Nationaal congres LSP/MAS
Van 11 tot en met 13 november kwamen zo'n 145 leden van LSP/MAS samen in Nieuwpoort voor een congres van de partij. Het werd een bijzonder enthousiaste bijeenkomst waar de energie en dynamiek van onze groeiende partij duidelijk werd. Zeker de groei langs Franstalige kant was opvallend en voor het eerst waren er ook kameraden uit het Duitstalige landsgedeelte aanwezig. Uitgebreide verslagen volgen, maar hier bieden we een eerste algemene overzichtje van het congres
Geert Cool
Er waren drie belangrijke discussies op het congres met eerst een discussie over de internationale situatie, een discussie over de politieke en sociale situatie in België en tenslotte een organisatorische discussie waarbij ook een nieuwe leiding van de partij werd verkozen.
De discussie over de wereldsituatie werd ingeleid door Nicolas Croes uit Luik. Hij benadrukte de crisis waarmee het establishment geconfronteerd wordt door de uitzichtloosheid van de oorlog in Irak alsook de economische problemen die meer en meer de kop opsteken. De herverkiezing van Bush leidt misschien wel tot een sterke retoriek vanuit de omgeving van het Witte Huis, maar zelfs daar moet rekening gehouden worden met de objectieve situatie waarin gewerkt wordt en de gevolgen van de militaire overbelasting van het Amerikaans leger door haar aanwezigheid in Irak.
In de discussie werd ook ingegaan op de situatie in Nederland met enerzijds de grootste mobilisatie van arbeiders in jaren (de nationale betoging in Amsterdam begin oktober) maar anderzijds ook de sterke opkomst van racisme en geweld na de moord op Van Gogh. Alleszins is duidelijk dat het stabiele poldermodel dood en begraven is in Nederland. Er werd in de discussie ook dieper ingegaan op de situatie in de VS zelf. Philip Locker, een kameraad van Socialist Alternative, onze zusterorganisatie in de VS, sprak over de situatie na de herverkiezing van Bush. Een kameraad van Maavak Sozialisti, onze Israëlische zusterorganisatie, sprak over de gevolgen van het overlijden van Arafat en de onstabiliteit in de regio. Er was ook een verslag van de internationale werking van het CWI wat gebracht werd door CWI-vertegenwoordiger Karl Debbaut.
Aangezien vlak na ons congres een bijeenkomst in België plaatsvindt van onze internationale leiding, hadden we een aantal internationale kameraden aanwezig op een deel van het congres. Naast kameraden uit de VS en Israël, waren er ook kameraden uit Frankrijk en Nigeria aanwezig. De twee aanwezige Nigeriaanse kameraden brachten een erg interessant verslag van de situatie in hun land met de 7de algemene staking die er zit aan te komen volgende week.
De discussie over de Belgische politieke en sociale situatie werd ingeleid door Anja Deschoemacker. Zij benadrukte het belang van de opkomst van meer strijd. Die toename van strijd komt er tegen de achtergrond van een politiek onstabiele situatie. De regeringen zijn onstabiel, mee door de asymetrische samenstelling, en de enige reden waarom er geen nieuwe nationale verkiezingen komen is omdat de regeringspartijen ook weten dat ze die verkiezingen zouden verliezen.
De opgang van strijd op de werkvloer was de afgelopen weken duidelijk. Er waren acties in de Non-Profit, de dag voor ons congres werd nog nationaal gestaakt bij De Post, er waren stakingen bij de MIVB in Brussel,... Terwijl onze organisatie in het verleden veelal jonge leden had en erg actief was onder scholieren en studenten, werd duidelijk dat daar verandering in komt. Niet dat we onze jongerenwerking achterwege zullen laten, maar we zijn ons werkingsterrein sterk aan het uitbreiden. In alle belangrijke strijdbewegingen de afgelopen weken, waren we sterk aanwezig met leden vanuit de sector. Op het congres waren er tussenkomsten van kameraden uit de non-profit, het spoor, de post, de mivb, het onderwijs, de privé-sector,...
De organisatorische discussie werd ingeleid door Vincent Devaux uit Verviers. Daar werd nadruk gelegd op de stappen vooruit die we de afgelopen periode gezet hebben en de manier waarop we die vooruitgang willen consolideren en verderzetten. Politieke vorming van nieuwe leden zal daar één element van zijn, maar we willen ook financieel onze werkingsmiddelen vergroten. Ons secretariaat wordt in januari uitgebreid en onze uitgaven zijn al vrij sterk gestegen. Bovendien is ons werkingsterrein uitgebreid met nieuwe afdelingen, waaronder de nieuwste belangrijke aanwinst in de vorm van een kleine beginnende afdeling in Hasselt zodat we nu ook in Limburg een aanwezigheid hebben.
Op het congres was er ook een financiële oproep om een reserve aan te leggen en tevens onze bijdrage voor de internationale werking van het CWI te verhogen. Bij de financiële oproep werd de leden gevraagd een bijdrage naar eigen vermogen te doen. Er waren tal van scholieren en studenten die een indrukwekkende inspanning deden en 10 of 20 Euro gaven. Andere kameraden gaven hun syndicale premie, of zelfs hun eindejaarspremie. Hierdoor werd een indrukwekkend totaal van 8.600 Euro opgehaald.
Het feit dat onze partij op meer terreinen actief wordt, kwam tot uiting in de organisatorische discussie. De verslagen van de afdelingen waren indrukwekkend en ook op de verschillende deelterreinen zijn er stappen vooruit gezet. Enkele weken geleden was er een nationaal congres van de Actief Linkse Studenten met een 60-tal aanwezigen. Vandaag is er het eerste nummer van onze studentenkrant. Ook werd op het congres een nieuw nummer van onze scholierenkrant ('De Verzetskrant') verspreid in de afdelingen. Dat is een uniek gegeven voor een politieke organisatie: een scholierenkrant geschreven, gemaakt en verspreid door politieke scholieren!
Het begin van de ontwikkeling van meer strijd in de samenleving zal de nodige vragen doen opwerpen naar hoe we deze strijd kunnen versterken. Vandaag is er de neiging om strijd enkel lokaal per bedrijf, sector of zelfs per werkplaats te voeren. Het zal belangrijk zijn dat we die strijd éénmaken in een gezamenlijke beweging. Onze campagne voor een Jongerenmars voor Werk op 19 maart 2005 biedt heel veel mogelijkheden daartoe. De kameraden zijn vanop het congres naar hun afdelingen teruggegaan met een hernieuwd en versterkt enthousiasme om de komende periode verder te bouwen aan een sterke revolutionaire kracht die in staat is om een politieke factor te worden.
