|
Kan een dichter de wereld redden?
 plaats hier gedichten die je mooi vindt. |
 |
 |
Haaa, de poëzie! Ik hou ervan. Maar ik ben wel erg gewonnen voor de "vormvaste" poëzie. Rijm hoeft niet per se, maar er moet wel rytme, kadans in zitten. Versvoeten dus. Een gedicht waarin iets op zulk een schitterende wijze gezegd wordt dat het je leven lang bijblijft.
Persoonlijk ben ik gek op de Engelse poëzie, maar onze eigen Nederlandstalige is zeker niet te versmaden. Een gedicht waar ik recentelijk op gebotst ben is er eentje uit einde 19e eeuw door William Ernest Henley. De arme man was dodelijk ziek (beendertuberculose). Maar, met typisch Engels stoïcisme (stiff upperlip) bleef hij doorvechten. Invictus Out of the night that covers me, Black as the pit from pole to pole, I thank whatever gods may be For my unconquerable soul. In the fell clutch of circumstance I have not winced nor cried aloud. Under the bludgeonings of chance My head is bloody, but unbowed. Beyond this place of wrath and tears Looms but the Horror of the shade, And yet the menace of the years Finds and shall find me unafraid. It matters not how strait the gate, How charged with punishments the scroll. I am the master of my fate I am the captain of my soul. Onoverwonnen Vanuit de nacht die mij bedekt Aardedonker van pool tot pool Dank ik welke God dan ook Voor mijn onoverwinnelijke ziel In de klauwen van omstandigheden Gaf ik geen krimp, noch schreeuwde ik het uit Onder geknuppel van het toeval Is mijn hoofd bloedig, maar niet gebogen. Voorbij deze plek van toorn en tranen Duikt slechts de verschrikking op van schaduw Maar de dreiging van de jaren Vindt en zal mij vinden: onbevreesd Het doet er niet toe hoe smal de poort Hoe beladen met straf de toekomst ook is Ik ben meester over mijn lot Ik ben de gezagvoerder van mijn ziel |
Citaat:
|
Citaat:
|
op zo'n moment mis je een Dronkoers of Firestone om een fotootje te plaatsen. :-)
|
1 Bijlage(n)
|
Citaat:
Citaat:
|
Nog zo een paar memorabele verzen.
Uit de bundel In Memoriam A.H.H. van Alfred Tennyson. I hold it true.whate'er befall; I feel it, when I sorrow most; 'T' is better to have loved and lost Than never to have loved at all. Die laatste twee verzen zijn bij sommige Britten deel gaan uitmaken van de vaste citaten-voorraad. En hier enkele verzen uit het werk van Christina Georgina Rossetti: Remember Remember me when I am gone away, Gone far away into the silent land; When you can no more hold me by the hand, Nor I half turn to go yet turning stay. Remember me when no more day by day You tell me of our future that you planned: Only remember me; you understand It will be late to counsel then or pray. Yet if you should forget me for a while And afterwards remember, do not grieve: For if the darkness and corruption leave A vestige of the thoughts that once I had, Better by far you should forget and smile Than that you should remember and be sad. |
Citaat:
|
Wie zich nog de film Four weddings and a funeral herinnert zal dit gedicht van W.H. Auden welm herkennen:
Wystan Hugh Auden (1907-1973) Funeral Blues (Song IX / from Two Songs for Hedli Anderson) Stop all the clocks, cut off the telephone. Prevent the dog from barking with a juicy bone, Silence the pianos and with muffled drum Bring out the coffin, let the mourners come. Let aeroplanes circle moaning overhead Scribbling in the sky the message He is Dead, Put crêpe bows round the white necks of the public doves, Let the traffic policemen wear black cotton gloves. He was my North, my South, my East and West, My working week and my Sunday rest My noon, my midnight, my talk, my song; I thought that love would last forever, I was wrong. The stars are not wanted now; put out every one, Pack up the moon and dismantle the sun. Pour away the ocean and sweep up the wood; For nothing now can ever come to any good. |
Little birdy in the sky
left a poopy in my eye, me not angry me not cry me just happy cows can't fly. |
Als de dood toch ooit moet komen,
nu misschien of ook wat later dan zal ik hem niet kwaad bekijken 'k zal 'm geen verwijten maken, nee Niet dat ik voor hem niet bang ben, echt ik heb ook graag te leven, maar ik heb na al de jaren z'n komst zowat aanvaard, Want ook al komt ie soms gemeen geniepig wreed of overwacht is ie soms niet om te dragen, nee. Want ook al toont hij nooit begrip en neemt ie onverschillig weg wat je lief of dierbaar is, hij is toch eerlijk als geen een. Want hij kent geen onderscheid, en jij ook grote vent, met je opgespaarde geld en je vervloekte ijdelheid, ook al heb je nu wat macht en buigt ieder naar je hand, voor hem ben je toch gelijk, hem kan je niet ontkomen. Als de dood toch ooit moet komen, Als de dood toch ooit moet komen en me zegt ''Kom ga nu mee”. je hebt zo wel genoeg gehad dan zal ik niet beginnen klagen, nee. Het doet misschien wel even pijn dan want het leven biedt zo veel en het afscheid van je vrinden valt misschien dan wel wat zwaar. Toch zal ik hem gewillig volgen zonder aarzel en heel gedwee 'k zal 'm echt geen uitstel vragen, nee. Of enkel nog een weinig tijd dan, om nog voor een laatst keer, de wreedheid weer te zien van hen die van zichzelf een rechter maakte 'k zal 'm vragen voor m'n alles voor een enkel ogenblik over een of ander land waar het weer eens oorlog is, laat me nog eens voor een keer walgen van die opperbazen die het leven van zovelen onverschillig zinloos maakten laat me nog eens een keer braken op de smerige gezichten van hen die bevelen gaven laat me nog eens een keer wenen op al die nutteloze graven dan zal ik willoos met je komen. Als de dood toch ooit moet komen, Maar als ie dan ooit bij me komt geruisloos stil en onverwacht... op zo'n goeie warme dag, waarop het goed is om te leven, nee. Nee als ie dan ooit bij me komt op zo'n goeie warme dag met daar boven ooh de zon alsof je pas begint leven, nee. En geef me dan ook duizend woorden, om m'n liefde uit te zingen, geef me dan ook duizend handen om m'n liefde uit te strelen geef me dan ook duizend uren om nog even met m'n vrinden alles wat we samen deelde voor een keer nog te beleven of geef me enkel nog wat tijd om nog eens over haar te praten om nog zoveel goed te maken . . . Maar kom me alsjeblief niet halen nee als ik echt gelukkig ben . . .? Zjef Vanuytsel |
Wie worsten koopt of met een blondje trouwt,
weet nooit wat daar werd in gedouwd. |
Citaat:
|
En dan, een kei van een gedicht uit ons eigenste Nederlands taalgebied. Hard, meedogenloos... Maar o zo mooi geformuleerd. Een gedicht dat inslaat als een bom.
Het huwelijk Toen hij bespeurde hoe de nevel van den tijd in d'oogen van zijn vrouw de vonken uit kwam dooven, haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt. Hij vloekte en ging te keer en trok zich bij den baard en mat haar met den blik, maar kon niet meer begeeren, hij zag de grootsche zonde in duivelsplicht verkeeren en hoe zij tot hem opkeek als een stervend paard. Maar sterven deed zij niet, al zoog zijn helse mond het merg uit haar gebeente, dat haar tòch bleef dragen. Zij dorst niet spreken meer, niet vragen of niet klagen, en rilde waar zij stond, maar leefde en bleef gezond. Hij dacht: ik sla haar dood en steek het huis in brand. Ik moet de schimmel van mijn stramme voeten wasschen en rennen door het vuur en door het water plassen tot bij een ander lief in eenig ander land. Maar doodslaan deed hij niet, want tusschen droom en daad staan wetten in den weg en praktische bezwaren, en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren, en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat. Zoo gingen jaren heen. De kindren werden groot en zagen dat de man dien zij hun vader heetten, bewegingsloos en zwijgend bij het vuur gezeten, een godvergeten en vervaarlijke' aanblik bood. Rotterdam 1910 Willem Elsschot (1882-1960) |
Citaat:
Als je woest bent wacht 24 uur en zeg dan wat je te zeggen hebt. |
Citaat:
|
Citaat:
Zeer vervaarlijke mensen. :lol: |
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 13:21. |
Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be