De schoofzak |
26 augustus 2016 10:04 |
kinderpardon voor geïntegreerde minderjarige sans-papiers
Dien tsjeven-uil doet daar weer een poco-voorstel.
Begrijpt hij nu niet dat als die maatregel een vaste gewoonte wordt, het interessant zal zijn voor alle ouders in ontwikkelingslanden om hun kleine die ze zelf geen toekomst kunnen geven, naar hier te sturen ?
Ik pleit niet voor onmenselijke toestanden.
Maar al evenmin voor domme maatregelen.
Aan iedere Vlaamse ambassade in een land van waaruit illegale immigranten naar hier komen, of van een buurland van waaruit politieke vluchtelingen komen, zou een preferentieel weeshuis verbonden moeten zijn. Preferentieel in de zin van : wij sponsoren dat genereus, maar controleren er ook wat met onze centen gebeurt. Wij zorgen daar voor opleiding en toekomst, op lokale maat.
Als dan hier een onbegeleide minderjarige opduikt, dan kan hij dezelfde dag nog overgevlogen worden naar zijn eigen land; dichter bij zijn familie en dichter bij zijn eigen cultuur.
titel: Kinderrechtencommissaris wil kinderpardon voor geïntegreerde minderjarige sans-papiers
link: http://www.standaard.be/cnt/dmf20160826_02440035
Citaat:
Kinderen zonder papieren die geworteld zijn in onze samenleving, moeten via een kinderpardon een verblijfsvergunning krijgen. Die oproep herhaalt kinderrechtencommissaris Bruno Vanobbergen nadat staatssecretaris Francken gisteren een uitzondering weigerde voor een 16-jarig Mechels meisje. In Nederland bestaat zo’n kinderpardon al langer.
Djellza B., een 16-jarig meisje uit Mechelen dat in ons land woont sinds ze vier maanden oud is, naar school gaat en perfect geïntegreerd is, wordt binnenkort naar Kosovo uitgewezen. Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) wijst erop dat haar ouders al die jaren ‘maar liefst acht bevelen om het grondgebied te verlaten’ negeerden. ‘Het is jammer dat het kind slachtoffer wordt van het onwettige gedrag van haar ouders, maar er kan geen uitzondering gemaakt worden.’
Kinderrechtencommissaris Bruno Vanobbergen herhaalt naar aanleiding van de zaak de vraag aan de regering om een systeem van kinderpardon in te voeren, zoals dat vandaag ook al bij onze noorderburen bestaat.
‘Als kinderen er vijf jaar of langer verblijven, komen ze in aanmerking voor een verblijfsregeling’, legde Vanobbergen eerder in De Standaard uit. ‘Het was een antwoord op de zeer onzekere situatie waarin heel wat kinderen verkeerden. Ze gingen al jaren naar school, zaten in jeugdbewegingen en sportclubs, bouwden er een vriendenkring op, maar hadden tegelijk de dagelijkse stress dat ze zonder papieren door het leven moesten.’
‘Het moet anders’
‘Het onvermogen van ons beleid tegenover gewortelde kinderen is immers groot’, stelde Vanobbergen verder. ‘De vele meldingen bij het Kinderrechtencommissariaat maken dat zeer duidelijk. De mensen begrijpen het niet.’
De kinderrechtencommissaris beseft dat het kinderpardon geen deel uitmaakt van het regeerakkoord. ‘Maar toch moet het anders. Het beleid moet zich niet alleen bezighouden met de problemen van gisteren, maar ook met die van vandaag. Het gaat over de toekomst van jonge mensen.’
|
|