Bad Attila |
7 augustus 2015 09:01 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus
(Bericht 7768643)
Alle benoemingen op dat niveau zijn zonder uitzondering politiek. Dat is nog nooit anders geweest en zal ook nu niet veranderen. Een minister werkt liefst met een vertrouwenspersoon als directe link naar de administratie. En dan put men uit 'eigen reservoir'. Eigenlijk logisch : zo heb je als minister het minste last van ongewenste informatielekken naar andere partijen toe. Lekken zowel naar de coalitiepartners als naar de oppositie toe.
NVA zal zeker iemand vanuit het eigen adressenboekje voordragen voor deze functie.
Niet-politieke benoemingen op dat niveau zijn een illusie.
|
Ik heb ondertussen toch al een paar ministers gekend, van verschillende politieke hoeken, en eerlijk gezegd moet je dat probleem niet overschatten.
Ervaring heeft mij geleerd dat de vertrouwensrelatie tussen een minister en zijn topambtenaren vooral een kwestie van personen is. Behalve met één minister hebben wij steeds heel goed samengewerkt, al waren de partijen (en soms de taalrol) verschillend. En als bij toeval kon niemand met die bewuste minister werken, ook de topambtenaren met hetzelfde etiket niet.
Het is enkel wanneer er politieke spelletjes gespeeld worden in administratieve dossiers, dat de link topambtenarij - minister belangrijk wordt. Want de minister gaat dan inderdaad zaken doen en vertellen je niet deugen en soms zelfs ronduit gevaarlijk zijn. Partijsoldaatjes binnen de administratie zijn dan heel nuttig om de interne kritiek de mond te snoeren.
Maar zelfs dan heb ik het, vanuit mijn departement althans, nooit geweten dat er 'gelekt' werd. Of, jawel, een keer, jaren geleden.
De meeste topambtenaren die ik ken maken dan ook heel duidelijk een verschil tussen hun partij, en hun functie.
Kortom, in zoverre het gaat om de meest bekwame mensen, is een politieke kaart eigenlijk geen issue.
|