In 1996 werd 72 procent van alle mannen in Vlaanderen tussen 15 en 65 jaar als werkend omschreven. Tegen slechts 49 procent werkende vrouwen. Of een kloof van 23 procentpunt. In 2000 was dat verschil verminderd tot 17 procentpunt. Omdat de activiteitsgraad bij mannen licht was afgenomen, tot 71 procent, en omdat die bij vrouwen was gestegen, tot 54 procent. De goede score voor vrouwen op de jobmarkt is dus normaal. Tussen 1988 en 2000 kwamen er in ons land liefst 300.000 vrouwen extra op de arbeidsmarkt. Vanzelfsprekend! Met de 27.000 echtscheidingen per jaar en hun emancipatiedrang moeten de vrouwen zorgen dat ze zelf geld verdienen. Géén man meer nodig en géén kinderen.
Liever: geld, geld, geld, geld, geld, geld, geld, geld, geld, geld, geld....

In 1996 werd 72 procent van alle mannen in Vlaanderen tussen 15 en 65 jaar als werkend omschreven. Tegen slechts 49 procent werkende vrouwen. Of een kloof van 23 procentpunt. In 2000 was dat verschil verminderd tot 17 procentpunt. Omdat de activiteitsgraad bij mannen licht was afgenomen, tot 71 procent, en omdat die bij vrouwen was gestegen, tot 54 procent. De goede score voor vrouwen op de jobmarkt is dus normaal. Tussen 1988 en 2000 kwamen er in ons land liefst 300.000 vrouwen extra op de arbeidsmarkt. Vanzelfsprekend! Met de 27.000 echtscheidingen per jaar en hun emancipatiedrang moeten de vrouwen zorgen dat ze zelf geld verdienen. Géén man meer nodig en géén kinderen.
Liever: geld, geld, geld, geld, geld, geld, geld, geld, geld, geld, geld....

Is dit een vaststelling? Of heb ik het bij het rechte eind als ik hier afkeuring bemerk? Het lijkt me dat je er niet echt gelukkig mee bent dat vrouwen geen man en geen kinderen hebben, dat ze werken in plaats van aan de haard gekluisterd te zijn. Nu ben ik zelf geen vrouw, maar er komt walging in me op door zo'n standpunt.

Ik kan uw post natuurlijk ook mis begrepen hebben...

Groeten,
Linus

Is dit een vaststelling? Of heb ik het bij het rechte eind als ik hier afkeuring bemerk? Het lijkt me dat je er niet echt gelukkig mee bent dat vrouwen geen man en geen kinderen hebben, dat ze werken in plaats van aan de haard gekluisterd te zijn. Nu ben ik zelf geen vrouw, maar er komt walging in me op door zo'n standpunt.

Ik kan uw post natuurlijk ook mis begrepen hebben...

Groeten,
Linus

Och, men kan ook walging hebben van de genoemde maatschappijtrend omdat men ziet dat ze ondanks hun egoïsme toch niet gelukkig zijn.

Maar dat komt misschien omdat mensen die gelukkig zijn volgens het oude en méér natuurlijke patroon, hen niet begrijpen.

Och, men kan ook walging hebben van de genoemde maatschappijtrend omdat men ziet dat ze ondanks hun egoïsme toch niet gelukkig zijn.

Maar dat komt misschien omdat mensen die gelukkig zijn volgens het oude en méér natuurlijke patroon, hen niet begrijpen.

Willy,

Ik stel voor dat wij, onbekwaam wegens veel te mannelijk, het overlaten aan de vrouwen zelf om te beslissen wat ze willen. Als zij gelukkig zijn thuis aan de haard, mij niet gelaten. Gaan ze liever 18 uur per dag werken aan een carrière: mij ook goed. Ik beslis daar namelijk niet over, ik moet dat niet goed of slecht vinden. En jij trouwens ook niet.

Groeten,
Linus

Willy,

Ik stel voor dat wij, onbekwaam wegens veel te mannelijk, het overlaten aan de vrouwen zelf om te beslissen wat ze willen. Als zij gelukkig zijn thuis aan de haard, mij niet gelaten. Gaan ze liever 18 uur per dag werken aan een carrière: mij ook goed. Ik beslis daar namelijk niet over, ik moet dat niet goed of slecht vinden. En jij trouwens ook niet.

Groeten,
Linus

Akkoord, "Linus", maar waar heb ik dat ergens geschreven dat ik of gij beslist?

In een dictatuur kan dat, maar zover zijn we allebei nog niet.

Zou het niet interessanter zijn van op het thema in te gaan?

Het antwoord lijkt anders zo ontwijkend.

Akkoord, "Linus", maar waar heb ik dat ergens geschreven dat ik of gij beslist?

In een dictatuur kan dat, maar zover zijn we allebei nog niet.

Zou het niet interessanter zijn van op het thema in te gaan?

Het antwoord lijkt anders zo ontwijkend.

Ik denk dat Linus' antwoord duidelijk was ... Laat ze zélf kiezen ... Iedereen heeft toch het recht om zijn of haar leven te leiden op de manier die hij of zij verkiest. Of dat nu een carriere is of als huisvrouw of -man ... who cares ...

Ik denk dat Linus' antwoord duidelijk was ... Laat ze zélf kiezen ... Iedereen heeft toch het recht om zijn of haar leven te leiden op de manier die hij of zij verkiest. Of dat nu een carriere is of als huisvrouw of -man ... who cares ...

Een dictatuur? Zover zijn we nog niet?
Het lijkt wel of je daarnaar verlangt? Alhoewel ik vind dat we ook niet meer in een rechtsstaat leven, maar kom....

Ieder mens heeft het recht om zelf te kiezen wat hij/zij met zijn leven aanvangt. En misschien is het wel nuttig om te weten dat de meeste mensen met twee MOETEN werken om gewoon rond te komen, zonder daarom in grote luxe te leven.
Nee, gewoon omdat het leven zo al duur genoeg is.
Bovendien vind ik als vrouw dat, indien men een bepaalde studierichting heeft gekozen het ook de bedoeling is om later dat beroep uit te oefenen. Aan de haard blijven zitten geeft nu niet dezelfde geestelijke voldoening als een geslaagde carriére opbouwen en dat heeft niet altijd met geld te maken.
Ik ken bovendien heel wat vrouwen die twee �* drie kinderen hebben en toch buitenshuis werken, het is gewoon een kwestie van organiseren en samenwerken met de partner.
Omdat de beginperiode met een pasgeboren baby nogal moeilijk is, stelt het Vlaams Blok voor om aan één van de thuisblijvende ouders een vergoeding toe te kennen om het kind op te voeden tot het naar de kleuterschool kan. Er worden door de regering nu vergoedingen betaald voor minder goede doelen.
Wat de scheidingen betreft, zie ik het probleem niet, moeten twee mensen dan levenslang met elkaar opgescheept zitten nadat hun huwelijk spaak is gelopen? Gewoon voor het zicht van de mensen?
Of voor de kinderen, misschien? Die zullen zeker een scheiding verkiezen boven de dagelijkse, soms hevige ruzie's.
Nee, de tijd van de vrouw aan de haard is voorbij, of je moet er eentje halen in de moslimlanden, dat doen de 'Nieuwe Vlamingen' ook, want zelfs de 'Nieuwe Vlaamse dochters' zijn voor die heren te modern en niet onderdanig genoeg.

Een dictatuur? Zover zijn we nog niet?
Het lijkt wel of je daarnaar verlangt? Alhoewel ik vind dat we ook niet meer in een rechtsstaat leven, maar kom....

Ieder mens heeft het recht om zelf te kiezen wat hij/zij met zijn leven aanvangt. En misschien is het wel nuttig om te weten dat de meeste mensen met twee MOETEN werken om gewoon rond te komen, zonder daarom in grote luxe te leven.
Nee, gewoon omdat het leven zo al duur genoeg is.
Bovendien vind ik als vrouw dat, indien men een bepaalde studierichting heeft gekozen het ook de bedoeling is om later dat beroep uit te oefenen. Aan de haard blijven zitten geeft nu niet dezelfde geestelijke voldoening als een geslaagde carriére opbouwen en dat heeft niet altijd met geld te maken.
Ik ken bovendien heel wat vrouwen die twee �* drie kinderen hebben en toch buitenshuis werken, het is gewoon een kwestie van organiseren en samenwerken met de partner.
Omdat de beginperiode met een pasgeboren baby nogal moeilijk is, stelt het Vlaams Blok voor om aan één van de thuisblijvende ouders een vergoeding toe te kennen om het kind op te voeden tot het naar de kleuterschool kan. Er worden door de regering nu vergoedingen betaald voor minder goede doelen.
Wat de scheidingen betreft, zie ik het probleem niet, moeten twee mensen dan levenslang met elkaar opgescheept zitten nadat hun huwelijk spaak is gelopen? Gewoon voor het zicht van de mensen?
Of voor de kinderen, misschien? Die zullen zeker een scheiding verkiezen boven de dagelijkse, soms hevige ruzie's.
Nee, de tijd van de vrouw aan de haard is voorbij, of je moet er eentje halen in de moslimlanden, dat doen de 'Nieuwe Vlamingen' ook, want zelfs de 'Nieuwe Vlaamse dochters' zijn voor die heren te modern en niet onderdanig genoeg.

Echtscheidingen met 24 % toegenomen.

De toenemende onverdraagzaamheid is verontrustend. België staat aan de top in Europa met 29.370 echtscheidingen per jaar. Mensen zijn steeds zeldzamer te vertrouwen. De stress op een relatie door o.a. het met beiden uit werken gaan begint steeds zwaarder door te wegen. Géén kinderen willen maakt losse banden die maar kort houden. Zelfs bij het samenwonen gaat het niet goed! Vroeger hoog opgehemeld als zijnde dat men géén huwelijksband behoefde om elkaar trouw te zijn! Nu blijkt daar niets van. Ondanks de taalmoeilijkheden gaan méér mannen een buitenlandse vrouw zoeken die nog niet "bedorven" is door emancipatie, zelfzucht en niet enkel als vluchtig sekssymbool dient.

Echtscheidingen met 24 % toegenomen.

De toenemende onverdraagzaamheid is verontrustend. België staat aan de top in Europa met 29.370 echtscheidingen per jaar. Mensen zijn steeds zeldzamer te vertrouwen. De stress op een relatie door o.a. het met beiden uit werken gaan begint steeds zwaarder door te wegen. Géén kinderen willen maakt losse banden die maar kort houden. Zelfs bij het samenwonen gaat het niet goed! Vroeger hoog opgehemeld als zijnde dat men géén huwelijksband behoefde om elkaar trouw te zijn! Nu blijkt daar niets van. Ondanks de taalmoeilijkheden gaan méér mannen een buitenlandse vrouw zoeken die nog niet "bedorven" is door emancipatie, zelfzucht en niet enkel als vluchtig sekssymbool dient.

voor mij moet de vrouw niet thuisblijven, maar de ouders moeten wel meer stilstaan bij de consequenties als ze allebei gaan werken. Mijn ouders gaan ook alletwee werken. Ik heb jaren bij een onthaalmoeder gezeten, eerst dagelijks en later elke woensdag. Elke dag pas eten rond 7-8 uur, veel alleen thuis enzo. Da is nie gezond voor elk kind, en zeker niet op jonge leeftijd.
Als ge kiest voor kinderen, neem dan uw verantwoordelijkheid op. Het is een deel van uw leven da ge afstaat, face it. Ge kunt nie én een gelukkig gezinnetje opstarten, én allebei nog es een succesvolle carrière opbouwen zonder dat dat zware gevolgen heeft voor uw kinderen. En ja dat is een vaststelling, en ja ge hebt het bij het rechte eind als ge hier afkeuring bemerkt.

voor mij moet de vrouw niet thuisblijven, maar de ouders moeten wel meer stilstaan bij de consequenties als ze allebei gaan werken. Mijn ouders gaan ook alletwee werken. Ik heb jaren bij een onthaalmoeder gezeten, eerst dagelijks en later elke woensdag. Elke dag pas eten rond 7-8 uur, veel alleen thuis enzo. Da is nie gezond voor elk kind, en zeker niet op jonge leeftijd.
Als ge kiest voor kinderen, neem dan uw verantwoordelijkheid op. Het is een deel van uw leven da ge afstaat, face it. Ge kunt nie én een gelukkig gezinnetje opstarten, én allebei nog es een succesvolle carrière opbouwen zonder dat dat zware gevolgen heeft voor uw kinderen. En ja dat is een vaststelling, en ja ge hebt het bij het rechte eind als ge hier afkeuring bemerkt.

Wel, Anonymous, mijn ouders gingen ook beide werken. Bovendien woonden wij toen nog in het buitenland. Ik had geen onthaalmoeder en moest integendeel al op heel jonge leeftijd voor mijn kleinere broer zorgen. Van school halen, eten geven enz...
Ik was dus een sleutelkind. Dat wil zeggen, eentje met de sleutel rond de nek aan een koordje.
En ik kan niet zeggen dat het mij slecht heeft gedaan. Ik heb er geen enkel nadeel door ondervonden. Integendeel zelfs, ik heb geleerd zelfstandig te zijn, niet onmiddellijk te wanhopen bij tegenslagen en steeds mijn plan te trekken.
Nu is het zelfs zo, dat heel wat mensen met problemen naar mij komen, want het is algemeen geweten dat zwakke karakters zich optrekken aan sterke karakters.
Als ik nu zie hoe ouders hun kinderen angstvallig bij zich houden, tot aan de schoolpoort brengen, van school afhalen. Ook a voor het Dutroux-tijdperk! Hoe kinderen verwend worden en alles krijgen wat ze vragen en als ze het eens niet krijgen zich op de grond werpen van 'koleire' en tegen de benen van hun moeder stampen om zo toch maar het gewenste item te verkrijgen, 't ja, dan vraag ik mij af wie er de beste opvoeding heeft gekregen.

Wel, Anonymous, mijn ouders gingen ook beide werken. Bovendien woonden wij toen nog in het buitenland. Ik had geen onthaalmoeder en moest integendeel al op heel jonge leeftijd voor mijn kleinere broer zorgen. Van school halen, eten geven enz...
Ik was dus een sleutelkind. Dat wil zeggen, eentje met de sleutel rond de nek aan een koordje.
En ik kan niet zeggen dat het mij slecht heeft gedaan. Ik heb er geen enkel nadeel door ondervonden. Integendeel zelfs, ik heb geleerd zelfstandig te zijn, niet onmiddellijk te wanhopen bij tegenslagen en steeds mijn plan te trekken.
Nu is het zelfs zo, dat heel wat mensen met problemen naar mij komen, want het is algemeen geweten dat zwakke karakters zich optrekken aan sterke karakters.
Als ik nu zie hoe ouders hun kinderen angstvallig bij zich houden, tot aan de schoolpoort brengen, van school afhalen. Ook a voor het Dutroux-tijdperk! Hoe kinderen verwend worden en alles krijgen wat ze vragen en als ze het eens niet krijgen zich op de grond werpen van 'koleire' en tegen de benen van hun moeder stampen om zo toch maar het gewenste item te verkrijgen, 't ja, dan vraag ik mij af wie er de beste opvoeding heeft gekregen.