a destitute child: tales from korea...
 

voila sé is het fotoke dat ik recent kreeg toegestuurd en wat de eerste momenten weergeeft bij de zuid-koreaanse hulpinstanties die me destijds opvingen - in dit geval een kinderziekenhuis, want ik belandde pas nadien in een weeshuis, maar dat terzijde - zoals men kan zien verkeerde ik in niet al te goede toestand, en ik vraag me eigenlijk serieus af hoe men überhaupt een klein kind zo kan laten verkommeren, moeten heel barre omstandigheden geweest zijn, niet dat ik er geen weet van had aangezien ik onder de schurt zat met diverse oorontstekingen en nog een ander aantal onaangename zaken zoals jullie kunnen afleiden aan de hand vd huidaandoeningen op m'n kin ed...



yes, the vision of it all continues to haunt me, especially since it reminds me of an existence i can barely phantom :cry:

bembem sad :-(

al weet van wie je ouders waren ?

dat zal ik wellicht nooit te weten komen :cry:

Ik zou gemeen kunnen zijn en er de bedenking bij maken: "Is dat niet het best voor de natuurlijke moeder en vader?"

Maar ik ben niet gemeen. Wel recht door zee.
Wat niks veranderd aan de vraag ten andere.

Oh, in dit geval is het dan de persoonlijke interpretatie van bembem dat deze uitspraak eerlijk en/of gemeen maakt.

yes maddox i am very sad, these days i sleep a lot, too much even, and i dream about my kr parents :cry: maybe i even have siblings :cry:

yes it makes me sad

one day i shall go and dye in korea, yes one day :cry::cry:

Alles ok bb?

:hug:

PS je had wel es wat kunnen lachen voor de foto he. ;)

Wat staat er op het papier?

Koni chiwa, kohi nitski.

Zoek de faut...

Triestig ... Een idee hoe oud u hier was? Enig gegeven over uzelf? Geboortedag, geboortestreek ...
Enfin, u hoeft het hier niet allemaal op te schrijven, 't zijn onze zaken natuurlijk niet.

Waarom je kans niet wagen via spoorloos Nederland?

Bembem haar ouders hebben haar misschien weggeven om een betere toekomst voor haar mogelijk te maken. Als ze haar ouders nu zou tegenkomen en ze meldt dat ze OCMW geval is, levend in een kruipkot, zonder job, zonder vent, zonder kinderen, zonder vrienden, zonder geld....dan gaan die ook denken: shit, gefaald.

:lol: Dat is inderdaad pas erg.

Mooie spleetoogjes :-D

Ik denk dat ik die film gezien heb.

Was wel goed, veel tranen gelaten.

Maar het was hard aan het regenen, dus niemand heeft er iets van gemerkt.

Boeiend verhaal. Alsof niemand anders ooit verdrietig is. Het is goed dat iemand je er elke keer op wijst dat je verdrietig bent en dat dat allemaal niet nodig is. Over een maand ben je die zever weer vergeten.

Ups and downs; zo is het leven nu éénmaal. Vlucht niet van de downs. ^^

Ach, het kan veel erger.
Hard werken en belastingen betalen om vervangen te worden door hajis, bijvoorbeeld.
Gelijk gij.

Ach, veel mensen willen je dood of geven geen zak om je. Dat is de realiteit. Ik kijk niet meer naar "God" of de regering. Het enige dat ik vraag is een beetje genade voor mijn ziel als ik doodga. Een beetje berusting komt wel met de jaren.