https://www.hbvl.be/cnt/dmf20200314_...-nog-in-de-weg
Vlaamse partijen zijn bereid om in te gaan op het voorstel van N-VA om een noodregering te vormen voor één jaar, maar in Wallonië is er allesbehalve eensgezindheid. Daar blijven MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez en PS-voorzitter Paul Magnette met elkaar botsen.
De coronacrisis heeft de politieke kaarten grondig door elkaar geschud. Na negen maanden is de regeringsformatie in een stroomversnelling terechtgekomen.
De kans dat er dit weekend een doorbraak komt, is groot. Begin vorige week liep paars-groen voor de zoveelste keer vast. Intussen zit N-VA weer aan tafel. Sterker nog: N-VA heeft eind vorige week zelf voorgesteld om een noodregering te vormen met de grootste partijen uit elke taalgroep, weliswaar voor één jaar. Dat is dus een regering met sp.a, PS, Open Vld, MR, N-VA en CD&V. De partijen van de oorspronkelijke Zweedse regering aangevuld met socialisten.
Tot nu toe botste deze coalitie op een njet van de Franstalige socialisten. PS-voorzitter Paul Magnette heeft namelijk altijd gezegd dat hij Zweeds niet zou depanneren, maar de afgelopen week zijn de kaarten door de coronacrisis zo grondig door elkaar geschud, dan iedereen beseft dat er snel een volwaardige regering nodig is en dat de discussies over de te nemen “bochten” overbodig zijn. Een regering in lopende zaken kan zo’n grote crisis namelijk niet bedwingen. Sinds de coronacrisis is Waals minister-president Elio Di Rupo (PS) vaak zij aan zij verschenen met Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA). Een belangrijk beeld want dat betekent dat in crisissituaties beide partijen toch samen aan tafel kunnen zitten. Die noodregering zou het hoofd moeten bieden aan zowel de coronacrisis als aan de economische recessie die hiermee samengaat.
Botsende ego’s van Bouchez en Magnette staan noodregering nog in de weg
PS-voorzitter Paul Magnette.
De Vlaamse partijen hebben aangegeven dat ze zich hierin kunnen vinden. Het probleem ligt in Wallonië, waar zowel PS als MR ‘incontournable’ zijn. De twee partijen worden aangestuurd door twee nieuwe voorzitters die geregeld met elkaar botsen. Twee politici die het op persoonlijk vlak blijkbaar niet met elkaar kunnen vinden en die nu kissebissen over wie in de onderhandelingen de eerste viool mag spelen.
Bovendien zou Bouchez in die noodregering serieus aan macht inboeten. Zijn partij heeft al zowel een Europees commissaris (Didier Reynders) als de voorzitter van de Europese Raad (Charles Michel) geleverd, nu opnieuw een premier aanduiden, is vooral voor de Vlaamse partijen van het goede te veel. Aan kandidaat-premiers is er ook geen gebrek, elke partij heeft wel iemand.
Bart De Wever is als voorzitter van de grootste partij van het land, ook duidelijk kandidaat-premier. Ondanks de onderlinge verschillen leken Magnette en Bouchez het zaterdagavond daarover wel over eens: ze willen het stuur niet aan De Wever overlaten. Want op Twitter reageerde PS dat ze in volle crisis niet van premier willen veranderen. “Bij een crisis, in een noodgeval moeten de politieke verantwoordelijken de gezondheid van de burgers laten voorgaan op andere overwegingen. De kapitein in volle storm vervangen zou onverantwoord zijn. Gezond verstand en staatsbelang zeggen ons dat niet te doen”, klonk het.
Alsof Wilmes een ervaren stuurman is.
We hebben nu een stuurman nodig die de beide landstalen beheerst, iets dat Wilmes duidelijk niet kan.
Bovendien heeft de MR al meer postjes gekregen dan haar electoraal toekomt.
