De verloochening van Petrus.
 

Deze draad is bedoeld als antwoord op onderstaande post.
https://forum.politics.be/showpost.p...postcount=1828

De verloochening van Petrus ...

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Verl...ing_van_Petrus

... komt voor in alle vier de evangelies. De verhaallijnen zijn grotendeels hetzelfde, maar de vier verslagen spreken elkaar tegen met betrekking tot de proloog, de setting, de personages, de handelingen en de chronologie. (zie link)

(Receptie)
"Onder geleerden en theologen wordt getwijfeld of de verloochening van Petrus echt gebeurd is. Sommige exegeten noemen het een onhistorisch theologoumenon, dat wil zeggen, een theologische uitspraak die niet voorkomt uit goddelijke openbaring of anderszins autoriteit mist. De vraag is dan wie het verhaal zou(den) hebben verzonnen en toegevoegd aan de evangeliën en waarom, omdat dit het concept van de apostolische successie en daarmee de legitimiteit van het pausdom en de (katholieke) Kerk ondermijnt. Er is ook discussie over hoe het kan dat de vier verslagen elkaar zo tegenspreken, wat de meest waarschijnlijke reeks gebeurtenissen is en hoe die dient te worden begrepen.

Vervolg.
 

Retorisch:.
De verloochening wordt benadrukt door de voorafgaaande voorzegging door Jezus. In Markus 26:34: Jezus zeide: “Voorwaar, Ik zeg u: nog deze nacht voor het kraaien van de haan, zult gij Mij driemaal verloochenen.” (WV) Het nadeel hiervan neemt de schrijver op de koop toe, namelijk dat de toekomst nauwkeurig vast ligt. Nog groter is het probleem dat Jezus dit wist en kon voorspellen. Hij wist feitelijk precies wat diverse personen zouden gaan zeggen tegen Petrus en welke haan op tijd zou kraaien. In de werkelijkheid totaal onmogelijk.

Waarom is dit verhaal opgenomen in het de passie van Jezus? Het gebeurt 's-nachts, op een binnenplaats, terwijl Jezus wordt verhoord door de hogepriester. 1) Jezus volhard in zijn missie maar Petrus trekt zich terug. Dat contrast benadrukt de zwakte van de mens en doet de vastberadenheid van Jezus (godmens) goed uitkomen. 2) De verloochening concretiseert het verhoor van Jezus door een anekdote. Zo wordt het verhoor van Jezus dichterbij het lezerspubliek gebracht. De lezer kan zich moeilijk met Jezus maar gemakkelijk met Petrus identificeren.

vervolg.
 

Ook een retorisch hulpmiddel is The rule of three - Patrus verloochent Jezus driemaal achterelkaar. - is a writing principle that suggests that a trio of events or characters is more humorous, satisfying, or effective than other numbers in execution of the story and engaging the reader.The reader or audience of this form of text is also thereby more likely to remember the information conveyed. This is because having three entities combines both brevity and rhythm with having the smallest amount of information to create a pattern. It makes the author or speaker appear knowledgeable while being both simple and catchy.

In dit verband is het interessant dat in het evangelie van Johannes de drievoudige verloochening van Petrus een contrapunt vindt in de drievoudige loyaliteitsverklaring en de daaropvolgende drievoudige aanstelling van Petrus als herder van de kudde van christenen.

Joh. 21:15 Na het ontbijt zei Jezus tot Simon Petrus: “Simon, zoon van Johannes, hebt ge Mij meer lief dan dezen?” Hij antwoordde: “Ja Heer, Gij weet, dat ik U bemin.” Jezus zei hem: “Weid mijn lammeren.” 16 Nog een tweede maal zei Hij tot hem: “Simon, zoon van Johannes, hebt ge Mij lief?”, waarop deze antwoordde: “Ja Heer, Gij weet dat ik U bemin.” Jezus hernam: “Hoed mijn schapen.” 17 Voor de derde maal vroeg Hij: “Simon, zoon van Johannes, hebt ge Mij lief?” Nu werd Petrus bedroefd, omdat Hij hem voor de derde maal vroeg: “Hebt ge Mij lief?” en hij zei Hem: “Heer, Gij weet alles: Gij weet dat ik U liefheb.” Daarna zei Jezus hem: “Weid mijn schapen. (WV)

Ook interessant is dat in de (apocrieve) Apocalypse van Petrus een drievoudige ontkenning / denial voorkomt, maar dan zijn de rollen omgedraaid. Jezus ontkent drie maal tegenover Petrus. Kortom, als zulke middelen worden aangewend dan lezen we fictie.

De gehele bijbel is grotendeels fictie (voor wie dat nog steeds niet weet) en ook nog tegenstrijdig, want terwijl Jezus toch zegt de vijand lief te hebben, scheldt Hij zijn beste discipel Petrus uit voor Satan.

Mattheus 16:23 Maar Hij, Zich omkerende, zeide tot Petrus: Ga weg achter Mij, satanas! gij zijt Mij een aanstoot, want gij verzint niet de dingen, die Gods zijn, maar die der mensen zijn.

Wat betekent "uw vijand liefhebben"? Is dat sentimenteel doen? Is dat altijd ja-knikken? In onze tijd verwart men wel eens liefde met de mentaliteit alles-is-goed-als-we-maar-lief-zijn-voor-elkaar.

Jezus weet inderdaad zelf niet wat liefde is.
Iemand voor Satan uitmaken is zeker geen liefde.
Iemand voor eeuwig in de hel laten branden is zeker geen liefde.

Jezus was geen God van de Liefde, maar van de Haat.

En dat is waarom zij Hem gekruisigd hebben, want ook aan de Joden had Jezus een vreselijke hekel.

De gehele bijbel is grotendeels fictie

er zijn maar 2 feiten : jezus was een visser en hij werd aan een kruis gehangen

Hoe weet u dat als u stelt dat de gehele bijbel grotendeels fictie is?