Bs'd
NIEMAND is geïnteresseerd in het lot van de palestijnen. Niet de arabieren, niet de link
SSen, niemand.
Dat wil zeggen, als er echt geen mogelijkheid is om Israel de schuld te geven van de problemen van de palestijnen. Mocht dat wel het geval zijn, dan staat link
SS vooraan om moord en brand te gillen en Israel te beschuldigen van alle mogelijk misdaden, maar het liefst oorlogsmisdaden en/of genocide.
Het bewijs daarvoor zien we weer nou ISIS bezig is om een heel palestijns kamp in Syrië uit te moorden, en de hele wereld zwijgt als het graf en steekt geen poot uit.
Er is geen mens geïnteresseerd in wat dode arabieren.
Als er geen mens een poot uitsteekt voor 200.000 dode Syriërs, dan kan niemand verwachten dat er ingegrepen wordt als er een paar tienduizend palestijnen in Syrië vermoord worden door hun moslimbroeders.
Arabieren onder elkaar. Dus zwijgt het westen, zwijgt de arabische wereld, zwijgt de VN, geen spoedzittingen van de veiligheidsraad, wat wel gebeurt als Israel wat huizen bouwt.
We weten nu dus hoe de vork in de steel zit als er weer hysterisch gegild wordt over 2000 dode terorristen in een oorlog die ze zelf begonnen zijn, of over een blokkade, over over een vermeende "bezetting". Het is volledige hypocrisie, niets meer dan een dekmantel voor hun jodenhaat, een stok om de joodse hond mee te slaan.
Waarom zet niemand zich in voor Palestijnen in Syrië?
maandag 6 april 2015 | Aviel Schneider
De jihadisten verjagen de Palestijnen uit hun vluchtelingenkamp Yarmoek aan de rand van Damascus. De laatste dagen zijn nog 2000 Palestijnen gevlucht uit het Syrische vluchtelingenkamp, volgens bronnen bij de Syrische oppositie.
De Israëlische en Palestijnse media volgen dagelijks de laatste ontwikkelingen in Yarmoek, waarin nog minder dan 16.000 Palestijnen leven. Syrische Palestijnen smeken via de media om hulp, maar niemand grijpt in. 'Vandaag heb ik mij op de gebombardeerde straten gewaagd, op zoek naar voedsel voor mijn kinderen,' zei een 30-jarige Palestijn, genaamd Machmoud, per telefoon tegen het Israëlische dagblad Yediot Achronot. 'Gisteren werd mijn buurman neergeschoten door sluipschutters. Vandaag hebben we hem begraven. We leven in een hel. Het hele kamp is omsingeld en we hebben niets te eten'.
Via de Israëlische krant smeekt Machmoud Israël om hulp. 'Jullie zijn barmhartiger dan al de Arabieren in het Midden-Oosten. De jihadisten hebben het kamp veroverd. Andere milities schieten in het rond en Assads soldaten beschieten alle anderen. En wij? Wij zijn bang en wachten op de bevrijding. Jihadisten van IS onthoofden Palestijnen'. Soortgelijke berichten staan in de Palestijnse media. Een dag later berichtte ook de Israëlische website NRG over telefoongesprekken met Palestijnen in Yarmoek.
De Palestijnse president Machmoud Abbas en zijn PLO vertegenwoordiger in Syrië, Anwuar Abed Al-Hadi, benadrukten herhaaldelijk, dat ze hun Palestijnse broeders en zusters in Syrië niet kunnen helpen. In dit geval gaan ze niet eens naar het Internationaal Strafhof in Den Haag of roepen de VN of de EU op om in te grijpen bij de brutale verovering door de jihadisten.
De Palestijnen passen ervoor op om een tactische fout te maken tegenover de soennitische jihadisten, omdat die hun woede naar andere Palestijnse kampen zouden kunnen uitbreiden. Abbas en Al-Hadi roepen alleen de islamitische milities en de Syrische regering ertoe op om de Palestijnen in Yarmoek te sparen. Al het andere heeft vanuit Palestijns perspectief geen politieke invloed.
'Wanneer Israël zich zo verschrikkelijk had gedragen tegenover de Palestijnen, dan was Israël al lang door de hele wereld aangeklaagd', zei een Palestijnse journalist uit Nabloes tegen Israel Today. 'Dat niet alleen, jullie worden voor al het mogelijke aangeklaagd wat niet eens een aanklacht waard is en het Westen slikt het'. Zelfs wanneer hij dit cynisch bedoelde, is het een tragisch feit.
In gesprekken met Palestijnen die men kent, hoor je van hen hetzelfde standpunt. 'De Palestijnse leiding vertrouwt het niet om afspraken te maken met de jihadisten van het Islamitische Kalifaat – wel met Israël.'
Maar zelfs het Westen zwijgt, en reageert niet op de smeekbeden van de Palestijnen in Syrië, zelfs UNRWA niet, die Israël voortdurend aanvalt voor al het lijden van de Palestijnen in de Gazastrook.
Hoezeer de wereld zijn mond houdt en niet ingrijpt om de Palestijnen te helpen, komt zelfs tot uitdrukking in Palestijnse cartoons. In een andere cartoon is de Palestijnse vader Mohammed Dura met zijn zoon Jamal te zien, tijdens de Tweede Intifada (2000) in de Gazastrook. Toen verborg hij zich achter een vat tijdens de schotenwisseling, en 15 jaar later vallen Assads soldaten Palestijnen in Syrië aan met vaten vol explosieven die ze uit de lucht laten vallen.
En in de Palestijnse media verontschuldigt de Palestijnse leiding zich steeds weer, dat ze in dit geval niets kunnen doen. En meteen gaat de kritiek op Israël verder: 'Benjamin Netanyahu is zoals de islamitische leider Abu Bakr Al Baghdadi en de Joodse Staat Israël is net zo brutaal als het islamitische kalifaat', zei gisteren de Palestijnse onderhandelaar Saeb Erekat. En deze kritiek uitte hij luidkeels, omdat Israël Palestijns belastinggeld vasthoudt, onder meer omdat de Palestijnen het Israëlische elektriciteitsbedrijf nog het bedrag van 2 miljard shekel (ongeveer 460 miljoen euro) verschuldigd zijn.
