.
 

Een glas rode wijn
een vriend, een vriendin
een avond van vroeger
een gezellig samenzijn
amber uit de kibboetz
avido gewetensbezwaarde
een jaar lang onvrij
ik hou van julie
en julie van mij.

Christian jij verkoper van stenen
uit het verre nigeria
en jiap met je gouden hart
uit de driehoek birma.
En guy reeds vertrokken
Danny achterna
met de muziek die we trokken
door Azië en Afrika.

De sterren ze staan daar
als steeds voor ons klaar
wanneer de zon denkt
't was genoeg voor vandaag.

En Richard jij kok
warmbloedig gegok
tamara die zoals
vroeger en met een schok
je aanraking overvloedig
scheld je verrot.

Mislukte communes
het afscheid een goedendag
want lukt het niet eeuwig
het weerzien vermag
een traan en een lach.

Liefdevol samenleven
lukt niet elke dag
maar als we elkaar weerzien
...

Verdomme

Olivier, Guy, Danny, Gorik, Wilfried, Emy en Krisje
waarom wouden jullie reeds vroeger het Walhalla, de Elysische velden
betreden na al die dromen zonder houvaste reden

de wereld bespeurd
naar mogelijkheden
om voor altijd bijeen te leven

doch
rode wijn is geen witte
en witte geen rode
pijn is slechts tijd
voor wie leert en
zichzelf zo diep snijdt.

Spam spam droge vlam der rode wijn
moest' azijn zijn
'k was allang aan't eid van mijn Latijn

MAAR NU VUL IK HEEL DIT VERVLOEKTE FORUM MET MIJN
ZIJN

liefde
mensen (die ik mis)
de trage zelfdoding
het heilig gemis

En dan neem ik aan kant
volledig overmand
door wijn en lepe voelen
t'vuur van m'n gemoede
Herwig Hensen in d'hand

:

'k lees en ween vanop een stoel
die eens ik dacht te kunnen loochenen
materie 't ontkennen en zo ook de ziel
die samen zijn en toveren.

Want niets van dit alles
van letters en van woorden
dat ik bergrijpen kan
of wil verloochenen
dan wat ik voel voor mijn broers mijn ouders
mijn vrienden en vriendinnen
dan voor een ieder
al ben ik blind
ik wil iedereen bemind !

Ik zuig hier in een luim
reeds uren uit m'n duim
maar waar ik ooit op zwoegde en zwete
drijft nu reeds voorbij de nete (al jaren lang)

die eb en vloed
dat zwarte slib van m'n gemoed
verbrand en weggezogen
met een zuidwester meegevlogen

't geknisper van atoma
twee of drie volledig vol
tikte tegen t'ruisende riet
(nog gloeiend)
mijn vroege dood reeds schol

en nu zoveel jaren later
zal'k morgen (moeten krachtballen) met een kater
voor 't eerst sinds ik begroef
mijn hoeven donkers sater's

na twee jaar zonder poeder
of groen of vlas gebrouwen
heb ik nu zonder berouwen
de fles ter hand genomen
en zonder in te tomen
oude vrienden weergekomen
gedronken en geklonken
verdronken in geluk en verdriet
zovelen reeds teniet

Fitou 2001,

Appelation d'Origin Contrôlée

Je suis vraiment desolé
mais vous êtes pas boyable

Le prochaine fois je prefere Duvel

bon voyage a tous le monde

il est dimanche

een gedachte die bestaat
er klopt iets niet helemaal
een manke die gaat
een waan, geloof, een verhaal

over oevers bij nacht
slenterend meditatief
overal slechts schaduw en zwart
een eenzame dief


een baan naar het noorden
zoekend naar iets
de waan der gestoorden
steeds stuitend op niets

de waarheid zo leeg
aan stukken geslagen
de hamer die bleef
zich zwijgzaam beklagen

kap kap

mot kraak

en dan bloeit daar de mooiste
traanwaan
het eeuwig voortbestaan


(en ze kwam zo warm nabij, kuste me en hielp me, eventjes maar, hiervandaan)