| Anna List |
23 mei 2019 13:44 |
groetjes vanuit de hangmat :
Citaat:
WAALSE KRONIEK
Pierre Kroll
Heel even wou ik dat ik Vlaming was
Nu we over een paar dagen gaan stemmen, wil ik een paar woorden kwijt over de campagne in Wallonië. Die was vast luchtiger dan bij u in Vlaanderen, en wellicht ook minder duur. Waarom ik dat zeg? Omdat ik vorige week even door nostalgie werd overvallen. Vorige vrijdag om precies te zijn. Ik was in Antwerpen. Het was een zachte avond, veel volk op straat, veel sfeer, volle terrasjes, volle restaurants, prachtig verlichte monumenten, aangenaam voetgangersgebied. Ik was vergeten dat Antwerpen zo mooi was en, helaas, opeens besefte ik hoe weinig we op dat vlak in Wallonië verwend zijn.
Goed, Wallonië heeft beduidend minder financiële middelen. Ja, er zijn misschien wel transfers van Vlaanderen naar Wallonië, maar kennelijk sturen jullie ons niet alles. Jullie houden toch een flink deel van de koek voor julliezelf. Het drong ook tot me door dat de Waalse steden niet zo goed onderhouden worden. Net zo min als de wegen. Wanneer je vanuit Vlaanderen Wallonië binnenrijdt, denk je op een bepaald ogenblik vast dat je te ver door bent gereden, dat je al in Roemenië bent aangekomen. Vrijdag kreeg ik haast zin om Vlaming te zijn, om zonder gevaar voor eigen leven te kunnen fietsen, bijvoorbeeld, wat in Wallonië niet evident is. Dat wilde ik kwijt om u gunstig te stemmen. Als we binnenkort misschien een confederatie vormen, kan ik maar beter op mijn tellen passen en het goed met u vinden.
En de campagne in Wallonië dan, hoe zit het daar nu mee? Om te beginnen was het hommeles tussen MR en Ecolo. Nogal wiedes ook, bij MR hebben ze vast in een of ander achterafzaaltje een soort top belegd en besloten: ‘Jongens, één mikpunt dit jaar: Ecolo. We geven ze ervan langs, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat.’ Want met die jongeren en hun klimaatmarsen elke donderdag en met die ouderen en hun klimaatmarsen om de andere zondag heerst er een gunstig klimaat (excusez le mot) voor Ecolo. Wellicht hadden de groenen zelf ook een top belegd, met als uitkomst: ‘We kunnen gewoon achteroverleunen, we maken ons niet druk, we schelden niemand uit. Cool. Greta Thunberg voert sowieso campagne voor ons, en zelfs Raoni Metuktire komt zich een week voor de verkiezingen even in Brussel vertonen. We moeten eraan denken hem een step cadeau te doen.’ Zelfs MR voert campagne voor Ecolo, want door de partij voortdurend te bashen, werd die juist populairder. Zo hadden we recht op een belachelijke video waarin een slager met een zware Waalse tongval een brave vrouw aanmaande om als de bliksem nog een stukje vlees in te slaan, voor Ecolo er een taks op zou heffen.
De Waal is goedhartig van aard, kwa?*tongen zullen beweren dat hij door een socialistisch virus is besmet
Maar dan de uitglijder: een aantal Ecolo-militanten deelde op de markt in Laken pamfletten uit waarin staat dat ze voor de onverdoofde rituele slachting van schapen zijn, voor het recht overal een hoofddoek te dragen, voor de vrije keuze van vakantiedagen in functie van de religieuze overtuiging, voor godsdienstlessen op school. Als dat de partij een paar stemmen kan opleveren in shishabars of moskeeën (wat lang niet zeker is), laat het hen dubbel zo veel stemmen verliezen in de omgeving van de golfbaan in Waterloo. Zondag zullen de cijfers voor zich spreken. Didier Reynders (MR) heeft al gezegd: ‘Ik hoop dat de mensen hierna niet als schapen op Ecolo gaan stemmen!’
Het CDH heeft wat moeite moeten doen om in de kijker te lopen, want veel boegbeelden heeft het niet meer. Je kunt een voetbalwedstrijd winnen met tien, misschien ook met negen spelers, maar je hebt minstens één aanvaller nodig en iemand die in de goal staat.
Bij de PTB blijven ze erop wijzen dat Stalin nooit lid is geweest van hun partij en dat een minister negen euro per uur mag verdienen, of was het per dag?
En dan blijft de PS over. Die zit in de lift. Dat was te verwachten: door de partij uit de Waalse regering te knikkeren, hebben het CDH en de MR er een slachtoffer van gemaakt, en de Waal is nu eenmaal goedhartig van aard. Hij heeft medelijden. Kwatongen zullen beweren dat de Waal door een socialistisch virus is besmet, en net als het herpesvirus schiet dat bij de minste stress wakker. Elio Di Rupo oogt dus weer (bijna) jeugdig. Een rapper, zo zag hij eruit in het debat met Charles Michel.
Ziezo, ik heb geen plaats meer. Ik heb het mij toebedeelde aantal woorden overschreden. Veel groeten vanuit mijn hangmat, en goede verkiezingen zondag.
Pierre Kroll is huiscartoonist van Le Soir. Elke donderdag komt een gezaghebbende Franstalige stem aan bod.
|
http://www.standaard.be/cnt/dmf20190522_04418760 |
