Hoe de langdurig zieken inschakelen?
 

Als het aan de N-VA ligt, zal je als langdurig zieke een paar uren of dagen kunnen werken met behoud van je uitkering, in een nieuw stelsel van zogenoemde arbeidsintegratiejobs. Kamerlid Jan Spooren werkt aan een wetsvoorstel in die zin. Voor langdurig zieken verlagen die arbeidsintegratiejobs de drempel naar werk. Voor bedrijven bieden ze een oplossing om hun arbeidscapaciteit aan te vullen waar en wanneer nodig. “Het stelsel maakt werk op maat mogelijk”, zegt Spooren. “Er gaat geen enkele dwang van uit. De zieke behoudt zijn uitkering, waardoor hij altijd kan beslissen om niet te werken.”

Het stelsel van de arbeidsintegratiejobs steunt op de techniek van de flexi-jobs in de horeca. Het neemt het risico weg voor beide partijen: de werkgever, die ervoor terugschrikt om langdurig zieken aan te werven, en de langdurig zieke werknemer, die geen initiatief durft nemen uit angst om zijn uitkering te verliezen. Zo moet de werkgever enkel de reëel gepresteerde uren betalen, maar daarbij wel de loonvoorwaarden van de sector respecteren. Bedrijven hoeven ook geen ontslagvergoeding te betalen als ze de samenwerking stopzetten of een gewaarborgd loon als de werknemer opnieuw ziek wordt. Omdat de langdurig zieken steeds hun uitkering behouden en hun werk betaald wordt als reguliere arbeid, winnen ze aan koopkracht. Belangrijk is ook dat ze het contact met de arbeidsmarkt behouden en de mogelijkheid krijgen om diverse jobs uit te proberen.

Activeringsbeleid

Met de arbeidsintegratiejobs wil de N-VA een antwoord bieden op de explosie van het aantal langdurig zieken, dat tot een recordniveau is gestegen. De regering-Michel probeert die forse toename een halt toe te roepen door langdurig zieken die volgens artsen nog kunnen werken, te begeleiden naar aangepast werk. Het innovatieve stelsel levert in elk geval financiële besparingen op voor de sociale zekerheid.

“Het voorstel past in het activeringsbeleid van de regering”, besluit Spooren. “Tegelijkertijd draagt het rechtstreeks bij tot jobcreatie en een verhoging van de werkzaamheidsgraad: twee hoofddoelstellingen van de huidige regering. Uiteindelijk wint iedereen hierbij: langdurig zieken, bedrijven én overheid.”




- Het is al zeker geen jobcreatie want als die zieken ergens ingeschakeld worden nemen ze de job van een jongere af

- en wat als er een arbeidsongeval gebeurt of de zieken nog erger ziek wordt? willen ze hen zich misschien dood laten werken?

- welke beroepen zouden er kunnen gedaan worden door erg zieken?
bijvoorbeeld een rolstoel patiënt met twee verlamde benen die moet opgehaald worden door twee personen met een speciale wagen?

- in de ziekenhuizen lakens vouwen?, maar dat is concurrentievervalsing
- broodjes smeren in de scholen?
- partij-ideoloog bij N-Va tegen een riante vergoeding?
- boekhoudingen controleren op fraude bij grote bedrijven?
- inschakelen bij de administratie om de grote vermogens in kaart te brengen
- kaarten met gevangenen om te tijd te doden?
- ...

- bedelen in de winkelstraten?
- postzegels plakken?
- telefonische verkiezingspolls houden?
- ...

Laten ophalen door het vilbeluik om meststoffen van te maken. Dan doen ze tenminste nog iets nuttig.

Zal niks van in huis komen allemaal.
Of uitzonderlijk eens.

Niet.
Wie ziek is kan niet werken.

Populisme.

Mensen niet kapot laten werken tiens.

De kans is niet groot. Tegenwoordig zijn ze ziek als ze goesting hebben. Beter hun ballen afknippen om dat ras leeggangers te stoppen van uit te breiden.

inderdaad. Dat klopt voor 100%

wie echter "ziek" is, moet afgestraft worden

tijd om de luie mensen de zweep te laten voelen. Ze gaan al heel snel minder ziek zijn :lol:

Nu heb je het over ziekteverzuim, daarover gaat deze discussie niet.

Hoe vindt jij dat dan niet leuk ? De vrouwen zijn het meest langdurig ziek.....die hebben tijd zat en energie over om afspraakjes met jou te regelen ...allemaal overdag terwijl Mijnheer aan het werk is;-)

We kunnen ze bbq'en.

Mijn vader was gehandicapt door een verkeersongeval toen mijn moeder zwanger was van mij. Daarenboven had hij medische beperkingen ingevolge ontberingen tijdens de oorlog.

Als volwassene hoorde ik van mijn moeder dat hij destijds ging werken na de hospitalisatie, met nog koorts, met ipv boterhammen die hij niet kon eten, alleen maar twee flessen melk. Hij ging werken om voor mij te zorgen. Met één schoen aan zijn been gebonden met koorden, want zijn voet was deels geamputeerd.

Later sloeg de sleet ongenadig toe, op die plekken die overbelast werden ingevolge de handicap.

Maar ik heb wel kunnen zien welke zijn gelukkigste periodes waren. Dat waren deze dat hij toch - aangepast - werk kon verrichten. Zelfs al bracht het hem amper meer op dan thuis te zitten.

De sossen zouden hem in een vergulde rolstoel gezet hebben, thuis, eenzaam wegkwijnend ... maar wel met een vergoeding.
De liberalen zouden hem in armoede geduwd hebben.

Een gemeenschapspartij zou de juiste keuzes maken: wat mogelijk is moet mogelijk gemaakt worden, zo lang als het maar kan gaan. En als het echt niet meer gaat, dan moeten we er ons wel bij neerleggen. Met echte en genereuze solidariteit, zonder hangmat-profitariaat.

.

Mooi, eindelijk gaan ze eens werk maken van dit profitariaat. Begin al maar met al degenen met een burn-out of een andere zelf-aangeleerde ziekte.

Burn-out is dus volgens jou niet echt?

Het is geen ziekte waarvoor ziekte-verlof moet gegeven worden of dat erkend moet worden als een ziekte.

Gelukkig heb jij daar niets over te zeggen.

Neen, maar het zijn wel ziektes in die zin dat het gevolgen zijn van slecht leiderschap, voor een deel zijn de hoger geplaatsten mee verantwoordelijk dat er verschijnselen van de werknemer komen die altijd werkgerelateerd zijn...

Burn-out, bore in, en noem maar op..allen die werkgerelateerd zijn en ook zeer slechte oefeningen in het in evenwicht houden van het welzijn van de mensen (werknemers) binnen het bedrijf...

Iemand die uitgeknokt wordt door een te hoge werklast waarbij de leidinggevende bvb de werkverdeling niet goed weet te verdelen en dat blijkbaar te veel verhaal naar een paar personen terwijl je met meer bent...krijg je te veel werklast, maar ondertussen weet ik beter....het geheim van die slechte werkverdeling en de oorzaak van een te grote voorkeur om de werklast juist bij die personen te leggen.

Ben je zeker dat het nog wel over een partij gaat ? Zoals jij dat bejubelt doet me dat meer en meer aan een sekte denken:roll:
Ik zou daar toch stilaan mee opletten want voor je het weet ......sta je de zondagochtend aan mijn deur;-)