Me i.p.v mijn; is i.p.v eens...
 

Steeds vaker lees ik , tot mijn grote ergernis, dingen zoals: "me moeder en me zus" hebben...............of: " Het moet maar "is" gedaan zijn met ...
Ben ik de enige die me daaraan ergert?

Er zijn al voor minder kleine soepballenoorlogen uitgebroken.

Ja hun doen dat ook altijd, dat vin ik echt nog storender als d-t fouten!

Nog zoiets!!

Wat zit je nou eigenlijk te mierenneuken over spelling, terwijl je nog niet eens fatsoenlijk leestekens kunt plaatsen? Als er iets storend mag zijn bij het lezen, dan zijn het toch leestekens die slecht of in veelvoud werden geplaatst?

"Steeds vaker lees ik , tot mijn grote ergernis, dingen zoals: "me moeder en me zus" hebben...............of: " Het moet maar "is" gedaan zijn met ...
Ben ik de enige die me daaraan ergert?"



Trouwens: waar lees je zulke zaken? Op het Flairforum bij de kuisproductervaringen of in de hln.be-commentaar?

Nooit geleerd om fatsoenlijk te quoten Stomrammetje? Foei.

Waarom plaats jij een vraagteken achter een zin? Vraagtekens horen alleen geplaatst te worden achter een vraag!

En weerom ontbreekt een leesteken, ja, zelfs een vervoegd werkwoord en een persoonlijk voornaamwoord in je post.

Als je je stoort aan spreektaal die fonetisch wordt geschreven, wees dan niet zo gruwelijk hypocriet en hou bijwijlen eens een hand boven je hoofd om te zien wie eronder staat.

En wederom ontbreekt ER een leesteken; ja.
Bedoel je dat?

Sorry, oma, maar het waren effectief twee vraagzinnen. In de eerste is er duidelijk sprake van inversie, hetgeen meteen al duidt op een vraag en met de tweede zin is er ook helemaal niets mis.

houd

Wat zijn vraagzinnen?

Piss off, grandma.

Hopelijk kan je een definitie geven van vraagzinnen.

Sorry, ik had je antwoord niet gelezen.

Hij staat al te prijken in het postje hierboven, oma.

Redelijk touché allemaal.

Ik heb nooit begrepen waarom mensen zich geroepen voelen meerdere uitroepings- of vraagtekens na elkaar te plaatsen.

Terwijl "is" in plaats van "eens" kan wijzen op een gebrekkige ontwikkeling of snelle schrijfstijl, wijst dat namelijk op een mogelijke psychologische deficiëntie - wat veel verontrustwekkender is.

Kundig verwoord!

Waarom je mij steeds oma of bomma of grandma noemt weet ik niet. Je kent mij niet. Ik weet wel dat indien je mij nog 1 keer zo noemt, ik je zal rapporteren.