Verhaal: De man met heimwee naar de currysaus van zijn schoonmoeder (+ peiling)
 

De boog mag niet altijd gespannen staan. Hierbij het verhaal van "Wim Peeters". De man met heimwee naar de currysaus van zijn schoonmoeder.

De man die "Wim Peeters" heette was dankbaar om zijn originele naam die niemand anders had, maar hij had heimwee naar de currysaus van zijn schoonmoeder. Hij stond op rond een uur of 8 en voelde de tranen al komen. Hij had de avond ervoor uit pure wanhoop curryketchup in zijn ogen gesmeerd, maar zelfs dat kon zijn intieme gevoelens naar de saus van zijn schoonmoeder niet bedwingen. Hij begon hevig te kijken naar een foto van een ekster maar de pret was meteen gedaan. Aan zijn kleine teen hing een restant van de curryketchup. Hij maakte een analyse van 231 bladzijden hierover.

Rond een uur of 10 kreeg hij een "hongerke" dus belde hij naar de catering om champagne en kaviaar. (hij was namelijk zo belachelijk rijk dat hij meer geld verdiende dan hij mogelijk kon uitgeven).

Toen het arriveerde trok hij gekke smoelen naar de aflevervent: BLRBLRBLRBLRBLBRR, BLBLBLBLBL. BLAB.

Toen liep hij naar zijn toilet en spoelde alles door. Hij zette het nieuws op over de armoede in de wereld. Lang geleden dat hij nog zo smakelijk gelachen had. Vervolgens kon hij de schaamte niet meer aan en sprong hij van 1 van zijn flatgebouwen.

Morsdood. In zijn testament stond dat al zijn geld naar een diamanten doodskist moest gaan.

Toen de kist in de grond zakte, nog voor de eerste schep zand viel er nog een sappige vogelstront op... Van een ekster...

Ik vind de levensloop van ene Kris Peeters tragischer, eigenlijk. Voor niks moeten verhuizen en dan nog moeten leren zijn plan trekken, manmanman.

Ik vind dat alle jonge auteurs moeten aangemoedigd worden, en dat doe ik hier dus ook. Het begon sterk, trouwens. Daar waar het totaal uit de bocht ging, om in platitudes te vervallen die de originaliteit schaden, was dit moment:

Dat was zwak.

Waarover gaat dit?

schijtende eksters.

dit was echt slecht

Ge moogt zo direct niet zijn met beginnend talent.

Ik zegde het al, je bent veel te hard voor ontluikend talent.

8O

wanneer ga jij eens leren dat elk geëlimineerd exemplaar telt??