Het leven
 

Ge zit in een treinwagon.
Op weg naar de afgrond.
Onderweg moet ge eigenlijk doen alsof die afgrond niet bestaat.
Of zeggen 'Ok, we rijden naar de afgrond. Maar al bij al is dit best leuk en zinvol'.

Erg leuk ! En ook spannend omdat je niet weet wanneer je die afgrond eindelijk bereikt hebt !

Zinvol..? Geen idee.. misschien dat een volgend bewustzijn wat duidelijkheid schept. En tot het zover is, kunnen we doen alsof.. :D

En de machinist is de gelukkige onder ons ! Die ziet en weet.
Of staakt.. :x

Wie ben jij?

Een mede-reiziger.. hoezo..?

O niks, zomaar.

Wie heeft er vandaag in uw gat gebeten?

Het leven is zinloos.

Wat drijft u dan?
Waarom staat ge 's morgens op?

Het besef dat het leven zinloos is voor iedereen.

Waarom is het overlevingsinstinct dan zo groot?

Wat is dat voor nihilistische kutzeik.
Ge klinkt bijna als een vrijzinnige humanist.

Het is een basale gedachte die de geest bevrijd.

Omg hoe diepzinnig

Het leven is zoals een trein: je kan zelf kiezen of je een boemel neemt of de TGV.

Dat kunnen we van uw posts helaas niet zeggen.

Mijn posts zitten op een trein, richting 504 gateway

Dat het leuk zou zijn
dat maakt ge mij niet wijs

of ge moet volkomen
krankzinnig geworden zijn van angst
en door de duivel bezeten zijn

Wanneer kom je nog eens op TV, Harrie?

Als ik dood ben....:-):-):-)

Uitstekende film. Met John Voigt.