| Guinevere |
27 augustus 2015 10:40 |
Irak: totale vernietiging door invasie en bezetting
De mens is nogal kort van geheugen precies...
Citaat:
http://www.dewereldmorgen.be/artikel...e-en-bezetting (2011)
Tot 31 procent van de naar schatting anderhalf miljoen soldaten die terugkeren uit de oorlog in Irak lijden aan depressie of een posttraumatische stressstoornis, die hun werk, relaties en hun leven thuis zeer nadelig beïnvloeden. Dit blijkt uit een studie door onderzoekers van het Amerikaanse leger. Zowel in 2009 als in 2010 stierven meer Amerikaanse soldaten door zelfmoord dan in gevechten.
De oorlog tegen Irak is de oorzaak van de economische crisis
deze oorlog heeft de VS en de rest van de wereld in een economische crisis gestort en duidelijk de grenzen aangetoond van de Amerikaanse macht. Het Iraakse verzet tegen de bezetting is mede verantwoordelijk voor het verval van Amerika, zoals die al voorspeld werd in 2004: “We zullen de bezetter hier in Irak vastpinnen, hun middelen en mankracht uitputten en hun wil breken om te vechten. Wij zullen hen zoveel laten investeren als ze kunnen stelen, zo niet meer. Wij zullen de stroom van onze gestolen olie verstoren en dan stoppen, waardoor hun plannen nutteloos worden.”
Nobelprijswinnaar Joseph Stiglitz berekende de kostprijs van de oorlog
Joseph E. Stiglitz, Nobelprijswinnaar en één van de ondertekenaars van de bovenvermelde verklaring, berekende de kosten van de oorlog in Irak, in zijn in 2008 verschenen boek 'The Three Trillion Dollar War'. Hij concludeert: "Er bestaat niet zoiets als een gratis lunch, en er is niet zoiets als een gratis oorlog. Het Irak-avontuur heeft de Amerikaanse economie ernstig verzwakt en de ellende gaat veel verder dan de hypotheekcrisis. Je kan geen 3.000 miljard dollar uitgeven - ja, 3.000 miljard dollar - aan een mislukte oorlog in het buitenland en daarvan in het binnenland niet de pijn voelen".
Het wordt nog erger
...
Nog dramatischer zijn de gevolgen voor het Midden-Oosten zelf. Een rapport gepubliceerd door de Strategic Foresight Group in India in een boek getiteld 'De kosten van het conflict in het Midden-Oosten', heeft berekend dat de conflicten in het gebied de afgelopen 20 jaar aan de landen en de mensen van de regio 12 biljoen dollar (12 duizend miljard dollar!) heeft gekost. Het Indiase rapport voegt eraan toe dat het Midden-Oosten "een recordbedrag aan militaire uitgaven heeft besteed in de afgelopen 20 jaar en wordt beschouwd als de meest bewapende regio in de wereld."
De dramatische gevolgen van de zogenaamde 'bloeiende democratie' voor Irak
Het oorlogsgeld van de Amerikaanse belastingbetaler heeft niet alleen de Amerikaanse economie geruïneerd en de rest van de wereld in een economische crisis gestort, het heeft ook een soevereine natie verwoest die geen deel wenste te worden van de 'New World Order'. De dramatische situatie in Irak staat in schril contrast met de positieve echo's over 'vooruitgang in Irak' in de massamedia.
Desinformatie: een strategisch wapen van de oorlog
“Dit jaar bedragen de uitgaven voor de Pentagon Public Relations, voor het 'winnen van de harten en de geesten' in binnen-en buitenland, naar verwachting tenminste 4,7 miljard dollar", meldde de Nieman Foundation for Journalism aan de Harvard University in 2009, zich afvragend waar de grens ligt tussen nieuws en propaganda.
Een nooit geziene humanitaire ramp
De VN-Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen (UNHCR), António Guterres, heeft geconstateerd dat Irak 's werelds bekendste conflict is, maar de minst bekende humanitaire crisis. Laten we daarom eens enkele van de verwoestende 'resultaten' bekijken van de Irak-oorlog en bezetting, die de Amerikaanse elite bestempelt als een 'bloeiende democratie':
1,45 miljoen slachtoffers. Het aantal is schokkend en ontnuchterend. Het is minstens tien keer groter is dan de meeste schattingen geciteerd in de Amerikaanse media, maar het is gebaseerd op een wetenschappelijke studie van gewelddadige Iraakse doden als gevolg van de VS geleide invasie van maart 2003;
Iraakse kindersterfte is toegenomen met 150 procent sinds 1990, toen de VN-sancties voor het eerst werden opgelegd;
In 2008 waren slechts 50 procent van de lagere schoolkinderen aanwezig in de klas, tegenover 80 procent in 2005;
In 2007 waren er 5 miljoen Iraakse weeskinderen, volgens de officiële statistieken van de regering;
Er zijn tussen de 1 en 2 miljoen weduwen in Irak;
Volgens cijfers van het VN-vluchtelingenagentschap, zijn er nu 2,7 miljoen ontheemde Irakezen en 2,2 miljoen vluchtelingen, vooral in de buurlanden. Eén op de zes Irakezen is ontheemd. De Iraakse Rode Halve Maan schat dat meer dan 83 procent van de ontheemden in Irak vrouwen en kinderen zijn, en de meerderheid van deze kinderen is jonger dan 12;
Meer dan acht miljoen Irakezen hebben humanitaire hulp nodig;
70 procent van de Irakezen hebben geen toegang tot drinkbaar water. De werkloosheid bedraagt officieel 50 procent, 70 procent onofficieel. 43 procent van de Irakezen leeft in bittere armoede.
4 miljoen mensen hebben gebrek aan voedsel.
80 procent van de Irakezen hebben geen toegang tot effectieve sanitaire voorzieningen;
Slechts 60 procent van de 4 miljoen mensen die afhankelijk zijn van voedselhulp, hebben toegang tot rantsoenen van het Public Distribution System (PDS) tegenover 96 procent in 2004;
Irak heeft geen geld meer voor het betalen van uitkeringen voor weduwen, landbouwgewassen en andere programma's voor de armen, vertelde de parlementsvoorzitter op 21 november 2010, dit in één van 's werelds meest olierijke naties;
Verscheidene Iraakse minderheden: Chaldeeërs, Syrisch-orthodoxen, Assyrische en Armeense christenen, Yezidi en Mandean-gemeenschappen lopen het risico uitgeroeid te worden omdat zij geconfronteerd worden met ongekende niveaus van geweld, volgens een rapport van de Minority Rights Group International;
Volgens een Oxfam-rapport, kreeg 33 procent van de vrouwen geen humanitaire hulp sinds 2003, 76 procent van de weduwen hadden geen pensioen ontvangen, 52 procent was werkloos, 55 procent was ontheemd sinds 2003, en 55 procent was het slachtoffer van geweld;
Jaren van instabiliteit en oorlog hebben geleid tot tussen de een en twee miljoen vrouwelijke gezinshoofden (FHoH) in Irak: weduwe, gescheiden, of zorg dragend voor hun zieke echtgenoot. Slechts 2 procent van deze vrouwelijke gezinshoofden werkten regelmatig, volgens de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM).
|
|
