demonen |
13 maart 2016 15:47 |
Geen2, geen 3 maar 10 miljard Euro!!!
Indien we toch een evenwicht zouden willen behalen in 2018 gaat het om een structureel evenwicht. Met andere woorden, dan zijn er nog altijd meer uitgaven dan ontvangsten, want een tekort van 2 of 3 miljard euro is peanuts in vergelijking met de totale som van zowat 10 miljard euro, die nodig is om dat evenwicht in fine te behalen. De overheidsschuld bedraagt 107 procent bbp (bruto binnenlands product) en dat kost ons dit jaar zowat 12 miljard euro aan rente. Gezien de lage rente lijkt dit geen politieke prioriteit. Maar in feite is de hoogte van de schuld het echte zeel rond de budgettaire nek van dit land. Het elementaire probleem is al jaren het gebrek aan structurele besparingen.
Daarbij is het opvallend dat men bij een overheidsbeslag van 54 procent niet meer kan besparen. In feite zegt men dan dat enkel een verhoging van de reeds mondiaal hoge Belgische belastingen mogelijk zijn. Een andere zorgelijke erfenis uit het verleden is de hoge arbeidskost in dit land. Het is wel deze regering geweest die de parafiscale last op arbeid voor het eerst structureel heeft verminderd. De toekomst zal moeten uitwijzen of dit de nodige nieuwe arbeidsplaatsen in de privé opbrengt. De eerste positieve tendensen zijn hier merkbaar.
Maar er zijn ook nog andere problemen in het dossier van de begrotingscontrole. De echte structurele besparingen moeten direct bij het begin van de regeringsstart worden genomen. Toen bleek het al moeilijk om tot beslissingen te komen met de maatregel van lineaire besparingen in de federale begroting.
Het niet vinden van de besparingen komt zeker ongeloofwaardig over als men de jaarlijkse inventaris leest van de vrijstellingen, aftrekken en verminderingen die de ontvangsten van de staat beïnvloeden. In deze bijlage bij de middelenbegroting vindt men een gedetailleerd overzicht van de minderontvangsten ingevolge de fiscale uitgaven (in 2012: 25,2 miljard euro).
Waarom haalt een land als Zweden bijvoorbeeld een groeicijfer van 4,5 procent? In Zweden heeft de politieke wereld beslissingen genomen over de rol van de overheid en dat is een discussie die bij ons nooit ten gronde is gevoerd.
Een goede raad : de kiezer straft geen beleid af, maar een gebrek aan beleid.
http://www.knack.be/nieuws/belgie/de...on-677575.html
Blijven wij vasthouden aan een grote en dure overheid met uitgestelde lonen gaan wij collectief failliet.
Het is nu aan de N-VA om in hun eigen ambtelijke voet te schieten om grote veranderingen in gang te zetten.
Een alternatief is er niet!
Doen zij het niet dan doet de Troika het in hun plaats!
|