Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Sukkelaar
(Bericht 7758183)
Hoe kun je het nu eens zijn met een verbod aan de overheid om fin. schulden aan te gaan?
Kijk eens naar jezelf : hoe heb je je eigen woning gefinancierd; zelfde vraag over je personenauto.
|
De reden is dat ik een prive entiteit ben die enkel maar kan bekomen wat ik zelf ook produceer. Ik kan geen beslag leggen op andermans' productie. Als ik dus een "investering" wil doen, of reeds vandaag beginnen met een consumptie (huis en auto) en ik heb nog niet genoeg productie gedaan en opzij gezet (niet geconsumeerd en dus gespaard), dan moet ik wel een lening aangaan, om met mijn toekomstige productie die huidige consumptie af te betalen.
Maar een staat is een entiteit die het privilege heeft om spul af te pakken van anderen, en een staat is ook een entiteit die zelf maar weinig produceert.
Een staat moet dus op geen enkele wijze "toekomstige productie beloven om vandaag iets kunnen te betalen en consumeren". Een staat NEEMT dat gewoon, door belastingen.
Als een staat een spoorweg wil aanleggen, dan kan de staat vandaag de belastingen verhogen voor die spoorweg, en morgen heeft de staat het geld om die spoorweg te betalen.
Daar zijn maar een paar uitzonderingen voor: wanneer de staat ZULKE GIGANTISCHE infrastructuurwerken wil doen, dat zij fiscaal niet draagbaar zijn in 1 jaar, dan kan de staat inderdaad een kortlopende lening aangaan om die fiscaliteit over enkele jaren uit te spreiden.
Wat de staat eigenlijk doet, is in UW naam voor U een lening aangaan om UW fiscaliteit wat te spreiden als het om gigantische en uitzonderlijke uitgaven gaat.
Bijvoorbeeld: stel dat men vaststelt dat de zeespiegel sterk stijgt, en dat er een soort van gigantisch Deltawerken project nodig is, die 2 keer het BNP zal kosten. Dan moet de staat dat wel spreiden, bijvoorbeeld, door dat over 10 jaar te lenen en U die fiscaliteit (want uiteindelijk zult ge het toch moeten betalen, fiscaal, he !) uit te smeren over 10 jaar. Dan krijgt ge gedurende 10 jaar een 20% belastingsverhoging, in plaats van zelf twee keer uw jaarloon als belasting moeten af te geven en zelf in uw spaargeld moeten te gaan, of een lening aan te gaan om uw belastingen mee te betalen.
Dat is voordelig als de staat betere leenkondities kan bekomen als gij.
Maar zulke uitzonderlijke en quasi catastrofale investeringen niet beschouwd, zou het goed beheer zijn, en logisch zijn, dat de staat een ongeveer constant investeringsniveau handhaaft: dit jaar is het een spoorlijn, volgend jaar is het een autostrade, dan is het een nieuwe villawijk voor de politici, nadien is het een tunnel onder een rivier....
Als dusdanig heeft de staat de middelen uit zijn fiscale inkomsten om constant zijn investeringen mee te financieren. Er is geen enkele reden om leningen aan te gaan om die fiscaliteit naar binnen een paar jaar te verschuiven, want binnen een paar jaar gaan er andere investeringen moeten gebeuren. Men moet de investeringen van morgen niet opsnoepen voor vandaag.
Het grote verschil met een individu is niet alleen het feit dat een individu geen beslag kan leggen op andermans' spul en de staat wel, maar bovendien dat een individu een "levenscyclus" heeft, en de staat normaal gezien niet. Jij gaat een lening aan als je JONG bent om een huis te kopen, omdat je dan nog niet veel hebt geproduceerd, maar je wel nog veel toekomstige productie hebt, terwijl je wel NU een huis nodig hebt. Er lag in jouw geval meer productie in de toekomst, en uw nood voor een investering in een huis was NU. Je moet, gedurende je leven, niet constant huizen kopen. Een is genoeg om in te leven, en je hebt dat nodig in het begin van je volwassen leven. De onbalans tussen het gros van uw productie in de toekomst, en de eenmalige nood voor investering nu, maakt dat een lening de goeie oplossing is.
Maar bij een staat is dat niet zo (tenzij catastrofale nodige investeringen). Die is in continu mode bezig met te consumeren en met te investeren. Er is geen tijdsasymetrie bij een staat.
Het neo-Keynesianisme dacht dat er een asymmetrie was: economische expansie. Die dacht dat bij continu economische groei, er meer en meer productie in de toekomst lag, en dat het dus voordelig zou zijn om daar een fractie reeds naar "nu" te halen. Als uw economie de komende 300 jaar aan 5% gaat groeien, dan is dat continu een beetje alsof je een jonge gast bent die meer en meer gaat verdienen. Je kan je dus nu al je Porsche kopen, hoewel dat NU duur lijkt, ga je binnen 10 jaar lachen om die kosten. En binnen 10 jaar lijkt een straaljager duur, maar binnen 20 jaar ga je lachen om de prijs van die straaljager. Op die manier kan je alles 10 jaar eerder beginnen consumeren en ervan genieten. Dat is de basis gedachte van het neo-Keynesianisme: schulden worden niet afbetaald, ze groeien weg.
Dat is zoals een Ponzi schema: dat valt zwaar op zijn smoel als de groei stopt.
