| De schoofzak |
9 september 2015 16:28 |
Kijk- en luistergeld terug ? of bRT betaaltelevisie ?
De bRT moet besparen en ze beginnen te janken.
De Schoof is van mening dat de bRT volledig geprivatiseerd moet worden.
We hebben geen krant die publiek is; geen weekblad; geen maandblad; en ik zie niet in waarom wel een publieke tv-zender of radio-omroep.
Voor mijn part, maken ze er een private zender met betaaltelevisie van; als de nieuwe eigenaar denkt dat dit commercieel beter is dan een gewone private zender zoals we er al een paar kennen.
‘Laat Vlaming weer betalen om naar openbare omroep te kunnen kijken’
http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf2015...c-70bf7ff192f1
Citaat:
Vergeet de slogan ‘Radio 2, altijd dichtbij jou’, de regionale zenders zijn het grootste slachtoffer van de besparingen bij de VRT. Nochtans bestaan er alternatieve manieren om de openbare omroep te financieren. Het kijk- en luistergeld opnieuw invoeren of de kijker zelf laten beslissen of hij al dan niet betaalt voor de diensten van de openbare omroep, bijvoorbeeld. Professor Leen d’Haenens van de KU Leuven en Dr. Tom Evens van de UGent menen alvast dat de Vlaming best opnieuw betaalt om naar de openbare omroep te kunnen kijken of luisteren.
Dat de Vlaamse openbare omroep zou moeten besparen zat er eigenlijk al een tijdlang aan te komen. Onze noorderburen hebben de voorbije drie jaar 200 miljoen euro bespaard op de openbare omroep en ook bij de BBC, de moeder van alle openbare omroepen, woedt de discussie over het concept hevig. ‘Vlaanderen is heel lang beschermd geweest door een minister van Media die de openbare omroep en zijn taken heel hoog in het vaandel droeg. Nu is het kwestie om het instituut kleiner te maken en tegelijk te proberen om de publieke functie en de meerwaarde te behouden’, verklaarde professor communicatiewetenschappen Leen d’Haenens van de KU Leuven woensdagochtend in het Radio1-programma Hautekiet.
Onderscheidend zijn
Eén ding is duidelijk: de openbare omroep heeft een functie die geen enkel ander instituut in Vlaanderen kan of wil vervullen. ‘De definitie van openbare omroep is eenvoudig. Hij moet onderscheidend zijn van wat de rest biedt’, zegt onderzoeker Dr. Tom Evens van iMinds-MICT van de UGent. Hij biedt dus plaats voor de moeilijke genres waar geen geld mee te verdienen valt, zoals kinderprogramma’s, cultuur of regionaal nieuws. Maar hij moet ook een meerwaarde zijn voor de maatschappij en daarom volledig zijn. Niet enkel de focus leggen op wat iederéén wil zien, maar ook wat enkelingen willen zien. Dus legt de VRT de prioriteit op én journalistiek, én eigen fictie of entertainment. Zonder daarbij de zendtijd voor cultuur, educatie en randsporten uit het oog te verliezen.
Maar die taak maakt de openbare omroep gigantisch duur en dus besliste de politiek dat er bespaard moest worden. Nochtans zijn er andere manieren om de openbare omroep te financieren. ‘Er zou meer reclame kunnen komen op de VRT-netten, maar dat ligt bijzonder gevoelig bij de commerciële omroepen. Hoe meer reclame de VRT uitzendt, hoe minder geld er natuurlijk overblijft voor de commerciële sector’, aldus Dr. Tom Evens.
Vlaming moet zelf betalen om te kunnen kijken
Een luisteraar van Hautekiet stelde woensdagochtend voor om het kijk- en luistergeld opnieuw in te voeren. Een idee dat professor d’Haenens alvast erg genegen is. ‘Het kijk- en luistergeld afschaffen was meer dan een puur praktische ingreep. Want sinds de verschuiving naar belastinggeld moet elk budget besproken worden met de kabinetten. Dat maakt de omroep bijzonder kwetsbaar voor keuzes van de overheden, voor kabinetten die komen en gaan’, aldus nog d’Haenens. Ook Dr. Evens denkt dat het beter is als de Vlaming opnieuw betaalt voor de openbare omroep. Met de herinvoering van kijk-en luistergeld zou de omroep alvast niet meer afhankelijk zijn van de politieke situatie, en de budgetten nog meer zelf kunnen beheren.
Al is er nog een tweede mogelijkheid: het subscriptiemodel. ‘In Engeland denkt men al na over de mogelijkheid om mensen te laten aanduiden op hun belastingbrief of ze willen betalen voor de openbare omroep of niet. Wie er niet voor betaalt, kan er ook niet naar kijken of luisteren’, legt Evens uit. Een beetje zoals het Netflix-principe, dus. ‘Uiteindelijk zou dat misschien nog de beste situatie zijn voor de markt’, besluit hij. Al is de vraag of je nog kan spreken van een ‘openbare’ omroep, als niet iedereen er gebruik van kan maken.
|
. |
