Geen joods-christelijke cultuur, wel een joods-islamitische

Van de 6.000 verzen van de Koran zijn er ongeveer 600 met een juridische inslag. Tel daarbij de circa 6.000 verzen van de traditie (de “hadith”) met eveneens juridisch belang, werpt professor Vermeulen op (lacht): “Ik kreeg tegenwind toen ik vertelde, er is geen joods-christelijke cultuur, neen, de joodse en de islamitische cultuur sluiten veel nauwer bij mekaar aan dan het jodendom en het christendom. Dat is een inzicht dat reeds op schrift gezet werd in 1833 door de islamoloog Abraham Geiger, een Joodse Duitser. De semitische volkeren delen hun hang naar strenge wetten. Het christendom ontsnapt aan die strakke normering, want is een kind van de Romeinse rechtstraditie met haar grotere ruimte om de wet aan te passen, te interpreteren. Ecclesia vivit legit romana. De Kerk leeft volgens het Romeinse recht. De Joden en de moslims delen hun wettisme, de besnijdenis, het verbod om varkensvlees te eten en andere voedingsrichtlijnen, enzovoort.”