| Patrick M. |
12 september 2015 21:31 |
De Gucht: "Je suis Aylan"
Column Karel De Gucht schrijft wekelijks een column in Het Laatste Nieuws. Deze week haalt hij vlijmscherp uit naar Bart De Wever.
Aylan ligt op zijn buikje op de vloedlijn. Zoals peuters slapen. Aylan slaapt niet. Hij is dood. Drie jaar is hij. Hij weet nog niet wat oorlog is. Hij zal het nooit weten. 's Morgens is hij aangekleed door zijn mama. Het lijkt alsof ze hem zijn mooiste kleren heeft aangetrokken. Voor de grote reis over het water. De reis naar een beter leven en nieuwe vriendjes. Zoals bij kleuters waren de schoentjes, blauwe sneakertjes met velcro, het moeilijkst. En nu is ook mama dood. En zijn broertje. Maar ze hebben het wellicht van elkaar niet geweten. In de dood is iedereen alleen. Papa blijft achter. Ook hij alleen. Twee dagen daarna zal hij Aylan ten grave dragen. In het verwoeste Kobani. Met zijn hoofdje naar Mekka.
Foto van Aylan beklijft
Meer dan 2.500 anderen zijn Aylan dit jaar voorgegaan in de dood. Zij drijven op de Middellandse Zee, de zwarte vijver van hun verhoopte land. Of ze worden gevonden in een koelwagen in Oostenrijk. Aylan is niet het eerste kindje dat vergaat in de oorlog. Misschien is hij nummer 200. Maar de foto van Aylan beklijft, zegt meer dan honderdduizend lettertekens. Aylan is de verzinnebeelding van de waanzin, van de oorlog in Syrië, Irak, Somalië... Zoals het napalmmeisje dat met haar kleren ook haar huid aftrekt de verzinnebeelding was van de oorlog in Vietnam. De foto van de naakte Kim Phuc ging in 1977 de wereld rond. De publieke opinie in de VS keerde zich definitief tegen de oorlog in Vietnam en zes maanden later trok Amerika zich terug.
"Mijn hart van grootvader bloedt"
Dit soort beelden laat niemand onberoerd. Mijn hart van grootvader bloedt. Bart De Wever zegt dat zijn vaderhart bloedt, maar hij is vlug opnieuw zijn rationele zelf. Hij wil geen schuldgevoel aangepraat worden. Ik kan me niet herinneren dat ooit iemand gesuggereerd zou hebben dat de dood van Aylan zijn fout is. Waarom suggereert hij het dan? Hij zoekt een rechtvaardiging omdat hij wil gezegd hebben wat hij denkt over de migratiehetze, zijn hoogst persoonlijke analyse. Dat iemand die Syrië ontvlucht en in Turkije geraakt ophoudt een oorlogsvluchteling te zijn. Als een familie probeert weg te komen uit het vluchtelingenkamp in Turkije of Libanon, zijn ze verworden tot economische vluchtelingen, gelukszoekers. Dat doen ze op eigen risico. De vader van Aylan had maar beter moeten weten. "Dat kind is dus niet gestorven omdat zijn ouders op de vlucht waren voor geweld. Het is gestorven omdat zijn ouders op zoek gingen naar een beter leven", zegt de N-VA-voorzitter in de krant.
Staatsman of partijleider?
Op dat moment in zijn discours, bloedt zijn vaderhart dan nog? Spreekt dan de staatsman of de partijleider die zijn Vlaams Belang-kiezers en de foert-kiezers die van hem de leider van Vlaanderen hebben gemaakt niet wil verliezen? Zijn z'n woorden zuiver of doorspekt van berekening? Dat is een vraag waarop alleen De Wever het antwoord kent. En moet geven. Aan zichzelf. 's Morgens voor de spiegel, als hij zich glad scheert. Glad staat netjes. "Noem mij geen slechte mens als ik me als politicus niet laat leiden door emoties." Volstaat dit als antwoord?
Overmacht
Als de leider gesproken heeft, mengen de vleugeladjudanten zich in het debat. Spelen megafoon. Zetten de puntjes op de i. Geven 'praktische' voorbeelden. Viceminister-president Homans zegt stoer dat een vluchteling die in Syrië een huis heeft, hier geen sociale woning kan krijgen. De wet is de wet. Een Belg die een huis bezit, kan dat ook niet, toch? Is Liesbeth eventjes vergeten dat de vluchteling zijn huis in Syrië niet in kan? Dat er zoiets bestaat als overmacht? Natuurlijk niet. Dat wil niet zeggen dat wie op een wachtlijst staat voor een sociale woning nu maar moet wachten tot alle vluchtelingen gehuisvest zijn, maar kan je dat niet proper zeggen? Waarom moet het vuil gezegd? Europarlementslid Sander Loones, vicevoorzitter van de N-VA en de uitverkoren opvolger van de voorzitter, kan niet achterblijven. "Asielzoekers die vanuit Turkije over de Middellandse Zee de EU binnenkomen via Griekenland moeten op zee teruggedrongen worden", toetert hij. Opgeruimd staat netjes.
Niet naïef
Iemand die er zo niet over denkt, is een naïeveling. Want: "Ik, Bart De Wever, ik ben niet naïef." De rest is dus naïef. En als Merkel zich grootmoedig toont, is dat Wiedergutmachung van de Tweede Wereldoorlog. Wel Bart, ik ben niet naïef. Wij kunnen niet iedereen opvangen. De inpassing in onze gemeenschap van een grote groep moslims zal niet van een leien dakje lopen. Zij spreken een taal die we niet begrijpen. Zij belijden een godsdienst die geen onderscheid maakt tussen geloofszaken en politiek. Het is niet vanzelfsprekend dat ze allemaal vlug een job vinden. Of een dak boven hun hoofd. En het zijn de Belgen met een lager inkomen die wellicht het meest met de problemen zullen geconfronteerd worden in de achtergestelde wijken van onze steden. Maar voer het debat met propere argumenten, niet vanuit een goor buikgevoel. Waarom wil de N-VA vuil zijn? Berekening.
Haatmail
Ondertussen loopt de haatmail binnen. Ik lees de boodschappen uit de onderbuik van Vlaanderen aandachtig. Ook de meest grove. Daarna druk ik op de wistoets. 'Il ne faut pas suivre l'opinion publique, il faut la guider.' Dat is de taak van een democratische partij. De foto van de dode onschuld op de vloedlijn is een wake-upcall voor medemenselijkheid. Ik ben niet naïef, maar je suis Aylan.
Met dank aan HLN.
Gewoon schandalig wat De Gucht schrijft.
|
?