| De schoofzak |
3 augustus 2016 16:41 |
Brusselse regering werft 43 terror-strijders aan !
Maar legt dat maar eens uit in het buitenland !
Parkwachters begod !!! Specialisten om radicaliserende moslims te detecteren in de kleine en grote parken in Brussel ....
Dat is natuurlijk enkel daarbij gezet om te kunnen genieten van subsidies uit het veiligheidspotteke ...
titel: Interview - Serge Kempeneers hoofd groene ruimte bij Leefmilieu Brussel
Parkwachters tegen terreur in Brussel
link: http://www.standaard.be/plus/20160803/ochtend/11
Citaat:
vsa
Brussel De stad Brussel zoekt 43 extra parkwachters en krijgt daarvoor twee miljoen euro van de Brusselse regering. Doel: de veiligheid in parken bewaken en jongeren behoeden voor radicale gedachten.
In de functieomschrijving staat ‘kennis hebben van de gedragingen van het wild’. Is een parkwachter wel het juiste kanon in de strijd *tegen terreur?
Serge Kempeneers: ‘Toch wel. Parkwachters zijn vandaag “parkmanagers” die verschillende vaardigheden combineren. Ze zijn nu met 350 en bewaken de rust en veiligheid, maar organiseren ook culturele activiteiten en sportevenementen of bemiddelen bij conflicten. Dertig van de 43 vacatures richten zich specifiek op sociaal werkers: mensen die de buurt en de bezoekers kennen en zo de samenhorigheid kunnen versterken. Ze investeren in een goed contact met de omwonenden, waardoor ze snel signalen oppikken.’
Beschikken deze park*managers over een beroeps*geheim, zoals onder meer de medewerkers van OCMW’s?
‘Neen. Ze zijn een laagdrempelig aanspreekpunt en hebben vooral een preventieve rol. Ze gaan het gesprek aan met jongeren, veelal schoolverlaters, en wijzen hen op het belang van een diploma. Of ze tonen de weg naar de arbeidsmarkt. In een park komt iedereen samen, nog het meest de groepen die moeilijker te bereiken zijn.’
Moeten de extra park*managers de afgebouwde wijkwerking in Brussel *vervangen? Een beslissing waar in terreurtijden veel kritiek op is?
‘Dat weet ik niet. Maar het park als ontmoetingsplek van een wijk, klopt wel. Veel mensen die in mediterrane landen opgroeiden, hebben een cultuur waarin de publieke ruimte een belangrijke rol speelt. Ze ontmoeten elkaar op pleinen, in parken of op straat. Los daarvan is er ook grote vraag naar groene, open ruimte omdat Brussel veel jonge inwoners telt. Heel wat families wonen bovendien in kleine appartementen en hebben nood aan een plek om te rusten en te bewegen. We grijpen die plek aan als een kans om hen aan te spreken. Zo houden we theemomenten in het park om de kans te krijgen met de vrouwelijke buurtbewoners te praten – een groep die we anders moeilijk bereiken.’
|
|
