"Leven mogelijk op miljarden planeten in onze Melkweg"
 

"Leven mogelijk op miljarden planeten in onze Melkweg"
http://www.hln.be/hln/nl/961/Wetensc...hln=obinsource

Waar of niet waar ??
In geval van waar , op het moment voor ons onbereikbaar !!
Of zou de mens in staat de lichtsnelheid te doorbreken ??
Of via toekomstige teleportatie ??
http://nl.wikipedia.org/wiki/Teleportatie
http://www.knack.be/nieuws/wetenscha...al-146551.html

Dat wil zeggen dat er nog miljarden extra sossen zijn in het universum. Tenzij men daar al verder staat in de evolutie en er in geslaagd is om die ziekte uit te roeien

:lol: ▂▃▄▅▆▇█▓▒░ΓOΓ░▒▓█▇▆▅▄▃▂ :lol:
:lol: ▂▃▄▅▆▇█▓▒░⅃O⅃░▒▓█▇▆▅▄▃▂ :lol:

En miljarden vreemdelingen die hier stemrecht en ziekenkas gaan krijgen.

Lukt quasi niet.
het zou al een half jaar of zo duren om op Mars te raken.
Voyagers zitten nog maar net in interstellaire ruimte.

Miljarden bewoonbare planeten is mooi, en leven zal niet superzeldzaam zijn op die planeten. Maar iemand om mee te praten? Onze zon en planeet zijn ongeveer 4,5 miljard jaar oud, als je 4,5 miljard jaar terug zou reizen naar een willekeurig punt in onze geschiedenis en vervolgens de hele planeet uitkamt naar tekenen van beschaving vind je miljoenen malen, zo niet vaker, bewijs van simpele gereedschappen. Je treft enkele duizenden malen beschavingen aan die kunnen schrijven en grote rijken kunnen organiseren, je vind zo'n 100 keer een beschaving die iets met ruimtevaart doet of zou kunnen gaan doen binnenkort en je ontdekt nul beschavingen die serieuze interplanetaire reizen kunnen maken. Stel nou eens voor dat de aarde representatief is voor de andere planeten in de Melkweg, dan is er op slechts duizenden van die miljarden planeten leven is dat ook maar enigszins nadenkt over wat een ster is er met wat voor strijdwagen je er zou kunnen komen. Is dat een goed statistisch model voor de rest van de Melkweg? Geen idee, je kan bijvoorbeeld opperen dat met het verstrijken van de tijd de kans op beschavingen groter wordt, en de schatting dus te laag is. Je kan ook zeggen dat er sprake is van een sampling bias, als wij geen beschaving hadden hadden we deze schatting niet gedaan, dus de schatting ligt eerder te hoog dan te laag. Je kan ook zeggen dat de sampling size simpelweg te laag is, je kan niks zeggen over andere planeten met behulp van die van ons. Feit blijft dat het enige model dat we hebben geen enorme hoeveelheid beschavingen voorspelt.

En daarbovenop komt nog het lichtsnelheid probleem. Dat is geen kwestie van "mensen van twee eeuwen terug geloofden ook niet dat het mogelijk was met 30 km/h met de trein te reizen". Dat ging over technische of medische limitaties, dit gaat over de aard van het universum. Als onze beste benaderingen van de werking van het universum kloppen kan je simpelweg niet sneller reizen dan het licht, en kost alles dat er ook maar bij in de buurt komt bakken en bakken vol energie. Er zijn een aantal alternatieven waarin wel mogelijkheden bestaan tot wormgaten en dergelijke, maar vaak zijn dit gezochte voorbeelden, er worden wat dimensies toegevoegd omdat je dan sneller dan het licht zou kunnen reizen. Als we inderdaad in een Einsteiniaans universum leven stelt dat flinke beperkingen aan het bereik van beschavingen. De dikte van de Melkweg (grofweg 3000 lichtjaar) voor het gemak even negerend is de oppervlakte van de schijf ongeveer 100.000x100.000 lichtjaar, of tien miljard vierkante lichtjaren. Als er in die schijf honderd beschavingen zijn die serieus ruimtevaren (en daar horen wij dus al niet bij) hebben zij ieder 100 miljoen vierkante lichtjaren tot hun beschikking, dat is grof weg een gebied van 10.000x10.000 lichtjaar (met dus nog een diepte van 3000 lichtjaar). De dichtstbijzijnde buren liggen dan op ongeveer 10.000 lichtjaar afstand. Dat wil zeggen dat als beschaving A een radio-boodschap alle kanten op de ruimte in slingert, en beschaving B die opvangt en per direct hun snelste schip stuurt om contact te maken met A, dat er minstens 20.000 jaar verstreken is voor er contact is gemaakt. Dat is best een hoop. En zoeken naar willekeurige beschavingen zonder de technologie om te luisteren of te antwoorden is alleen maar veel en veel moeilijker. Het koloniseren van duizenden kubieke lichtjaren aan zonnestelsels is verder vooral een enorme rotklus, en vrij saai op een gegeven moment. Daar komt nog bij dat we geen idee hebben hoe lang de gemiddelde galactische beschaving overleeft. Ze zullen niet zomaar door een natuurramp overlijden, zelfs niet door een gamma ray burst, en zelfs een interne oorlog zal een aangelegenheid worden die duizenden jaren moet duren om zelfs maar de kans te krijgen tot uitroeiing te leiden. Van de andere kant zijn er in onze geschiedenis ook heel wat beschavingen soort van zomaar verdwenen. Als rijken snel vallen, verkennen ze minder gebied.

Oftewel: Als er nooit een supergemakkelijke goedkope snelle manier van ruimtereizen gevonden wordt, is dat met terugwerkende kracht een hele goede reden waarom het hier nog niet krioelt van de ruimtetoeristen.

Wat zal de toekomst (ons) brengen ??
Of bestaat er een paralleluniversum welke tot op heden nog niet
opmerkte of niet kunnen opmerken (met onze huidige apparatuur) ??

Inderdaad.

Wat verstaat men onder "leven" ???
Leven zoals op ons bolleke ???

dat Belgie maar al gevangenissen begint bij te bouwen !

Ik zou zeggen: natuurlijk is/was er elders leven. Eencelligen tot intelligente wezens. Of die intelligente wezens ze er gelijktijdig met ons zijn, dat is een andere vraag. Misschien waren ze er wel een miljard jaar geleden, en nu niet meer.
Neem aan dat, wat Bovenbuur zegt, de limiet aan haalbare snelheid absoluut is, is de kans dat iemand ons kan bereiken, of wij ooit iemand zullen bereiken (nagenoeg) nul.

Aan de andere kant: Einstein heeft gelijk tot iemand zijn theorieën weerlegt.
De 'bewezen' wetten uit de wetenschap zijn juist tot iemand ze weerlegt.

Het enige wat eventueel zou lukken is zo'n soort Space shuttle waarin generaties gewoon wonen leven en werken, nageslacht op laten groeien en die dan weer verder nageslacht produceren. Allemaal ondertussen op weg naar "planeet X".

Tegen dat ze eraangekomen zijn weet nageslacht generatie XXXXXXX zelfs niet meer waarover ze het hebben als het over "aarde" gaat.

Robert A. Heinlein: Verdwaald tussen sterren.

Een generatieschip. Niet nieuw, dat idee.
Wel te bouwen met de huidige technologie.
Als we nu eens verrek fabrieken in baan rond de aarde zouden plaatsen.

Er zitten nog een aantal haken en ogen aan bijvoorbeeld het life support system, wat nog moeilijker wordt als je bijvoorbeeld ook nog voedsel wilt verbouwen, plus dat het gewoon lastig blijft om zonder aanvoer van nieuwe grondstoffen of energie (er zijn nogal weinig energiebronnen die je af kan tappen in de interstellaire ruimte, sterrenlicht opvangen schiet nou niet bepaald op). Maar het is in ieder geval wel iets waarover iedereen het eens kan zijn dat het ruim mogelijk is binnen de bekende beperkingen van het universum.

Het probleem met een generatieschip daarnaast is dat je van een startpunt naar een doel reist, en er zijn nogal veel doelen in de Melkweg. Een alternatieve aanpak zijn Von Neumann machines: robot-raketten die zichzelf kunnen repareren en bijtanken op hun doelplaneet, en daar kopieën van zichzelf kunnen maken, waarna elke raket richting een eigen nieuw doel vliegt. Op die manier kan je alle kanten tegelijk op verkennen, in een bol dit zich uitzet met misschien wel procenten of tientallen procenten van de lichtsnelheid, als de apparaten goed genoeg zijn. En als de voortstuwing een beetje slim gebruik maakt van bijvoorbeeld een idee als zonnezeilen ben je niet eens super afhankelijk van precies de goede planeten met de juiste hulpbronnen vinden. Het nadeel is tweeledig. Enerzijds ben je nog steeds niet zelf naar de sterren aan het reizen, en ook als je raketten een radio achterlaten bij elke beschaving die ze vinden ben je nog steeds met een vertraging van jaren zo niet millennia aan het praten. Anderzijds heb je vrij weinig controle over je ruimte-konijnen plaag zodra je de eerste raketten loslaat. Wie weet wat je allemaal vernielt daar buiten. Dat zou pas een belabberd first-contact scenario zijn, als er een groot ruimteschip landt, vliegende robotjes al onze uranium, plutonium en zwaar water oogsten, onze rare earth minerals worden gebruikt om een kopie van het ruimteschip te maken en ze vervolgens met zijn tweeën weer vrolijk wegvliegen. En bedankt hè, aliens die misschien wel al tienduizend jaar dood zijn.

Nu ik dat zo uittyp wil ik daar trouwens graag een hele slechte film over zien, een soort Independence Day die eindigt met dat het hele verzet zinloos is en het ruimteschip simpelweg klaar is met ons. Ik zie een rol voor Tom Cruise.

Als die warptheorie of een andere loophole wel blijkt te kunnen sta ik overigens vooraan mee te dansen hoor. Lijkt me wel leuk, weet alleen niet hoe realistisch het is.

De energiebron kan je gewoon meenemen. Het is prima mogelijk kweekreactoren te bouwen en genoeg splijtstof mee te nemen voor de hele trip en nog wat meer.
Een afvalprobleem is er niet echt in de ruimte. Gooi het gewoon naar een geschikte zon. Langs de andere kant , waarom zou je het gewoon weggooien? Beter te recycleren tot wat dan ook, al was het maar massa voor de stuurraketjes.
Een doel is prima op voorhand te kiezen hoor.
Generatieship
Grey Goo, Von Neumans War
Te laat. Oblivion is al gemaakt.

Tegen dat ze aankomen bestaat planeet x zelfs niet meer.

We spreken toch over een reis die miljarden jaren gaat duren, ik vrees dat de naftbak te klein gaat zijn.

Eens vragen aan Dirk Frimout en/of Frank Dewinne ?

met alle respect, maar dat zijn twee amateurkes in vergelijking met de topwetenschappers die dergelijke ruimteschepen zouden moeten ontwikkelen.

Dat is net hetzelfde als gaan vragen aan Boonen of Devolder hoe zij denken de nieuwste carbonfiets te gaan maken die nog sneller en lichter is. Het is niet omdat ze met die dingen goed kunnen rijden dat ze er daarom ook fundamentele verbeteringen aan kunnen doen hé