlijken ondereen.
Citaat:
Niet leuk. Volgens mij moeten we die ouderen ook sterk betrekken in het ontradicaliseren van hun kinderen. In een hopeloze situatie zijn ouders dikwijls de enigen die nog wat autoriteit kunnen laten gelden over ontsporende jongeren.
|
Niet nodig.
Spoor die ouders aan om samen met hun spruiten mee te gaan, en nooit meer terug te keren.
Onze maatschappij wordt er alleen maar beter op.
Klinkt dat radicaal?
Mogelijk.
Maar dat is een pluim die de moslimknuffelaars op hun hoed mogen steken.
Hun zalvende zever maakt me hoe langer hoe razender.
|