Wordt de zelfmoordlijn afgeschaft?
 

https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20181217_04041126
Deze uitspraak maakt dat de mensen bij de zelfmoordlijn ten allen tijden strafbaar kunnen gesteld worden als er na een telefoontje naar hen er iemand uit het leven stapt.
Deze uitspraak verhoogt een te meer de drempel om hulp te zoeken bij levensproblemen waar je zelf niet meer uit geraakt.
Goed of verkeerd signaal?

Moeilijk geval. Feit is natuurlijk ook dat priesters en de kerk in het algemeen een zeer slechte reputatie hebben omwille van de vele pedofilieschandalen die hen al decennia teisteren. Jezelf verschuilen achter het biechtgeheim is eigenlijk maar al te gemakkelijk.

Ik meen trouwens dat mensen die bij de zelfmoordlijn werken wel degelijk ingrijpen in bepaalde gevallen maar zeker ben ik dat niet.

en gewetenloos

Zonder biechtgeheim, wie zou er dan nog gaan biechten?

Eneuh, dat systeem van biechten, dat was/is niet meer dan een systeem om goedgelovige mensen te kunnen afpersen

Het stelt vooral het principe van 'vertrouwenspersoon' in vraag, of het een priester, goede vriend, partner of de zelfmoordlijn is. Die gerechtelijke uitspraak werkt drempelverhogend naar mensen met levensproblemen.
Die willen vaak niet dat na een telefoontje of een gesprek er plots een bende hulpverleners of iets anders aan hun deur staan.

Amaai.

Stel dat iemand die ik ken, mij komt zeggen dat hij zelfmoord wil plegen. Stel dat hij mij kan overtuigen dat zelfmoord plegen inderdaad een goeie oplossing is voor hem. Stel dat ik hem aanmoedig, op dezelfde wijze dat je iemand anders aanmoedigt als je denkt dat hij de juiste dingen gaat doen, zoals ergens gaan solliciteren, echtscheiden, naar een ander land verhuizen....

Ben ik dan *strafbaar* ? 8O

Zolang uw betrokkenheid niet bewezen is, is er geen vuiltje aan de lucht.

Maar indien wel betrapt, dan ben je volgende "de gemeenschap" een gore klootzak die een hulpbehoevende geen juiste hulp heeft verstrekt.

Maar voor alle duidelijkheid. Zelfmoord is altijd een eigen keuze van de zelfmoordenaar.
Maar ik vind het een maatschappelijke plicht ervoor te zorgen dat deze keuze zo sereen mogelijk kan gemaakt worden. Hier een optie.

Dat was blijkbaar een systeem dat toch niet zo goed werkte want zeer velen vertelden daar gewoon een aantal gemeenplaatsen om er van af te zijn...
Zoveel domme mensen zullen er niet geweest zijn die daar eventjes echt hun doen en laten gingen vertellen!
Hoe zou de biecht er uit zien van bvb priesters die pedofielen waren of zelf een scheve schaats aan het rijden? Gewoon alles vertellen aan de confraters?

Inderdaad. Het is en blijft een probleem. Maar ieder heeft het recht over zijn eigen leven en dood te beslissen. Daar iemand anders bij betrekken alsof je een mening vraagt geeft eigenlijk aan dat je niet klaar bent voor de stap en het dus beter "nog" niet doet...
Niets zieliger dan een mislukte zelfmoord. Wanneer nog eens?

Mij hebben ze alvast niet weerhouden om een zelfmoorpoging tegen te houden...
Zo'n lijn is je reinste onzin mijns inziens maar hoeft niet per sé te verdwijnen van mij (al helpen ze maar één iemand, is het één geval minder). Meeste mensen gaan echt niet lopen bellen naar vreemden als ze echt op de afgrond staan, ook al is het anoniem. Grotere verantwoordelijkheid van familie en vrienden als ze iemand kennen die een noodkreet uit. Zelfs al is het dan op die moment een schreeuw om hulp, dan doe je er alles aan om ze te helpen, desnoods externe hulp inschakelen. Maar nooit raad ik iemand aan om naar die lijn te bellen...
Nu dit terzijde, dien pastoor moet zich niet schuilhouden achter zijn biechtgeheim als het gaat om mensenlevens, dan grijp je in. Dus schuldig aan het niet verlenen van hulp aan iemand in een noodsituatie. Ik had in den tijd mijn beroepsgeheim ook geschonden als er levens op het spel stonden, daar zou ik van zen leven geen minuut over moeten nagedacht hebben of nog nadenken.

En wat als je het eens bent met die persoon, en je vindt dat het inderdaad een goed idee zou zijn dat hij zelfmoord pleegt ?
Het lijkt wel alsof zelfmoord gezien wordt als een drama. Het is enkel een drama als het slecht uitgevoerd wordt, he. En het is misschien een drama voor anderen, die verder van die persoon wilden profiteren.
Moest iemand mij zeggen "mijn favoriete voetbalploeg heeft gisteren verloren, ik ga mijzelf in 't kanaal gooien, wa peisde ?", dan zou ik zeggen, "och, wacht misschien de volgende match af, je weet maar nooit".
Maar als iemand mij zegt dat hij, alles overwogen, verder leven niet meer plezant vindt, en we overlopen samen alles wat mogelijk nog een zin zou kunnen geven, en telkens is het besluit "nee", dan denk ik dat die persoon groot gelijk heeft van er een einde aan te maken. Ik zou zeggen: pleeg zelfmoord, en als het na een week nog niet beter is, kom dan nog eens praten :lol:

Het zou een mooie besparing zijn.

Dat is nooit aan jou om daarover te beslissen. Leven en dood is iets dat in dit geval enkel in de handen van de persoon zelf is.

Zelfmoord is altijd een drama. Eender welke reden je ook kan bedenken, er is een oplossing voor. Tenzij iemand ondraaglijk lijdt, en dat is dan ook nog aan die persoon zelf om daarover te oordelen me dunkt

Uiteraard, zo simpel en licht ga ik er ook niet over.

Ik ga in een compleet uitzichtloze situatie begrip opbrengen, het niet begrijpen al heb ik er meermaals zelf zo gezeten. Momenteel zit ik ook in zo'n diep dal en twijfel ik dagelijks. Ik lijd in mijn ogen ondraaglijk hard. Dus ik zou voor mijn eigen situatie begrip opbrengen. Neemt niet weg dat ik toch ergens nog een sprankeltje hoop op beterschap heb, tegen beter weten in zelfs. Zelfs in mijn darkest hours, hou ik nog vast aan leven. Hoe pijnlijk, zwaar en rot het ook is.

Heel mooi verwoord. :thumbsup:

Het is trouwens ook nog aan bod gekomen op de VRT deze avond, en daar werd ook duidelijk aangetoond hoe complex de zaak wel is.

Ter info, wat zelfmoord betreft.
Het is ook algemeen geweten dat mensen die 'zeggen' dat ze zelfmoord gaan plegen het eigenlijk ook maar zelden doen. Het is 'hun' manier van aandacht vragen voor hun probleem.
De meest voorkomende gevallen, dat zijn mensen die er niets over zeggen en het toch doen.

Dit laatste als wat bijkomende info aangaande zelfmoord.

Tuurlijk, maar als een persoon mij om mijn mening vraagt, is het wel toegestaan om mijn mening te geven, en die kan dus wel degelijk zijn "ik denk dat gij gelijk hebt. Go for it."

Dat is nu een punt waar ik het alles behalve eens mee ben. Wij gaan allemaal dood, maar de meesten onder ons "ondergaan" die dood. Ze zelf organiseren lijkt mij toch wel veel beter in vele gevallen. Leven dient om plezant te zijn. Als het vooruitzicht niet meer plezant is (en de ganse vraag is: is dat vooruitzicht correct ingeschat of niet), dan is het beter van niet te leven.

Dat is ook een keuze. Je bent vrij om die te nemen. Als er "een sprankeltje hoop is", dan wil dat zeggen dat je eigenlijk nog zin hebt om verder te leven.

Maar het kan ook goed zijn dat er mensen zijn, die niet eens lijden of zo, maar die vinden dat wat ze gehad hebben, mooi is geweest, en daar geen minder mooie periode aan willen koppelen alvorens toch te sterven, en dus kiezen van op het einde van het stuk dat ze mooi vonden, te stoppen.

Zelfmoord is gewoon de controle terug nemen van iets dat je anders toch willekeurig overkomt.

Ik zou er zelfs aan toevoegen: het idee dat je zelfmoord kan plegen, geeft je de moed om nog een dag te leven. Ook al is het een dag waarvan je weet dat hij niet leuk zal zijn, het idee zelf dat je nog altijd de uitweg hebt van zelfmoord, maakt dat je meer moed hebt "om toch maar een kijkje te nemen". Het is een beetje als "ge moet gene schrik hebben van het leven, als ge het beu zijt kunt ge altijd stoppen".

Suicide hotline, please hold.

Er zijn nog zeventien wachtenden voor u, blijf aan de lijn aub.

Hartelijk bedankt!

Sta je daar op dat bankje met die koord rond je nek...

Shit! Opgehangen!

wie daar niet persoonlijk mee tot bij een psychiater/dr/hulpverlener stapt, blijft in gebreke.
menselijk en ook professioneel wsl.

biechtgeheim heeft hier niks mee te maken, biechtgeheim gaat immers over feiten die gebeurt zijn, niet zaken die staan te gebeuren.