Steenrijk, talentvol, en fataal ongelukkig
 

Ik hoor juist Whitney Houston, Count on Me (1996).
48 jaar. Pillen en alcohol.

https://www.youtube.com/watch?gl=BE&v=5xz35qkDwzY

wie zijn ze, wat doen ze.

Opgelet: tragikomische inhoud

:roll::roll::roll:
Houston overleed op 11 februari 2012 op 48-jarige leeftijd.

Je hebt deel-intelligentie (vb. zeer goed in talen, geen fluit in wiskunde). Kan zeer uitgesproken zijn bij o.a. autisten.

Je hebt ook deel-talenten. Met het een of ander deel-talent ben je niks, als je er niet in slaagt om gelukkig te leven.


Doet me via via denken aan dat grapje:
recruiter: noem eens een negatief kenmerk van je persoonlijkheid
sollicitant: ik ben zeer open en eerlijk in mijn woorden
rectruiter: meneer, dat beschouwen wij in ons bedrijf niet als negatief
sollicitant: wat jij beschouwt in het bedrijf, interesseert me geen zier.

.

Niet iedereens internet is even snel.

Geld maakt niet gelukkig (maar het helpt wel).

Dit liedje beschrijft het ongeveer ;-) => https://www.youtube.com/watch?v=vKcINnH1Xf4

Is hij dood misschien?

Count on me, versie 1996 :rofl:

Ik zei altijd tegen een vriend, personeelsdirecteur bij de katalysatorfabriek van Shell Gent: geld maakt niet gelukkig, maar het is een goede katalysator.

Geld maakt niet gelukkig, zei de arme (en hij keek met afgunst)
Meedoen is belangrijker dan winnen, zei de verliezer (maar hij had toch graag gewonnen)
De lengte is niet belangrijk, zei de man met de kleine fluit (en stil hoopte hij dat hij toch groter geschapen was)

Inderdaad: loser-winner problematiek hier. Alsof winners altijd blijven winnen en losers altijd blijven losen. Het leven zit zo simpel niet in elkaar.

:lol: Ik hoef u waarschijnlijk niets wijs te maken over de pro's en contra's van geldgebrek.

Ja maak me eens iets wijs over de pro's.

Iemand met geldgebrek zal intens genieten van zaken die voor de welgestelden evident zijn. Een warme douche, een deftige maaltijd, de fiets van nonkel Jef, enz...

Winners zijn BLAZÉ.
Niet meer kunnen genieten van de kleine dingen.

Diegenen die het gevoel van schaarste kennen en zich later verrijkt hebben zullen er wel van genieten zeker? Maar ja, net zoals armzaligheid went, went luxe ook snel zeker?

Alles went, zeggen ze. Wellicht went luxe sneller. En dat wennen stompt de empathie af bij de meesten, daar twijfel ik niet aan.

Maar een arme drommel is niet noodzakelijk meer empathisch dan een rijke. De arme zal vaak ook niet begrijpen wat de zorgen van de rijke zijn. Hij zal die ook minimaliseren. Er wordt al snel door velen aangenomen dat materiële rijkdom automatisch leidt naar emotionele rijkdom. Op dat moment is de empathie bij de minder gegoeden ook al afgestompt.