Jullie muzieksmaak ? Wat lag aan de basis ? Hoe is het ontstaan ?
 

1.Mijn grootste liefde qua pianisten is en was
https://en.wikipedia.org/wiki/Sviatoslav_Richter
docu film over zijn leven als duitser in rusland -
https://www.youtube.com/watch?v=yfJVpjI3wJM
engels ondertitteld , ongelofelijk aangrijpend ...
het duurt 1 uur , maar vooral
22:30 ; 26:05 ; 27:27; vader-32:00 ; 1:10:40 ; 1:17:00 ; 1:35:00/die over stalin .../

+ Richter spelt Rachmaninov
https://www.youtube.com/watch?v=uT_ZhhQeudY
+ Richter spelt Bach ... https://www.youtube.com/watch?v=2kHXLd-aqpM/vanaf 6:30 .../

2. Sergei Rachmaninov https://en.wikipedia.org/wiki/Sergei_Rachmaninoff ...
zonder veel worden ... is gewoon mijn grootste liefde ...
https://www.youtube.com/watch?v=oA0kXDMKiLg
https://www.youtube.com/watch?v=vpaPWuDQUcc


ik kan zo verder doorgaan ... , en wat is met jullie ? Jullie eerste muzikale liefde ???

De eerste "liefde"

https://www.youtube.com/watch?v=bucVwI0RfEg

https://www.youtube.com/watch?v=qUVNtDxlTP8
Niet specifiek dat werk maar wel dat soort muziek.
Uren passeerde ik daar als kleuter mee.
En het is nog steeds de enige muziek die me echt iets doet en langer dan vijf minuten echt kan boeien.

Mijn eerste LP.

Ik heb altijd een vrij brede muziekinteresse gehad, van pop tot klassiek.
(de klassieke kant voornamelijk via mijn vader, die dat nogal pushte)

Toen ik 16..17 was hoorde ik op de radio een meeslepend pianoconcerto, maar ik had de wat/wie aankondiging gemist. Ik dus naar de toenmalige platenhandel Van Meel in de Huidevettersstraat in Antwerpen waar ik het probleem uitlegde...

-Ja meneer, maar hoe klonk dat dan ongeveer?
- papaara paraa paradaaa paradam paradam papaaaaa
- Julia, kom eens even, meneer kunt u nog eens proberen?
- papaara paraa paradaaa paradam paradam papaaaaa
- Ah maar dat is precies de derde beweging van Beethoven's Emperor Concerto meneer!

Voor de amateurs: probeer het maar eens te zingen :lol:
https://youtu.be/fKnhI2w89bQ

geef mij maar cello:

beste celliste (en veel te vroeg gestorven)
Jacqueline du Pré:
"Cello Concerto " van Dvorak (1 van mijn favoriete componisten)
https://youtu.be/5jgIglWnPUI
Elgar
ongelooflijk hoeveel gevoel ze in elke noot kon leggen...

Ik liep als 11 jarige ergens rond in Oostenrijk, op dat punt in mijn leven had ik nog nooit muziek gehoord die me aansprak of zelfs maar beviel. Iedereen die ik kende sprak over groepen en muzikanten die volgens mij alleen maar goedkope brol speelden.

Nu, ik passeerde daar een huis waarvan de ramen openstonden waar gitaarmuziek weerklonk die me door merg en been ging. Ik daar gaan bellen, het bleek om de mainriff van 'Into the Void' te gaan van Black Sabbath. Ik heb daar ter plaatse die LP overgekocht van die mens in dat huis. Op dat moment wist ik wat mijn levensdoel was, gitaarspelen.

Niet veel later stootte ik op 'On Parole' van Motorhead, toen ging het van kwaad naar erger natuurlijk. :D

Mijn muziekkeuze hangt wellicht nauw samen met mijn aangeboren afkeer voor orde en autoriteit.
Spreekt me meest aan : jazz, rock'n roll, punk, blues, pop.
Zware metalen hoeven niet, en harde rotsen vallen voor mij onder rock 'n roll.
De berekendheid en het kunstmatige van klassieke muziek werken op mijn zenuwen.
Ik kreeg deze vreselijk pretentieuze muziek thuis regelmatig opgedrongen, dus dat zou er mee te maken kunnen hebben.
Eerste kippenvel momenten; bij 'the kids' van Ludo Mariman.
Ik moet jonger dan 10 jaar geweest zijn toen.

De basis van mijn muzieksmaak is in de eerste plaats de Angelsaksische overheersing van Europa sinds de tweede wereldoorlog. Contactconditionering verklaart voor een groot deel de muzieksmaak namelijk. Zeker in de pubertijd. Dat was voor mij dan Roxanne (the police) en Meat Loaf op de radio, the Cure met vrienden (of The pop group), ook Tangerine dream en The talking heads...

Toen ik kleiner was, voor mijn eerste LP, weende ik voor de TV bij nieuwjaarsconcerten. Ik schat dat me dat beroerde.

Naderhand Latijns Amerika. Heeft ook zijn invloed gehad. Café Tacuba, cumbia in centraal Amerika, chicha in Bolivia...

Ge loopt anders héél flink in het gareel van de gevestigde orde.

Radio Veronica op 1992 goed idee.

Ik haat Metal en Hiphop.

Heeft uw gareel u dat wijs gemaakt?
Je begrijpt misschien beter mijn afkeer voor religies en extreem rechts dan

Mijn eerste LP was 4US van Doe Maar. Die hadden net het toppunt van hun populariteit bereikt en verkochten flashy stickers om op mijn boekentas te kleven.

De tweede etappe was Depeche Mode, dat ik ten tijde van 'People are people' leerde kennen in Avro's Toppop. De rest van de jaren tachtig werd dan ook gedomineerd door deze groep en aanverwante synthipopbands.

In de jaren negentig Studio Brussel leren kennen dankzij Nirvana. Ideale pubermuziek. Ik moest blijkbaar nogal wat frustratie en knorrigheid kwijt. In dat decennium lag de klemtoon voortaan op ' alternatieve gitaarbandjes' allerhande.

Echter in de tussentijd ook de latere Talk Talk-platen ontdekt (Spirit of Eden, Laughing Stock), op de kar gesprongen van de lo-fi-beweging (Palace Brothers, Smog) en een voorkeur ontwikkeld voor groepen met een relatief eigen geluid (Tindersticks, 16 Horsepower, PJ Harvey, dEUS, Björk...).

Na mijn 25ste was er geen evolutie van betekenis meer. Af en toe ontdek ik nog wel eens iets nieuws, maar ik hou me vooral bezig met het verder verkennen van de eighties en nineties.

Foutje

Eerste cassette was die van Meat Loaf (bat out of hell). Eerste Lp vermoed ik Remain in Light van de Talking Heads of iets van Crosby stills Nash and young, the Scorpions of Tangerine dream.

Ik heb geen gareel, ik stel dat gewoon droog vast.

Kijk, dat is al beter.
Die formulering laat tenminste ruimte om een brave, gehoorzame systeemslaaf te zijn onder de autoriteit van het huidige systeem.

Wat een leuke draad :-)

Belangrijk waren ondermeer:

- een 'tune' van een TV-programma, die ik alleen bij m'n bomma te horen kreeg omdat m'n ouders toen nog geen TV hadden: "Voor Boer en Tuinder".

- een 'tune' van een radio-programma: "West Point".

- "Elisabethan Reggae" van Boris Gardiner, waar ik als kind gewoon gek op was. Ik weet niet meer waar ik dat voor het eerst hoorde, maar elke keer als ik dat opnieuw hoor voel ik me zo diep gelukkig dat ik vermoed dat het eveneens bij m'n bomma moet zijn geweest.

- "Crazy Horses" van The Osmonds. Ik was toen tien jaar oud, en zwaar onder de indruk van die waanzin.

- "48 Crash" van Suzy Quatro. Ik was nog steeds gemakkelijk te pakken met waanzin.

- "This Town Ain't Big Enough For The Both Of Us" van The Sparks.

- "Easy Livin'" van Uriah Heep.

- "Son Of My Father" van Chickory Tip. Voor het eerst gehoord en gezien op TV, bij m'n bomma :-o

- "Popcorn" van Anarchic System. De moeder van een vriend was grote fan, en ik ging graag op bezoek, voor de moeder, voor de vriend, en voor de muziek.

- "Train To Skaville" van The Ethiopians.

- "Jimmy (De Eenzame Fietser)" van Boudewijn De Groot. Heb ik voor het eerst gehoord bij de jongste broer van m'n pa.

- "Marina" van Rocco Granata. Ik krijg nog altijd kippenvel van dat accordeon-riedeltje.


Dat zijn zowat m'n vroegste herinneringen aan leuke momenten met muziek.

Wanneer ik, vele jaren geleden, mijn eerste stereo-keten kocht heb ik toegehapt wanneer ze het volgende er op speelden:
https://www.youtube.com/watch?v=LD_CaKUqsgE

Telkens ik dat opnieuw beluister krijg ik aanvallen van kippevel en een krop in de keel.

En dat wil ik graag op mijn begrafenis gespeeld hebben:
max bruch kol nidrei op. 47
https://www.youtube.com/watch?v=8mgaICZS79Y

Gevolgd door:
https://www.youtube.com/watch?v=945bEzPeu2M