Operatie 'Red Assad'
 

Ondanks het geblaas en gepuf van neo-tsaar Putin op de VN-top deze week blijkt nu alweer wat ECHT het plan was van de Russen in Syrie :
Hun stroman dictator Assad redden van de syrische rebellen uiteraard.
En dan wordt er niet gekeken op een paar dode syrische kinderen; in Grozny heeft Putin er zo een paar duizend naar de filistijnen geholpen, wat zou hij zich in Syrie inhouden? :twisted: Assad heeft zelf ook al enig werk verricht, het dodental op zijn conto staat momenteel al ruim boven dat van IS :

https://www.washingtonpost.com/world...0d4_story.html


http://www.businessinsider.com/assad...is-2015-2?IR=T

Het enige wat verbazing wekt in feite is dat de russen hun tacktische spelletjes zo lomp en zonder maskerade uitvoeren.

http://www.standaard.be/cnt/dmf20150930_01895374

Poetin is inderdaad weinig goed nieuws voor de wereld.

Mocht het niet zo'n warboel zijn met al die strijdende groepen, zou je bijna wensen dat de VS de rebellen bewapenen met anti-vliegtuigwapens.

Wel...

We kunnen Rusland geen gebrek aan rechtlijnigheid verwijten.

Reeds van ten tijde van de "red line" van President Obama (remember? anyone?) verklaarde Moskou dat de politieke situatie (lees: het al dan niet verwijderen van de huidige regerende klasse in Syrie) een interne Syrische zaak is.

Rusland heeft op de oostkant van de Middellandse Zee geostrategische belangen en bijgevolg zal Rusland deze beschermen,door het regime Assad steun te verlenen omdat dit het enige regime in Syrie is waarmee Moskou overweg kan.Dat "het Westen" dat niet kan is hun zaak,vraag is met wie het Westen eigenlijk wel nog overweg kan.. ;-)

Het opkomen van IS heeft,in essentie,niks veranderd aan Rusland geostrategische belangen,ze zullen koppig verdedigd worden.Kan dat iemand Moskou kwalijk nemen?

Onder een diktatoriaal regime raak je in problemen als je "stout" bent tegenover iemand van het regime.

Onder IS heb je geen leven als je "gelovig" bent,en ongelovigen worden al zeker doodgemaakt .Onder Al-Nousra is het mogelijk ietsje beter,maar er zijn nu genoeg Syrische vluchtelingen om ons daar ook aan doen te twijfelen.(en laat NIEMAND beweren dat elke en iedere Syrische vluchteling de schuld is van het regime in Damascus.Dat regime beheerst het grootste deel van het eigen grondgebied al lang niet meer en verlies nog steeds grond!)

Is dat vooruitgang?


Ja,President Assad en zijn Syrische Baath-partij zijn s*ns of b*tches,(gezien vanop onze verheven troon der betweterij en moraliteit )maar de alternatieven zijn bepaald ook niet aanlokkelijk.

Een gebrekkige herhaling van de westerse rethoriek.
Assad redden van Al-Quaida en IS. Blijkbaar vind jij Rusland, en Assad, een grotere vijand dan IS en Al-Quaida (al-Nusra, de zogenaamd "gematigde" rebellen).
En de nazi's in Oekraïne zijn inderdaad ook jouw bondgenoten tegen Rusland. Daarmee plaats je je volledig binnen de rethoriek die de VS al decennia toepassen.

https://www.youtube.com/watch?v=kYvO3qAlyTg

Wel, er bestaat inderdaad een axis of evil, namelijk de VS, Israel, Al-Quaida, Islamitische Staat, Taliban, etc.
Moet er nog zand zijn, de invasie van de VS in Irak in 2003, is er hier nog iemand op dit forum oud genoeg om die te herinneren? De pers bij ons is duidelijk geconditionneerd, dat zou iedereen met enige hersencellen toch moeten zien.

Obama zei dat "we geen dictatoriaal regime in de regio kunnen aanvaarden". Echt niet? En hoe komt het dan dat de VS nog steeds hun vloot in Bahrein hebben, waar de Arabische lente op een vreselijk bloedige manier werd onderdrukt? Dat het nog steeds bovenste beste vrienden zijn met het despotische regime in Saudi-Arabië? (gisteren nog verantwoordelijk voor de dood van 130 burgers in Jemen)
Dat de westerse pers deze feiten niet benadrukt toont overduidelijk aan dat onze pers niet zo vrij en eerlijk is als ze zelf benadrukken.

Boohoo, ween,ween!

Poetin helpt zijn bondgenoot Assad op expleciete vraag van deze legitieme en verkozen president: Assad.

Uit Wikipedia:
"Nadat eind 2010 in Tunesië demonstraties begonnen en daarbij Ben Ali werd verjaagd, verspreidden de demonstraties zich door de hele regio, waaronder Syrië. Volgens de oppositie werd er door de regering op vreedzame demonstranten geschoten.[1] In reactie op de demonstraties kondigde Assad hervormingen aan: er werd een nieuwe grondwet aangenomen, waarin niet langer stond dat de Ba'ath-partij, een Arabisch nationalistische en socialistische partij, de staat en de samenleving leidt, maar dat er ook andere politieke partijen mochten worden gevormd die niet lid zijn van het Nationaal Progressief Front (NPF). Wel mochten partijen niet gebaseerd zijn op religie of etnische basis. Vervolgens werden er in 2012 parlementsverkiezingen gehouden waarbij ook partijen die geen lid van het NPF waren zetels wonnen. De rebellen beschouwden deze verkiezingen als oneerlijk. De demonstraties ontaardden al snel in een burgeroorlog, waarbij het Syrische Arabische Leger van president Assad en pro-Assad-milities de rebellen, door de regering gezien als "terroristen", met grof geweld bestreden. Volgens critici van Assad worden hierbij ook burgerdoelen in alle delen van het land, onder meer in de plaatsen Daraa en Hama, aangevallen. Syrië en zijn bondgenoten Rusland, Volksrepubliek China en Iran schreven de opstand en het geweld toe aan een jihad door intolerante islamisten en salafistische terroristen, streng-wahabitische monarchieën zoals Qatar en Saoedi-Arabië.

Assad verklaarde in november 2012 tegenover het Russische televisiestation RT dat er in Syrië geen sprake is van een burgeroorlog, maar van pogingen tot buitenlandse inmenging door regionale en internationale grootmachten, salafistisch extremisme en van terrorisme tegen de staat. Hij verklaarde nooit onder buitenlandse druk afstand te zullen doen van het presidentschap, tenzij na algemene vrije verkiezingen onder de Syrische bevolking in 2014. President Assad verklaarde tegenover de Georgisch-Russische journaliste in Syrië te willen blijven, leven en ook sterven.[2] Tevens verklaarde hij de weg van onderhandelingen met geweldloze oppositiepartijen en geleidelijke democratische transitie te willen volgen om zo niet de weg vrij te laten voor islamistische extremisten en "imperialistische" plannen met het Midden-Oosten en de belangrijke en olierijke Arabische wereld. In 2014 werden er presidentsverkiezingen gehouden waarbij ook andere kandidaten dan Assad mochten meedoen. Assad zelf won de verkiezingen met 88,7% van de stemmen. Leiders van de Groep van Zeven spraken van een 'schertsvertoning'.[3] De Russische autoriteiten daarentegen spraken van een 'legitieme' overwinning.[4] Ook Afghanistan, Algerije, Armenië, Wit-Rusland, Brunei, Cuba, Guyana, Iran, Nicaragua, Zuid-Afrika, Palestina, Noord-Korea en Venezuela feliciteerden Assad. Op 16 juli dat jaar werd Assad beëdigd voor een derde termijn.[5]"
bron: wikipedia:evil:

Maakt niet uit welke de politieke protagonist is of van welke strekking hij is, altijd zijn hun motieven verkeerd.

Net zoals in september 1939 Jozef Stalin zijn bondgenoot Adolf Hitler hielp in Polen, de legitieme en verkozen Fuhrer van Duitsland.

Het is er uit, nu zijn we vertrokken. ;)

:-)

De zoveelste Godwin, terwijl jouw bloedhonden wel met hakenkruisen en SS tekens rondlopen (zie desbetreffende draad).
Je bent echt een triestig figuur, die bovendien geen snars verstaat van wat er in het Midden-Oosten aan de gang is.

In geo politiek redeneert geen enkele van de protagonisten in het belang van de lokale bevolking.

Ik vind de reactie in dit draadje dat de russen klaarblijkelijk niet IS bestrijden, maar wel de 'gematigde' rebellen die Assad belegeren.
Wat is daar hypocriet aan ? Poetin was toch duidelijk dat hij geen buitenlands gesponsorde jihadi's zou toelaten om het regime omver te werpen ? Hij was toch duidelijk dat hij geen toekomst voor syrië ziet zonder Assad tenzij die via verkiezingen weg moet ? Dan lijkt het me normaal dat ze om hun eigen strategische belangen in syrië te vrijwaren Assad militair helpen die hinderlijke al nusra jihadi's op te ruimen. We zijn nog maar aan het begin. De rest zal wel spoedig volgen. Hopelijk denken de russen er wel aan dat ze hun inspanningen niet enkel daar mogen leggen, maar ook daadwerkelijk IS bolwerken moet omploegen met bombardementen.

We moeten allemaal leren om verschillende conflicten (in casu Oekraine en Syrie) als ......verschillende conflicten te zien.

In Oekraine bijvoorbeeld vind ik het gedrag van Moskou op zijn zachtst gezegd twijfelachtig,in Syrie echter ronduit bewonderenswaardig want rechtlijnig en goed afgebakend.Bovendien niet om iets "omver te werpen" maar om iets te beschermen (dat is nogal eens wat anders dan de doelen van het Westen de laatste jaren)




Als in geostrategische verhoudingen alles aan alles gekoppeld wordt,dan is op den duur zelfs geen "objectief bondgenootschap" (aangegaan met een welbepaald omschreven doel in een welbepaalde regio) niet meer mogelijk en kan op den duur ook niks bereikt worden...

Alles gezien in relatie tot wat "andere spelers" er van terechtbrengen en,uiteraard,vanuit Europees perspectief en Europese belangen.

Maar we kunnen wel vaststellen dat "Europese belangen" nogal zwakjes gediend worden met de huidige gang van zaken.En dat is eigenlijk de "schuld" van ONZE politici en leiders eerder dan van de andere spelers die wel voor hun eigen winkel zullen gaan.

Ik heb het moeten opzoeken :-)
Godwin

HIT-LER! HIT-LER!

Europa en de VS praten al jaren over Syrië...de Vlad twee dagen. :-P

Er is een gelijklopende lijn tussen oekraine en syrie : in die twee landen binnen de russen hun invloedsfeer is er een westerse poging geweest om desnoods militair tussen te komen. Afgeblazen in het geval van oekraine, doorgedreven zelfs zonder VN mandaat in syrie. Dat is niet niks...

Er zijn ook grote verschillen : in syrië zou men nog kunnen argumenteren dat de strijd tegen IS dit een morele rechtvaardiging geeft. (niet dat ik die versie geloof...) maar in het geval oekraine was het puur imperialisme waar de EU zich als handpop van de VS heeft laten gebruiken.

Voor Assad, die een genadeloze tiran is is er gewoon geen alternatief. Als hij wegvalt krijg je met zekerheid een Irak of Libië scenario. Pure stammen oorlogen, blijvende strijd tussen suni en sjia en al de rest zal op de koerden na over de kling worden gejaagd. De koerden zijn te sterk om hetzelfde lot te laten ondergaan. Dat land zal dan de zoveelste speelbal worden tussen de verkapte sunni versus sjia oorlog. Zeg maar : tussen Saoudi Arabië en Iran.

Het is dikwijls kiezen tussen de pest en cholera. Ik denk dat dictator Assad beter is voor de bevolking dan een tribaal religioten regime.

Ik denk dat het van hier uit gezien beter is om zowel de ene als de andere wat te bewapenen, zodat ze elkaar ginder blijven op elkaars gezicht slaan. Altijd meer wapens geven aan degene die aan 't verliezen is.

Heeft Stalin dan terroristen in Duistland gebombardeerd op vraag van Hitler? Ik ga mijn kennis van de WOII eens moeten opfrissen dan.