De schoofzak |
8 februari 2020 18:03 |
Gratis condooms op school
Als ik iets strafs of ongelooflijk lees van de pen van de een of andere commissie/.. , dan stel ik me altijd de vraag: wie in hemelsnaam komt er terecht in zo'n commissie, en hoe komt die daar in terecht.
Zijn die commissieleden allemaal gezinnen met pubers (of destijds pubers) waar in de badkamer een grote doos met 144 condooms stond, om vrij uit te nemen, want riskeer toch geen ziekte of nog erger?
Titel: Opmerkelijk voorstel van abortuscommissie: “Gratis condooms en noodpil op school tegen tienerzwangerschappen en -abortussen”
https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf202..._BT=2158280038
Citaat:
Gisteren om 16:27
door Tommy Huyghebaert
Opmerkelijk voorstel van abortuscommissie: “Gratis condooms en noodpil op school tegen tienerzwangerschappen en -abortussen”
Het aantal abortussen bij tieners daalt sterk, maar de abortuscommissie wil dat cijfer nog meer naar beneden krijgen door anticonceptie nog toegankelijker te maken. Foto: Getty
Delen
Tweet
Mail
Het aantal abortussen bij tieners daalt sterk, maar de abortuscommissie wil dat cijfer nog meer naar beneden krijgen door anticonceptie nog toegankelijker te maken. Hun opmerkelijkste aanbevelingen? “Plaats gratis condoomautomaten in de scholen en help leerlingen om bij het CLB de noodpil te kunnen krijgen.”
Maar is een condoomautomaat hangen ook een doeltreffende maatregel? Wie zal dat bovendien betalen?
In 2011 lieten 2.302 meisjes tussen 15 en 19 jaar een abortus uitvoeren, in 2017 waren dat er nog 1.544. Een forse daling dus, maar voor de abortuscommissie nog altijd te veel. Daarom pleiten ze in een nieuw rapport voor een volledige terugbetaling van anticonceptiemiddelen en noodanticonceptie voor jonge vrouwen.
“In een ideale wereld zou dat zelfs voor alle vrouwen kosteloos moeten zijn”, zegt covoorzitter Mario Van Essche van wat officieel de Nationale Evaluatiecommissie Zwangerschapsafbreking heet. “Anticonceptie en noodanticonceptie moeten zo toegankelijk mogelijk zijn. Zo willen we dat vrouwen zonder voorschrift noodanticonceptie kunnen krijgen bij professionals. Dat kunnen artsen en apothekers zijn, maar zeker ook paramedici en vroedvrouwen. Mensen die de nodige informatie kunnen verschaffen.”
Opmerkelijk: in het rapport van 41 bladzijden staat ook dat het onderwijs betrokken moet worden om de middelen te verkrijgen. “Plaats gratis condoomautomaten in de scholen en leerlingen moeten bij het CLB kunnen aankloppen voor de noodpil”, staat er te lezen.
Doeltreffend
De katholieke onderwijskoepel werkt liever verder op de huidige aanpak . “De cijfers tonen aan dat onze inspanningen met seksuele en relationele vorming, een thema dat al vanaf het basisonderwijs start, goede resultaten opleveren. We blijven inzetten op de huidige aanpak en bekijken wat we nog kunnen verbeteren”, zegt woordvoerder Pieter-Jan Crombez. “De doeltreffendheid van vorming en sensibilisering is reeds bewezen. Maar is een condoomautomaat hangen ook een doeltreffende maatregel? Wie zal dat bovendien betalen?”
Bij de koepel van het gemeenschapsonderwijs hebben ze minder bezwaren. Maar Nathalie Jennes benadrukt wel dat zomaar een condoomautomaat hangen en verder geen omkadering voorzien niet genoeg is om de problematiek van tienerzwangerschappen op te lossen en abortussen te vermijden. Het Vlaams expertisecentrum voor seksuele gezondheid Sensoa treedt haar op dat vlak bij. “Enkel en alleen een condoomautomaat hangen, heeft geen nut en vormt op zichzelf geen goed voorlichtingsbeleid van de school. De school moet naast zo’n automaat zeker ook bouwen aan een deftig beleid rond relaties en seks. Bijvoorbeeld via de lessen of projectweken.”
De Vrije Centra voor Leerlingenbegeleiding vinden het inhoudelijk een zeer goed idee om CLB’s te betrekken. “Natuurlijk mogen niet al onze CLB-artsen voorschrijven. Daar moet de regelgeving nog veranderen. Bovendien is en blijft de apotheker in de meeste gevallen de snelste weg om de morning-afterpil te krijgen”, zegt woordvoerster Annnelies Degraeve. “Natuurlijk kunnen jongeren hier wel een veilige haven vinden waar ze vrijuit kunnen praten, waar we naar hun verhaal kunnen luisteren en hen eventueel verder begeleiden als ze dat willen.”
|
|